Πανηγυρικός Λόγος Αντιπεριφερειάρχη Καβάλας στα πλαίσια του εορτασμού της πόλης
Πρόλογος
Αναλαμβάνοντας την ευθύνη και όντας έχων την τιμή της εκφωνήσεως του πανηγυρικού λόγου της φερωνύμου ημέρας, μιας ημέρας με διττή σημασία και συμβολισμό, τόσο θρησκευτικό (επί τη εορτή του Αγίου πανευφήμου & Αποστόλου Παύλου του ουρανοβάμονος και πολιούχου της πόλεως Καβάλας) αλλά και εθνικό (ως η ημέρα ορόσημο της απελευθέρωσης της Καβάλας από τα βουλγαρικά στρατεύματα κατοχής κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (26 Ιουνίου 1913), οφείλω ξεκινώντας την ανάπτυξή του να αναφερθώ καταρχήν στους λόγους της επίσημης αυτής δοξολογίας αλλά και της τέλεσης των εκδηλώσεων των ημερών. Καθότι προφανώς οι εορταστικές τελετές που προηγήθηκαν, η Επιμνημόσυνη Δέηση και κατάθεση στεφάνων στο Ηρώο της πόλης που θα ακολουθήσει αλλά και το σύνολο εν γένει των εκδηλώσεων που λαμβάνουν χώρα την περίοδο αυτή, δεν είναι απλά μία εθιμοτυπική διαδικασία που πρέπει να συντελεστεί απλά ως υποχρέωση, αλλά κυρίως ως αιτία επίκλησης της χάρης και των πρεσβειών του πρωτοκορυφαίου των Αποστόλων του Κυρίου στις πενιχρές-από πνευματικής απόψεως-εποχές που ζει ο σύγχρονος άνθρωπος αλλά και ως ένας ελάχιστος φόρος τιμής σε αυτούς που αγωνίστηκαν για να κερδίσει η πόλη μας αλλά και η Μακεδονία μας γενικότερα την ελευθερία της.
Ο τίτλος άλλωστε «ΕΛΕΥΘΈΡΙΑ» εμπεριέχει και συνοψίζει σε μία μόνο λέξη την πεμπτουσία της αξίας και της σημασία του σημερινού εορτασμού.
Η διαφορά σε σχέση με το χαρακτήρα και τη μορφή των εκδηλώσεων αυτών κατά το πρόσφατο παρελθόν έγκειται στο γεγονός ότι έρχεται να προστεθεί και να συμπέσει χρονικά μια ακόμη επέτειος, αυτή δηλαδή της τραγωδίας που εκτυλίχθηκε κατά τη Μικρασιατική καταστροφή και των προσφυγικών ροών που προκάλεσε αλλά και της πυρπόλησης της Σμύρνης, που μπορεί μεν να προκαλεί θλίψη και πόνο στις ψυχές μας, αλλά μας υπερτονίζει συνάμα και το μεγαλείο του Ελληνισμού καθώς αναγεννιέται από τις … στάχτες, μεταβαίνοντας από την «καταστροφή» προς την «δόξα».
Κύριος λόγος
Η επέτειος της μνήμης όλων όσων ήδη μνημονεύθηκαν στον πρόλογο και ο πανηγυρικός τους εορτασμός δεν θα ήταν δυνατόν να έχει ως αφετηρία κάποιο διαφορετικό μέρος από τον Καθεδρικό Ναό του Αγίου Αποστόλου Παύλου στην πόλη της Καβάλας. Έναν ναό ο οποίος θεμελιώθηκε για να τιμηθεί και να εξαρθεί το γεγονός, ότι σ’ αυτήν την πόλη έφτασε για πρώτη φορά στον ελληνικό χώρο, όσο και στον Ευρωπαϊκό γενικότερα, ο Άγιος Απόστολος Παύλος.
Ο Απόστολος Παύλος, ο Πολιούχος και Προστάτης της πόλης μας, ανεδείχθη ιστορικά ως ο μεγαλύτερος και σημαντικότερος κήρυκας του Ευαγγελίου του Χριστού όλης της τότε γνωστής οικουμένης. Θυσίασε μάλιστα και την ζωή του για την τέλεση των σκοπών του έργου του, γεγονός που του κομίζει ακόμα μεγαλύτερη αξία.
Αναμφίβολα, η συνδρομή του Αποστόλου Παύλου στην ιστορία του χριστιανισμού θεωρείται όχι μόνο θεμελιώδης και περισπούδαστη αλλά και ως η «πέτρα» πάνω στην οποία θεμελιώθηκε στη συνέχεια η εκκλησία του Χριστού σε όλη της Ευρώπη. Η σημαντικότερη ίσως πτυχή του έργου του φέρεται να είναι οι 4 μεγάλες αποστολικές περιοδείες του με σκοπό την διάδοση του Χριστιανισμού, αλλά και η ίδρυση της Εκκλησίας της Ελλάδος το 49 μ.Χ..
Θα πρέπει ωστόσο να ομολογήσει κανείς πως η «χαρά» της σημερινής μας εορταστικής συνάθροισης δεν θα θεωρούνταν «πεπληρωμένη» (για να χρησιμοποιήσω και μια από τις πιο αγαπημένες εκφράσεις του Απ. Παύλου), εάν δεν είχε τελεσφορήσει το αξιομνημόνευτο γεγονός της απελευθέρωση της Καβάλας από το ελληνικό πολεμικό ναυτικό και τον πλωτάρχη Αντώνη Κριεζή, επισφραγίζοντας της ανάταση όχι μόνον του «θρησκευτικού» αλλά και του «εθνικού» μας φρονήματος.
