Ο Ηλίας Μαμαλάκης βρέθηκε χθες και προχθές στην Καβάλα. Αφορμή η εκδήλωση παρουσίασης του νέου του βιβλίου. Εκδήλωση που έγινε χθες το απόγευμα στο «Aparto» στην παραλία.
Με την ευκαιρία περιόδευσε σε καταστήματα εστίασης, μπήκε στην κουζίνα των μαγαζιών. Δοκίμασε νέες γεύσεις. Τοπικές. Συνοδεύονταν από τον καλό του φίλο κ. Στάθη Χαρπαντίδη. Ο Ηλίας Μαμαλάκης πάντα ευγενικό και προσιτός, μίλησε στο ραδιόφωνο της Πρωινής.
Η συνέντευξη
Ερ: Για ποιο λόγο είστε στην Καβάλα; Είχατε και ένα γεμάτο πρόγραμμα. Πήγατε σε διάφορα μέρη.
Απ: Στην Καβάλα ήρθα γιατί ένας αγαπημένος μου φίλος διοργάνωσε την παρουσίαση του καινούριου μου βιβλίου που έχει τίτλο «Τα απομνημονεύματα ενός μαγειριστή» . Παράλληλα ήταν ένα πρόγραμμα το οποίο είχαμε κάνει εδώ και πολύ καιρό από μακριά εγώ στην Αθήνα και ο φίλος μου ο Στάθης Χαρπαντίδης στην Καβάλα, να εξερευνήσουμε αν θέλετε τις γεύσεις της πόλης.
Ερ: Αυτό έγινε από χθες (προχθές) το απόγευμα όπως παρακολουθήσαμε.
Απ: Ήταν μια εξαιρετική μέρα. Φάγαμε πολύ ωραία ψαρικά στην παραλία, φάγαμε ένα εκπληκτικό χειροποίητο γύρο από το Νίκο Κεχαγιά, πίτσες με μια καταπληκτική ζύμη όπου η συνταγή της έρχεται από την Ιταλία. Φάγαμε γλυκάκια πολύ ωραία, φάγαμε αυθεντικό προφιτερόλ και σήμερα (χθες) θα βγούμε και λίγο έξω από την Καβάλα. Θα πάμε να δούμε διάφορα μέρη σε εκτροφές και καλλιέργειες πρωτότυπες.
Ερ: Έχετε ξαναέρθει άλλη φορά στην Καβάλα;
Απ: Πολλές φορές. Έχω έρθει προσκεκλημένος του Δήμου Καβάλας στις γιορτές που γινόταν στο Φρούριο.
Έχω έρθει και μόνος μου. Νομίζω ότι έχω κάνει και σκηνές για το ντοκιμαντέρ «Μπουκιά και συχώριο».
Ερ: Απ` όλα αυτά που δοκιμάσατε χθες (προχθές) και είναι πάρα πολλά, τι σας έκανε πραγματικά εντύπωση και το ξεχωρίζετε;
Απ: Νομίζω ότι λόγω του ότι η Καβάλα είναι πάνω στην θάλασσα, προσφέρει μια πολύ καλή ποικιλία από ψαρικά. Είναι πολύ σωστά φτιαγμένα, είναι αλμυρά, είναι πολύ φρέσκα ψαράκια, αφρόψαρα, τηγανιτά πολύ ωραίο τηγάνισμα. Γενικά το ψάρι και ο ψαρομεζές κυριαρχεί αν έχω καταλάβει καλά στην Καβάλα. Εγώ προτίμησα ένα ντόπιο ούζο το οποίο πραγματικά μου φάνηκε εξαιρετικό. Ήταν ελαφρύ, γλυκόπιοτο και εγώ που δεν είμαι μεγάλος πότης και συνήθως ένα ποτηράκι μου φτάνει, ήπια δυο.
Ερ: Πρέπει να σας πούμε ότι στην περιοχή τη δική μας τα τελευταία χρόνια, το τσίπουρο έχει επικρατήσει του ούζου. Δεν ξέρουμε πως έγινε αυτό.
