Στην Ανατολική είσοδο της πόλης (από Νεκροταφεία έως διασταύρωση Μπέλου) σε μια διαδρομή 1000 μ. έχουν γίνει εκατοντάδες ατυχήματα. Μια ξεχασμένη πινακίδα ορίου 40 χιλ. υπάρχει στην είσοδο (πριν τη στροφή του κάμπινγκ) και σε όλη τη διαδρομή παρ’ όλο που εισέρχονται πολλά οχήματα (Σούπερ Μάρκετ ΑΒ, Διασταύρωση ΟΑΕΔ, διασταύρωση με 3 βενζινάδικα, ένα σχολείο που λειτουργεί και ως νυχτερινό, καφετέριες κλπ) δεν υπάρχει καμιά πινακίδα ορίου. Η άσφαλτος με τα μπαλώματα και τις τρύπες φανερώνει την ηλικία της. Πεζοδρόμια μπροστά στο γήπεδο δεν υπάρχουν.
Οι πεζοί μπροστά στην είσοδο για Νεκροταφεία ψάχνουν μια διάβαση. Τα παιδιά από το σχολείο βγαίνουν “χύμα” όλες τις ώρες.
Και ένα περίπτερο στη διασταύρωση αυτή, να κλείνει την ορατότητα σε όσους βγαίνουν από τον δρόμο του σχολείου.
Το 1985 πληρώσαμε ένα σκασμό λεφτά, για να τοποθετηθούν φανάρια. Που λειτούργησαν βέβαια! Για 3 ώρες ΜΟΝΟ. Αφού η κακή τους ρύθμιση δημιούργησε ουρές αυτοκινήτων μέχρι το τότε Νοσοκομείο.
Τα έκλεισαν εσπευσμένα για να τα ξαναρυθμίσουν! Και έμειναν μέχρι σήμερα σκοτεινά, να δείχνουν την εύρυθμη λειτουργία των Τεχνικών Υπηρεσιών μας. Από το 1985 πέρασαν 35 χρόνια !
Και όμως σε ένα τόσο επικίνδυνο δρόμο, ούτε κάμερες, ούτε σήμανση, ούτε κάποιο προληπτικό μέτρο υπάρχει.
Ακόμη και η φωτεινή πινακίδα (μπροστά στο παλιό Στρατοδικείο) τοποθετήθηκε 1 μ. ΜΠΡΟΣΤΑ από την πινακίδα που δείχνει που οδηγούν οι δυο δρόμοι που βλέπει μπροστά του ο εισερχόμενος οδηγός (Σαππαίων – Αμ. Ερ. Σταυρού). Μάλλον επίτηδες θα την έβαλαν εκεί. Όταν το όλο θέμα το έθεσα στην προηγούμενη Αντιδήμαρχο πήρα μια ικανοποιητική απάντηση: “Έχετε δίκιο” μου απάντησε. Και έμεινα εγώ με το δίκιο μου.
Ας είναι καλά η γυναίκα.
