Την δεκαετία του ‘70 έζησα έξι χρόνια στην Αθήνα. Σπούδαζα και συγχρόνως δούλευα στο λογιστήριο μίας εταιρείας που ήταν θυγατρική της εγκυκλοπαίδειας “Δομή”. Η εταιρεία εκείνη είχε σαν σκοπό να πουλά την εγκυκλοπαίδεια “Δομή”, με πωλητές σε όλη την Ελλάδα. Η εγκυκλοπαίδεια “Δομή” ανήκε στην εταιρεία του Χρήστου (Κίτσου) Τεγόπουλου που ήταν ιδιοκτήτης και της εφημερίδας «Ελευθεροτυπία».
Τον Ιούλιο του 1976 η «Ελευθεροτυπία» γιόρταζε τον ένα χρόνο από την έκδοση της. Ο εκδότης της και ιδιοκτήτης της Κίτσος Τεγόπουλος διοργάνωσε ένα πάρτυ, μία δεξίωση, στο σπίτι του στο Κολωνάκι, ένα τεράστιο ρετιρέ πάνω από 200 τετραγωνικά στην οδό Φωκυλίδου. Εκεί λοιπόν βρέθηκα και εγώ, νέος τότε, στα χρόνια της αδιάλλακτης νιότης μας με την κιθάρα μου.
Παρόντες σε εκείνο το πάρτι ήταν όλα τα μεγάλα ονόματα της εποχής που συνεργαζόταν με την Ελευθεροτυπία. Φυσικά ο διευθυντής της Σεραφείμ Φυντανίδης, ο Φρέντυ Γερμανός, ο Γιάννης Βότσης η Νανά Νταουντάκη, ο Δημήτρης Γκιώνης και πολλοί άλλοι δημοσιογράφοι.Κάποια στιγμή μου είπαν να τραγουδήσω και να παίξω με την κιθάρα μου. Μου ζήτησαν μάλιστα να παίξω αντάρτικα τραγούδια. Ήταν βλέπετε και η εποχή αμέσως μετά την μεταπολίτευση όπου τα αντάρτικα έκαναν μεγάλο σουξέ.
Θυμάμαι ότι στην Πλάκα υπήρχαν δυο μπουάτ όπου έπαιζαν αντάρτικα. Το “Λημέρι” και το “Ταμπούρι”. Στο πρώτο έπαιζε ο Πάνος Τζαβέλας που ανήκε ας πούμε ιδεολογικά και πολιτικά στο ΚΚΕ Εσωτερικού και στο δεύτερο ο Σπύρος Σαμοΐλης που ιδεολογικά και πολιτικά ανήκε στο ΚΚΕ.Καθώς λοιπόν έπαιζα το τραγούδι “Βροντάει ο Όλυμπος αστράφτει η Γκιώνα” βλέπω ξαφνικά τον Κίτσο Τεγόπουλο με μία τεράστια φωτογραφία σε κάδρο του Μάο Τσε Τουνγκ, να την κουνά ρυθμικά πάνω από το κεφάλι του με τα δυό του χέρια στο ρυθμό του αντάρτικου τραγουδιού που έπαιζα.
Ήταν μία σκηνή που θα μου μείνει αξέχαστη, όπως φαντάζομαι θα έχει μείνει αξέχαστη και στο μυαλό όλων όσων παρευρίσκονταν εκείνο το καλοκαιρινό βράδυ στο ρετιρέ της οδού Φωκυλίδου στο Κολωνάκι.
Θόδωρος Θεοδωρίδης
