Karim Franceschi, ο ιταλός που πολεμά το Isis: «Δεν πίστευα ότι θα επέστρεφα ζωντανός. Λίγες μέρες εκπαίδευση και σε στέλνουν κατευθείαν στη μάχη. Οι πεσμεργκά βιώνουν το χειρότερο δράμα: ενώ διεξάγουν πόλεμο, τα παιδιά τους στρατεύονται στο Ισλαμικό Κράτος».
«Μάχεσαι όλη νύχτα και μέρα μέχρι να εξαντληθείς… τα ρούχα σου βρωμάνε, τα πόδια σου λυγίζουν και προσπαθείς να μην κοιμηθείς… για να κατακτήσεις το σπίτι μπροστά σου… πυροβολείς και το κάνεις, δεν βλέπεις… διακινδυνεύοντας, όλες τις ώρες, να σε αιφνιδιάσει κάποιος από το Isis και να σου κόψει το κεφάλι» λέει με λεπτή φωνή ο KarimFranceschi. Ο 26χρονος από τη Senigallia μιλάει με ήπιους τόνους, αποφάσισε πριν από λίγους μήνες να φύγει από την Ιταλία και να ενωθεί με τον κουρδικό λαό του Κομπάνι για να πολεμήσει το Isis: «Δεν μου αρέσει ένας κόσμος όπου τα παιδιά πολεμούν και οι άνδρες παρακολουθούν». Είναι γιος ενός παρτιζάνου και μιας μαροκινής μητέρας και επέστρεψε μετά από τρεις μήνες μάχης, 26 χρόνια στο μέτωπο και το αίμα του Κομπάνι μπροστά στα μάτια του.
Πώς νιώθεις Karim;
«Ζωντανός… (γελά). Όταν έφτασα, το Κομπάνι ήταν περικυκλωμένο από το Isis. Χαίρομαι που ζω»
Πώς ξεκίνησε αυτή η επικίνδυνη περιπέτεια;
«Με μια εκπαίδευση 3 ημερών»
Σε τι συνίστατο; Σε ασκήσεις στο πεδίο;
«Όχι. Ρίχνοντας με ak47, σε έναν πολύ μικρό δρόμο 50 μέτρων. Είσαι περικυκλωμένος από τον πόλεμο που αναπτύσσεται σε κάθε πλευρά. Βλέπεις πώς λειτουργεί το Καλάσνικοφ, αυτό είναι όλο. Στη συνέχεια, παραδίδεσαι σε μια ομάδα στο μέτωπο»
Τι είναι το μέτωπο;
«Μια σειρά από πολλά σπίτια. Προσπαθείς να κατακτήσεις αυτό που έχεις μπροστά σου, τίποτα παραπάνω. Μάχεσαι από το ένα στο άλλο, νύχτα και μέρα, ανάμεσα σε γυναίκες, παιδιά που παλεύουν μαζί σου ασταμάτητα. Έχω δει κοριτσάκια να μάχονται σαν λιοντάρια»
Πες μου για μια τυπική μέρα!
