Οι εικόνες ντροπής και μια κραυγή αγωνίας
Δυστυχώς, αυτή η πόλη έχει πολλές εικόνες ντροπής. Θα έπρεπε να μην έχει καμία. Γι’ αυτό δεν ευθύνεται μόνο η εκάστοτε δημοτική αρχή αλλά και οι πολίτες. Όλοι εμείς, από τη θέση που κατέχει ο καθένας μέσα στην τοπική κοινωνία, που βιάζουμε καθημερινά την πόλη με τις πράξεις και την αδιαφορία μας.
Η ακτή της Καλαμίτσας είναι μια τέτοια εικόνα ντροπής, που δυστυχώς θα συνεχίζει να υπάρχει αν σκεφτόμαστε στενόμυαλα και μένουμε περιχαρακωμένοι στον μικρόκοσμό μας αδιαφορώντας για το γενικό καλό του κοινωνικού συνόλου.
Ειλικρινά, αδυνατώ να κατανοήσω την επιστολή των παρατάξεων της αντιπολίτευσης του δημοτικού συμβουλίου που αντιδρούν στους όρους παραχώρησης της ακτής Καλαμίτσας από την ΕΤΑΔ στο δήμο Καβάλας.
Τους προκαλώ να κάνουν μια βόλτα στην παραλία. Αναρωτιέμαι μάλιστα, πόσοι έχουν μπει στον κόπο να κάνουν βόλτα και να δουν την απαράδεκτη εικόνα που αντικρίζω εγώ και εκατοντάδες συμπολίτες μας στον καθημερινό τους περίπατο.
Γιατί δεν μπορεί, δεν είναι δυνατόν να κάνω τόσο μεγάλο λάθος, άλλα να αντικρίζω εγώ και άλλα εκείνοι. Ε, λοιπόν πιστεύω πως οποιαδήποτε συμφωνία παραχώρησης, ακόμα και με τους πιο επαχθείς όρους είναι πολύ καλύτερη από τις ντροπιαστικές αυτές εικόνες. Πιθανόν η συμφωνία αυτή να μην αποφέρει όσα έσοδα θα πρέπει να έχει ο δήμος.
Πιθανόν για πολλούς λόγους η συμφωνία αυτή να μην είναι επωφελής για το δήμο. Δεν παύει να είναι μια συμφωνία που θα συμβάλει ώστε η παραλία να έρθει επιτέλους στα χέρια του δήμου και να ξεκινήσουν κάποιες εργασίες συντήρησης, ανάπλασης, εξωραϊσμού.
Ποια είναι η τουριστική προοπτική αυτής της πόλης όταν αδυνατεί η τοπική κοινωνία να συμφωνήσει σε βασικά θέματα; Πως είναι δυνατόν να υπάρχουν αντιδράσεις στη μίσθωση των καταστημάτων όταν η λειτουργία τους θα συμβάλει στην ουσιαστική αναβάθμιση και ανάπτυξη της παραλίας και της πόλης γενικότερα;
Η εγκατάλειψη είναι εμφανέστατη στην ακτή. Η φθορά του χρόνου αμείλικτη σε βαθμό που καταντάει πλέον επικίνδυνη κι εμείς συνεχίζουμε να μαλώνουμε σαν τα μικρά παιδιά.
Είναι καιρός ο καθένας μας να αναλάβει τις ευθύνες του για το μέλλον και την ανάπτυξη της πόλης. Μη βιαστούν ορισμένοι να βγάλουν εύκολα συμπεράσματα και σχολιάσουν πως πολιτικολογώ ή ότι στηρίζω τη σημερινή δημοτική αρχή. Εξάλλου, δεν εξέφρασα καμία επιθυμία να κατέλθω στις επόμενες εκλογές. Αρκετοί έχουν εκφράσει ήδη την επιθυμία να σώσουν την πόλη και να την οδηγήσουν στο δρόμο της ανάπτυξης.
Οψόμεθα…
Αυτές οι σκέψεις είναι απλώς μια κραυγή αγωνίας: ΝΑ ΑΓΑΠΗΣΟΥΜΕ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΓΙΑ ΟΣΑ ΜΑΣ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ. ΝΑ ΤΗ ΦΡΟΝΤΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΤΗ ΣΕΒΟΜΑΣΤΕ. ΜΟΝΟ ΤΟΤΕ ΘΑ ΜΑΣ ΤΑ ΑΝΤΑΠΟΔΩΣΕΙ.
