Στον όμορφο χώρο του Λυκείου των Ελληνίδων έγινε το απόγευμα του περασμένου Σαββάτου μια ακόμη εκδήλωση του ωδείου «Νεάπολις». Με τη διαφορά ότι αυτή ήταν κάπως διαφορετική.
Ήταν εκδήλωση για τραγούδι και μάλιστα για τον θεσμό του διαγωνισμού της Eurovision. Μια ιδέα της δασκάλας μουσικής του ωδείου κ. Αναστασίας Μιροσνιτσένκο (φωτογραφία). Δέχθηκε και μας εξήγησε τις σημαντικές λεπτομέρειες του εγχειρήματος.
Η συνέντευξη
Ερ: Μιλήστε μας για την εκδήλωση που έλαβε χώρα στο κτίριο του Λυκείου Ελληνίδων το περασμένο Σάββατο.
Απ: Ήταν μια μαθητική συναυλία του Ωδείου «Νεάπολις». Με μεγάλη χαρά κάθε χρόνο ετοιμάζουμε μια συναυλία, που οι μαθητές θέλουν να δείξουν τη δουλειά τους, τον κόπο τους και να χαρούν λίγο τη διαδικασία. Φέτος αφιερώσαμε τη συναυλία στη Eurovision. Είναι κοντά η φετινή διοργάνωση. Για κάποιους είναι μια κιτς γιορτή αλλά για πολλούς έχει μια μεγάλη μακρά ιστορία ο θεσμός, που ξεκίνησε το 1956 για να ενώσει τις χώρες και τους λαούς. Σιγά-σιγά μπήκαν πολλές Ευρωπαϊκές χώρες και είναι κάθε χρόνο μια γιορτή χαράς. Τους ανθρώπους τους ενώνει η γλώσσα της μουσικής.
Ερ: Τα παιδιά τι ηλικία έχουνε και πόσο ξέρουν τον διαγωνισμό;
Απ: Τα παιδιά γνωρίζουν πολύ καλά τη Eurovision. Βέβαια μιλάμε για τα τελευταία χρόνια γιατί είναι μικρά σε ηλικία. Γνωρίζουν τους καλλιτέχνες που πέρασαν από τη σκηνή, τα τελευταία χρόνια. Έχουν άποψη και γνωρίζουν ακόμη και σπουδαία συγκροτήματα όπως ήταν οι ΑΒΒΑ. Είναι χαρά στα παιδιά. Τους αρέσουν τα ωραία κοστούμια, η μουσική, τα ωραία χορευτικά. Όλα αυτά τραβάνε την προσοχή τους και μόνοι τους επέλεξαν τα τραγούδια που ερμήνευσαν. Εγώ πρότεινα κάποια με το κριτήριο τι μπορεί να τραγουδήσει ένα παιδί. Αν είναι έτοιμο να πει κάποιο τραγούδι, αν είναι εύκολο ή δύσκολο για αυτό. Τους έδωσα μια επιλογή από αρκετά κομμάτια και τα παιδιά, τα πιο μεγάλα κορίτσια πρότειναν κάποια κομμάτια που ήθελαν να πουν. Τα πιο μικρά διαλέγανε από αυτά που τους είχα προτείνει και κάπως έτσι διαλέξαμε τα κομμάτια που τα ερμήνευσαν με πολύ χαρά. Οι μαθητές που έλαβαν μέρος θέλω να πω ότι κάνουν μάθημα φωνητικής που σημαίνει ότι κάθε παιδί, μαθαίνει να τραγουδάει μόνο του. Οι ηλικίες είναι από 11 έως 17 χρονών. Η συναυλία μας ήταν προσομοίωση της μεγάλης της Eurovision. Τα παιδιά εκπροσώπησαν κανονικά κάποια χώρα, ανάλογα με το τραγούδι που ερμήνευσαν. Επίσης κάναμε ένα ταξίδι στο χρόνο, αφού ερμήνευσαν τραγούδια από το 1956 μέχρι το 2025. Δεν είχαμε βαθμολογία. Ο σκοπός μας ήταν να χαρούμε, να τραγουδήσουμε και να δείξουμε τη δουλειά μας, πάνω στη σκηνή. Επίσης ο σκοπός μας είναι, να μάθουμε να τραγουδάμε μπροστά σε πολύ κόσμο. Το ωδείο μας διαθέτει και ροκ εργαστήρι, όπου τα παιδιά μπορούν να τραγουδήσουν και να παίξουν ροκ κομμάτια. Υπάρχουν διάφορα τμήματα.
Ερ: Αυτά τα παιδιά πως άρχισαν να τραγουδούν; Ποια ήταν η αφορμή;
Απ: Κάθε παιδί είχε διαφορετικό κίνητρο. Κάποιος ξεκίνησε από τη χορωδία του σχολείου και του άρεσε η διαδικασία του τραγουδιού, κάποια παιδιά τους παρότρυναν οι γονείς ότι έχουν καλή φωνή οπότε θα ήταν καλό να την καλλιεργήσουν παραπάνω. Το ένα που τους ενώνει είναι η αγάπη για τη μουσική και το τραγούδι. Ήταν 15 παιδιά σε αυτή την συναυλία. Τραγούδησαν φέτος καραόκε λόγω Eurovision ενώ συνήθως οι συναυλίες μας συνοδεύονται από μουσική.
