Έμπειρος εκπαιδευτικός, διευθυντής σήμερα ενός από τα μεγαλύτερα Γυμνάσια του Ν. Καβάλας.
Με πρόσφατη την σχολική περίοδο 2023- 2024. Ο κ. Δημήτρης Λυμπεράκης συζήτησε το τι συμβαίνει στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Ζητώντας ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί να είναι παρόντες κάθε μέρα στα σχολεία.
Η συνέντευξη
Ερ: Τι απολογισμό μπορούμε να κάνουμε για την εκπαιδευτική περίοδο 2023-2024 στα Γυμνάσια; Πως τη ζήσατε στο Γυμνάσιο της Ν. Περάμου;
Απ: Είμαι 36 χρόνια στα Λύκεια και φέτος πήγα διευθυντής σε Γυμνάσιο. Νομίζω ότι είναι αναβάθμιση. Στην αρχή είχα την εντύπωση ότι μειώθηκε η εκπαιδευτική μου ακτινοβολία αλλά τελικά πιστεύω ότι η δουλειά που γίνεται στα Γυμνάσια είναι πολύ- πολύ σημαντική. Αυτήν τη στιγμή έτσι όπως διαμορφώνεται η κατάσταση στην Ελληνική παιδεία με τους ισχύοντες κανόνες, με τις κρατικές παρεμβάσεις ή με τις μη παρεμβάσεις, τα σχολεία λειτουργούν περισσότερο σαν φυτώρια εκκόλαψης αδιάφορων μαθητών. Στα Γυμνάσια έχω διαπιστώσει ότι τα παιδιά πασχίζουν να κατανοήσουν το ίδιο τους το μυαλό. Δεν έχουν καταλάβει ακόμη τι ακριβώς τους συμβαίνει. Καταιγισμός εικόνων και ήχων σε καθημερινή βάση που τους εγκλωβίζει σ’ ένα παράξενο ριάλιτι σόου που δεν έχει καμία σχέση με την εκπαιδευτική πραγματικότητα. Σαν να μεγαλώνει το σώμα τους αλλά δε μεγαλώνει το μυαλό τους.
Ερ: Πως γίνεται αυτό; Μας λέτε ότι αυτό δεν είναι εκπαίδευση;
Απ: Όχι. Υπάρχουν απεγνωσμένες προσπάθειες των εκπαιδευτικών να περάσουν μηνύματα παιδαγωγικά, μαθησιακά, εκπαιδευτικά, γνώσεων αλλά δυστυχώς τα παιδιά έχουν εγκλωβίσει το ίδιο τους το μυαλό και προσπαθούν να φανούν μέσω της παραβατικότητας. Υπάρχει μια γενικευμένη παραβατικότητα στα Γυμνάσια. Στα Λύκεια δεν το εντοπίζεις. Τα παιδιά έτσι νιώθουν ότι πρέπει να προβληθούν και η παιδεία πάει στη γωνία. Σε μια σχολική μονάδα όταν έχεις 290 παιδιά που αντιμετωπίζουν καθημερινά θέματα παραβατικότητας και έρχονται ψυχολόγος και κοινωνικός λειτουργός μια φορά την εβδομάδα για να μιλήσει με τους γονείς και τα παιδιά, τότε τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα. Δεν προλαβαίνουμε σε καθημερινή βάση από ασήμαντα γεγονότα ή σημαντικά να τα επιλύουμε. Με αποτέλεσμα η μάθηση και η εκπαιδευτική διαδικασία να πηγαίνουν στη γωνία.
Ερ: Επειγόντως ψυχολόγοι στα Γυμνάσια;
Απ: Αργήσαμε. Χθες έπρεπε να γίνει αυτό. Στα Λύκεια έρχονται τα παιδιά στην πρώτη τάξη προσπαθούν να προσαρμοστούν. Τα πράγματα είναι αρκετά ελεγχόμενα εκεί. Στη Δευτέρα τάξη επικοινωνούμε με… κραυγές. Τους μιλάς και δεν απαντούν. Ακούγονται μόνο κραυγές. Μπαίνουνε στη ζόρικη εφηβεία. Φτάνουμε στην Τρίτη τάξη με την απόλυτη αυτονόμηση τους. Πάνε-έρχονται στο σχολείο. Δεν έχουν σχέση με τη σχολική πραγματικότητα, έχοντας αποκλειστικό στόχο το πανεπιστήμιο. Δεν είχαμε τόσα προβλήματα παλαιότερα και τέτοιο καταιγισμό που έχουν σήμερα τα παιδιά. Είναι αναγκαίος ο Ψυχολόγος και ο Κοινωνικός Λειτουργός. Να παίρνει συνεντεύξεις από τους μαθητές αλλά πιο πολύ να παίρνει συνεντεύξεις από τους γονείς των μαθητών γιατί εκεί εντοπίζεται το πρόβλημα.
