Είχα την χαρά να παρακολουθήσω μια ακόμη πολύ πετυχημένη εκδήλωση του Σ.Φ.Γ.Τ της πόλης μας: Η εκδήλωση της 29 Μαρτίου 2024 είχε θέμα “Το περιοδικό ΥΠΟΣΤΕΓΟ” και είχε αφορμή την εξαιρετική εργασία που παρουσίασε η φιλόλογος Ευδοκία Φανερωμένου.
Απολαύσαμε, όλοι οι παρόντες, τις μεστές και γεμάτες πάθος και αγάπη των δύο εκ των τριών κύριων πρωταγωνιστών του Διαμαντή Αξιώτη και του Κοσμά Χαρπαντίδη. Εντυπωσιάστηκα και θαύμασα τη δύναμη της επιμονής και της αυτοθυσίας τους.
Αυτή την εβδομάδα διάβασα και ξαναδιάβασα την εισήγηση του Διαμαντή στον ηλεκτρονικό τύπο. Αναφέρει, σε μια αποστροφή του, ο Διαμαντής Αξιώτης, ότι είναι ευτύχημα να γνωρίζει κάποιος, συνεργάτες σαν τους δικούς του της περιόδου εκείνης.
Θέλω να υπογραμμίσω, με την σειρά μου, πως και εμείς όλοι οι άλλοι, αισθανόμαστε τυχεροί που γνωρίσαμε ανθρώπους που αξίζει να εκτιμούμε και να επαινούμε όπως το Διαμαντή και τον Κοσμά.
Θέλω να εκφράσω την εκτίμηση και τον θαυμασμό μου για την προσφορά τους στα γράμματα και στον πολιτισμό στην πόλη μας μαζί με όλους τους συνεργάτες τους και βέβαια με πρώτους την Λένα Ιορδάνου και τον Βασίλη Θεοδωρίδη. Ξαναζήσαμε οι παρόντες, όλοι μαζί με συγκίνηση, το μεγαλείο της προσφοράς των ανθρώπων αυτών που είχαν την έμπνευση για την έκδοση αυτή και για τις άπειρες θυσίες τους, τις άοκνες προσπάθειές τους.
Αισθάνομαι ότι τους χρωστάμε ένα μεγάλο ευχαριστώ ΟΛΟΙ! Ζηλεύω και χαίρομαι για ανθρώπους οι οποίοι αγαπούν αυτό που κάνουν και θυσιάζουν τον εαυτό τους και τον χρόνο τους για την πολιτιστική κληρονομιά της πόλης και των πολιτών της.
Για ποιο χρόνο μιλάμε όμως; ..Χρόνο που ο Διαμαντής και ο Κοσμάς δεν είχαν ποτέ ελεύθερο! Εργατικοί και πολυγραφότατοι, γαρ. Ελπίζω και εύχομαι η νέα προσπάθεια του νέου Δ.Σ. της Στέγης για την επανέκδοση του ιστορικού αυτού περιοδικού να καρποφορήσει.
Δεσμεύομαι να βοηθήσω και εγώ όσο μπορώ. Σήμερα αισθάνομαι χρέος και έναν παραπάνω λόγο για να συμπαρασταθώ στις προσπάθειες του Σ.Φ.Γ.Τ., για την διατήρηση της ιστορικής του έδρας όπως είναι, για να δικαιωθούν όλοι όσοι φύγανε αλλά και όσοι συνεχίζουν να αγωνίζονται και να ελπίζουν.
Λεκάνη, 4 Μαρτίου 2024
Νίκος Κούτρας, βιολόγος Εκπαιδευτικός