Και φυσικά για να συμβεί αυτό, προηγήθηκε όπως είναι γνωστό η κατάληψη της Καβάλας από τους Βουλγάρους τον Οκτώβριο του 1912 , κατά τη διάρκεια του Α’ Βαλκανικού Πολέμου και αυτό διότι ανέκαθεν αποτελούσε ένα εκ των σημαντικότερων εμπορικών λιμανιών στον Μακεδονικό χώρο διαθέτοντας κατά γενική ομολογία προνομιακή γεωγραφική θέση.
Ωστόσο, το πρωινό της 26 Ιουνίου, το αντιτορπιλικό «Δόξα» κατέπλευσε στον κόλπο της Καβάλας και με τη βοήθεια των γενναίων Καβαλιωτών, που βοήθησαν στον εντοπισμό των ναρκών στον κόλπο της Καβάλας, κατόρθωσε το Πολεμικό μας Ναυτικό να ελευθερώσει την πόλη.
Την αμέσως επόμενη ημέρα ο ναύαρχος Κουντουριώτης με το επιτελείο του μέσα σε μια πανηγυρική ατμόσφαιρα αποβιβάζεται στην Καβάλα, επισημοποιώντας και επισφραγίζοντας την απελευθέρωση της πόλης.
Επίλογος
Ολοκληρώνοντας την ομιλία μου θα ήθελα να επισημάνω ότι ο εορτασμός της απελευθέρωσης δεν αποτελεί απλά και μόνον ένα ευχαριστήριο μήνυμα σε όλους αυτούς τους ήρωες αγωνιστές για την «απελευθέρωση» της πόλης μας. Συνιστά ταυτόχρονα και ημέρα γιορτής και χαράς για τους πολίτες της Καβάλας, υπενθυμίζοντας σε όλους μας πως κανείς οφείλει να πράττει και να δρα με αυτοθυσία για την προάσπιση των αξιών και των αρχών του τόπου του, την ελευθερία του και την ανεξαρτησία του, απολαμβάνοντας συνάμα και της ευλογίας της παρουσίας και των πρεσβειών του Πρωτοκορυφαίου των Αποστόλων και ιδρυτού της πρώτης ευρωπαϊκής εκκλησίας στην περιοχή της Νεαπόλεως και των Φιλίππων.
Είθε λοιπόν, οι μαχητές της απελευθέρωσης της Καβάλας, να αποτελούν πρότυπο ανδρείας, σθένους και αγαστής συνεργασίας για όλους μας και το «αγλάισμα της οικουμένης» (όπως αναφέρεται στο απολυτίκιο του Αγίου), ο Άγιος Απόστολος Παύλος, ως διδάσκαλος των Νεαπολιτών και Φιλιππησίων και απάσης της οικουμένης να ενισχύει κάθε και να ενθαρρύνει κάθε καλό μας αγώνα για πρόοδο και προκοπή.
Και θεωρώ πως την δεδομένη αυτή στιγμή είναι που χρειαζόμαστε περισσότερο από ποτέ τέτοια άξια πρότυπα αλλά και τις πρεσβείες των Αγίων της εκκλησίας μας. Διότι αυτή την δύσκολη περίοδο που διανύουμε τα τελευταία δύο έτη, κυρίως εξαιτίας της πανδημικής συγκυρίας, αλλά και του απάνθρωπου πολέμου που ξέσπασε στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο έπειτα από πλείστα συναπτά έτη ειρήνης, αναδύονται στην επιφάνεια ανάγκες που μέχρι πρότινος δεν φαινόντουσαν βαρυσήμαντες ούτε ιδιαίτερες για να προκαλέσουν διαχείριση ή αντιμετώπιση. Ανάγκες όπως αυτή της κοινωνικής ευθύνης και υπευθυνότητας, της συνεργασίας αλλά και του θάρρους που χρειάζονται για να εξέλθει η κοινωνία μας αλώβητη από όλες τις κρίσεις που αντιμετωπίζει, αλλά και που ενδέχεται να αντιμετωπίσει και στο μέλλον. Ανάγκες που όλοι είμαστε υπεύθυνοι για αυτές πολίτες και πολιτικοί ιθύνοντες, άρχοντες και αρχόμενοι, κυβερνώντες και κυβερνώμενοι, όλη εντέλει η κοινωνία μας!
Καθότι , αυτός ο μαγικός τόπος, η πανέμορφη πόλη της Καβάλας δεν θα υφίστατο με την σημερινή της υπόσταση εάν δεν είχαν βρεθεί αυτοί οι σπουδαίοι για την ιστορία της άνθρωποι. Και βέβαια ομολογώ πως πιστεύω ακράδαντα ότι ο κάθε ένας από εμάς μπορεί να καταστεί ήρωας για τον τόπο του, την πόλη, την πατρίδα του. Η αφοσίωση, η ανιδιοτελής αγάπη και η εργατικότητα είναι 3 στοιχεία που φαντάζουν απροσπέλαστα, και είναι δύσκολα ως προς την κατάκτηση τους. Όμως η κατοχή τους μπορεί να μετατρέψει τον κάθε έναν από εμάς σε έναν καθημερινό ήρωα του τόπου του.
Σας ευχαριστώ εκ βάθους καρδίας.
Ο Αντιπεριφερειάρχης Καβάλας
Αλέξης Πολίτης
