Τρία πολύ σοβαρά ζητήματα θα μας απασχολούν κατά κύριο λόγο στους προσεχείς λίγους μήνες μέχρι τις εθνικές εκλογές και αυτά είναι η Τουρκική απειλή, η ακρίβεια, η ενεργειακή επάρκεια εν όψει του χειμώνα και τα οποία συνοπτικά αναλύονται στη συνέχεια:
Α. Οικονομία-Πληθωρισμός-Ακρίβεια
Ο πληθωρισμός «τρέχει» με 12%, όμως οι τιμές βασικών αγαθών ευρείας κατανάλωσης και πρώτης ανάγκης έχουν ανατιμηθεί σε ποσοστά 30%-50%, (αρτοσκευάσματα, γαλακτοκομικά, κρέατα, χαρτικά, απολυμαντικά κλπ). Ο πληθωρισμός αυτός έχει να εμφανιστεί από την εποχή της δραχμής και πριν 30 χρόνια τουλάχιστον.
Ο κτηνοτροφικός και ο αγροτικός τομέας αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα βιωσιμότητας καθόσον έχει σχεδόν διπλασιαστεί το κόστος παραγωγής γάλακτος, κρέατος και αγροτικών εν γένει προϊόντων από την αύξηση των τιμών των ζωοτροφών, πρώτων υλών και της ενέργειας με συνέπεια πολύ υψηλές τιμές στα αντίστοιχα τελικά προϊόντα που αποτελούν ταυτόχρονα είδη πρώτης ανάγκης.
Οι τιμές των οικοδομικών υλικών εκτινάχτηκαν επίσης με συνέπεια την αύξηση του κόστους κατασκευής στην οικοδομή, την συνακόλουθη αύξηση στις τιμές πώλησης των ακινήτων που μαζί με τη μεγάλη τουριστική μετατροπή πολλών εξ αυτών σε Airbnb έχουν οδηγήσει τα ενοίκια στα ύψη και τα σπίτια δυσεύρετα.
Β. Καύσιμα-Ενέργεια
Οι τιμές των καυσίμων (πετρέλαιο-βενζίνη-φυσικό αέριο) και της ηλεκτρικής ενέργειας εκτινάχτηκαν και τούτο αποτελεί την κύρια αιτία της αύξησης όλων των καταναλωτικών αγαθών που προαναφέρθηκαν αφού η ενέργεια συμμετέχει με μεγάλο ποσοστό στο κόστος παραγωγής όλων των αγαθών.
Ως γνωστόν, οι αυξήσεις στις τιμές καυσίμων οφείλονται, στον πόλεμο της Ουκρανίας, στην απόφαση της δύσης να επιβάλει κυρώσεις στη Ρωσία, στα αντίποινα του Πούτιν που διέκοψε τη ροή φυσικού αερίου, στην πανδημία που επί διετία απορρύθμισε τη σχέση ισορροπίας της παγκόσμιας προσφοράς και ζήτησης με σοβαρή επίπτωση στην τεράστια αύξηση του κόστους των διεθνών μεταφορών εμπορευμάτων.
Σε όλα τα ανωτέρω προστέθηκε η κερδοσκοπία, εσωτερική και διεθνής, που εμφανίζεται ιστορικά πάντα σε περιόδους κρίσεων μαζί με την «μαύρη οικονομία» που η κερδοσκοπία παράγει, δημιουργώντας περαιτέρω απορρύθμιση στην αγορά.
Κοινωνική Πολιτική
Σε ένα τέτοιο δυσμενές οικονομικό περιβάλλον καλείται ο πολίτης και η μέση ελληνική οικογένεια να ανταπεξέλθει στις αυξημένες οικονομικές υποχρεώσεις στη βάση του περιορισμένου εισοδήματός του. Ένα μεγάλο μέρος του πληθυσμού θα δυσκολευτεί εν όψει του επερχόμενου χειμώνα και σε συνδυασμό με την τεράστια αύξηση των τιμών του πετρελαίου ή του φυσικού αερίου θέρμανσης, είναι βέβαιο ότι δεν θα μπορέσει να ικανοποιήσει τις βασικές ανάγκες θέρμανσης και διατροφής.