«Δεν υπάρχει. Αν δεν έχεις αγωνιστεί το βράδυ, ξυπνάς στις έξι και ξαναρχίζεις να μάχεσαι μέσα στη λάσπη. Όταν δεν αντέχεις άλλο, προσπαθείς να ξεκουραστείς και να αποσυρθείς στα σπίτια που έχουν ήδη καταλάβει οι δικοί σου. Εκεί πλένεσαι και τρως κάτι για να επιστρέψεις στη μάχη»
Το νερό;
«Σε ένα από τα σπίτια που βρέθηκα κατάφεραν να βγάλουν νερό από ένα πηγάδι, μετά έφταναν τα μπουκαλάκια»
Και στην πόλη των αμάχων;
«Παραδόξως ρισκάραμε περισσότερο. Επειδή δεν είσαι σε πλήρη εγρήγορση. Αλλά έπρεπε να φάμε κάτι τις… Για μια εβδομάδα έφαγα μόνο φασόλια σε κονσέρβα»
Πόσο προετοιμασμένος ένιωσες για το πού πήγες;
«Δεν είσαι ποτέ προετοιμασμένος. Αλλά πολεμάς ή πεθαίνεις. Πίσω σου υπάρχουν μόνο οι πολίτες και δεν έχεις άλλη επιλογή. Χρειάζεται θάρρος και αποφασιστικότητα, τα υπόλοιπα είναι δευτερεύοντα. Σίγουρα λίγη σωματική ικανότητα βοηθάει, αλλά η αποφασιστικότητα είναι το παν»
Έχεις σκοτώσει;
«Nocomment…»
Και η μεταξύ σας επικοινωνία;
«Καταλαβαίναμε ο ένας τον άλλον με χειρονομίες. Υπήρχε ένας που μιλούσε πολύ σπασμένα αγγλικά και έβγαιναν με το ζόρι από το στόμα του όταν οι επιθέσεις γίνονταν λυσσασμένες»
Τα όπλα;
«Στην αρχή είδα μόνο ak47. Στη συνέχεια κλέβαμε όπλα από τους σκοτωμένους εχθρούς, και εκεί αρχίσαμε να χρησιμοποιούμε χειροβομβίδες και εκτοξευτές ρουκετών…»
Από την δύση τι έρχεται;
«Κυρίως τρόφιμα. Αλλά σε μια ορισμένη περίοδο και εξοπλισμός από το Νατο και άλλες Χώρες»
Και η Ιταλία;
«Απουσιάζει από κάθε άποψη. Με την έννοια ότι αν πιστεύεις στις δημοκρατικές αξίες και στο Σύνταγμα, πρέπει να ξέρεις ότι αυτές οι αξίες δεν έχουν σύνορα. Πρέπει να σταθούμε μπροστά και να βοηθήσουμε αυτό τον κόσμο βορά της βαρβαρότητας πριν φτάσουν στα μέρη μας»
Πόσο σε έχει αλλάξει αυτή η εμπειρία;
«Μου έμαθε τι σημαίνει να θυσιάζεσαι για αυτό που πιστεύεις. Δεν ξέρω αν στη Δύση είμαστε ικανοί να τις υπερασπιστούμε [αυτές τις αξίες]»
Και οι περίφημοι κούρδοι πεσμεργκά;
«Ζουν ένα μεγάλο δράμα. Ενώ πολεμούν τα παιδιά τους κατατάσσονται στο Isis, μια απίστευτη μηχανή προπαγάνδας»
Πώς το κάνουν;
«Όπως στη Δύση. Πείθουν τους περιθωριοποιημένους ότι εκεί θα υπάρξει μια ζωή πλούτου για αυτούς. Και όποιος είναι διαφορετικός πρέπει να καταστραφεί, να σκοτωθεί ή να υποδουλωθεί. Η δημοκρατία, [η αληθινή] είναι για αυτούς ένα θανάσιμο αμάρτημα»
Συνεπώς;
«Χρειάζεται ένας αγώνας επάνω στις ιδέες. Να δώσουμε μια διέξοδο που ξεπερνά τα χρήματα. Για να δείξουμε ότι μπορούμε πάντα να καταλαβαίνουμε ο ένας τον άλλον μεταξύ διαφορετικών ανθρώπων. Έχω δει χριστιανούς, εβραίους, σιίτες και σουνίτες μουσουλμάνους να πολεμούν μαζί εναντίον του ισλαμικού κράτους»
Ποια είναι τα μεσαία στελέχη του Isis;
«Έχω δει στελέχη του στρατού του Σαντάμ Χουσεΐν»
Θα επιστρέψεις εκεί για να πολεμήσεις;
«Δεν ξέρω. Δεν πίστευα ότι θα επέστρεφα ζωντανός»
του Antonio Amorosi στο Libero Quotidiano , τρίτη 14 απριλίου 2015
[Σημείωση δική μου, επέστρεψε άλλες δυο φορές, από όσο γνωρίζω, Μ.]
Mιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