Εδώ πρέπει η πολιτεία να σταθεί αρωγός και ήδη το πράττει με σημαντικά προγράμματα επιδότησης και με εξάντληση όλων των δημοσιονομικών δυνατοτήτων του προϋπολογισμού που σίγουρα δεν θα καλύψουν το σύνολο των επιβαρύνσεων, όμως θα ανακουφίσουν σε μεγάλο βαθμό τα ευπαθή νοικοκυριά. Τα προγράμματα αυτά θα πρέπει να είναι στοχευμένα στο να βοηθηθούν κυρίως οι ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, προκειμένου να διατηρηθεί η κοινωνική συνοχή και η σταθερότητα.
Γ. Τουρκικές Διεκδικήσεις & Απειλές
Η τουρκική επιθετικότητα βρίσκεται σε μια άνευ προηγουμένου έξαρση, τόσο σε ρητορικό επίπεδο όσο και στην συνεχή δημιουργία στρατηγικών κινήσεων και νέων διπλωματικών πρακτικών και ελιγμών σε βάρος της Ελλάδος σε κάθε τομέα. Το μόνο θέμα που κυριαρχεί στο κυβερνητικό έργο και στα τουρκικά ΜΜΕ είναι η Ελλάδα ως ο μόνος και πιο κακός εχθρός της Τουρκίας.
Η τουρκική πολιτική ηγεσία και τα ΜΜΕ δίνουν την εικόνα ότι η στη χώρα αυτή δεν υπάρχουν άλλα πολιτικά και οικονομικά εσωτερικά ζητήματα, (πχ ακρίβειας, πληθωρισμού (τρέχει με 80%), φτώχειας, ισονομίας και ανάπτυξης), παρά μόνον η «κακή» Ελλάδα.
Πέραν από τους εξοπλισμούς μας που αρχίζουν να τους προκαλούν δέος υπεροχής και μειονεκτικό σύνδρομο, εστιάζουν στην αποστρατικοποίηση των νησιών μας, στην αναθεώρηση της συνθήκης της Λοζάνης. Απειλούν με κατάληψη νησιού/ων και στις 3-10-2022 υπέγραψαν συμφωνία με την προσωρινή κυβέρνηση της Λιβύης στο πλαίσιο του παράνομου Τουρκο-Λυβικού μνημονίου, για παραχώρηση ΑΟΖ νοτίως της Κρήτης. Όλα αυτά συνθέτουν ένα πολεμικό σκηνικό, που με τη συνδρομή και των Ελληνικών ΜΜΕ, διαχέει σοβαρή ανησυχία στο λαό μας με ενδεχόμενη κατάληξη ακόμα και για σύρραξη.
Άποψή μας είναι ότι, (όπως είναι σήμερα το διεθνές περιβάλλον, οι συνθήκες που διαμορφώθηκαν στον πόλεμο της Ουκρανίας, οι αποτελεσματικές-θετικές ενέργειες της Ελληνικής διπλωματίας απέναντι στην Τουρκική επιθετικότητα, η αμυντική μας θωράκιση-υψηλή ετοιμότητα, οι συμμαχίες με ΗΠΑ-Γαλλία, η αναβάθμιση του ρόλου της Αλεξανδρούπολης ως ενεργειακός κόμβος προς την Ευρώπη και η σημασία της για την Ουκρανία, η πολιτική σταθερότητα), δεν φαίνεται ως πιθανή μια μικρή ή μεγάλη εμπλοκή μας με τους «θρασύδειλους» Τούρκους και την εν παροξυσμώ ευρισκόμενη ηγεσία της που φαίνεται να χρησιμοποιεί το ανθελληνικό μίσος για εσωτερική εκλογική μόχλευση.
Αθανάσιος Πάσχου
Υποπτέραρχος ε.α.- (Οικ)
Διεθνές Οικονομικό Δίκαιο