Απ: Κοιτάξτε το ούζο φτιάχνεται με οινόπνευμα και τα αρωματικά ενώ το τσίπουρο γίνεται από τα στέμφυλα, είναι πιο φυσικό προϊόν. Αν θέλετε είναι και σε σχέση με τα άλλα βαριά οινοπνεύματα, το πιο φτηνό θα έλεγα. Δόξα το Θεό εκεί που ήμασταν οι μεγαλύτεροι καταναλωτές του ουίσκι πριν από αρκετά χρόνια, ευτυχώς αυτό μειώθηκε και υποκαταστάθηκε από το τσίπουρο. Άλλοι το προτιμούνε με γλυκάνισο, άλλοι το προτιμούνε σκέτο και είναι φανατικοί όλοι. Η προσωπική μου γνώμη είναι ότι από πλευράς υγείας τα συστατικά του γλυκάνισου προσφέρουν πολλά θετικά πράγματα στην υγεία. Εγώ το προτιμώ πάντοτε με γλυκάνισο.
Ερ: Να σας κάνουμε μια υποθετική ερώτηση. Ας υποθέσουμε ότι είστε ένα μικρό παιδί, 50-60 χρόνια πίσω και βρίσκεστε σε ένα μεγάλο πανηγύρι εκεί όπου υπάρχει και θέλετε να πάρετε ένα κοκορετσάκι αλλά και να παίξετε. Σας λέει η μητέρα σας, ότι δεν μπορείτε και τα δύο, θα διαλέξετε το ένα από τα δύο. Εσείς τι θα διαλέγατε;
Απ: Είναι ένα αληθινό περιστατικό το οποίο το καταγράφω στο καινούριο μου βιβλίο μια και καταγράφω τα απομνημονεύματα του σε σχέση με τη γαστρονομία και τη μαγειρική. Μέναμε στο Μαρούσι τότε, λίγο έξω από την Αθήνα. Είχε πανηγύρι η Παναγία η Νερατζιώτισσα, ήταν Δεκαπενταύγουστος. Τα οικονομικά ήταν σφιχτά, δεν υπήρχε αφθονία χρήματος. Μα παίρνει η μανούλα μου και με πάει στην εκκλησία να ανάψουμε κανένα κερί. Έξω από την εκκλησία ήταν αυτά που γίνονται στα πανηγύρια. Υπήρχε στο Μαρούσι και μια ψησταριά η «Κληματαριά» η οποία την εποχή εκείνη ήταν must. Ήταν κάτι το πολύ μεγάλο. Οπότε μου λέει η μάνα μου ότι δεν μπορώ να σε πάω εκεί στη ψησταριά και ταυτόχρονα δεν μπορώ να σου αγοράσω ένα παιχνίδι. Τι θα προτιμούσες; Εγώ προτίμησα το κοκορέτσι. Δεν το μετάνιωσα ποτέ. Εντάξει με τα πιστολάκια δεν είμαι πολεμοχαρής εγώ. Ενώ το κοκορέτσι ήταν απόλαυση. Πάντα στη ζωή μου θέλω να δοκιμάζω πράγματα που δεν τα έχω ξαναδοκιμάσει και δεν τα έχω ξαναδεί. Η ειδικότητα μου εμένα είναι το παραδοσιακό υλικό και όχι το εξεζητημένο. Δεν είναι το γκουρμέ εστιατορίου. Αυτή τη στιγμή είμαι σε μια περιοδεία αγάπης και φιλίας, περισσότερο με τους ανθρώπους που έχω εδώ στην Βόρεια Ελλάδα παρά το βιβλίο με την έννοια ότι ξεκίνησα από τη Θεσσαλονίκη, είδα φίλους πάρα πολλούς που είχα καιρό να τους δω αφού μας χωρίζει η απόσταση. Πήγαμε και στην έκθεση βιβλίου που ήταν στην παραλία δυο μέρες. Τώρα ήρθα στην Καβάλα και στη συνέχεια θα πάω στην Αλεξανδρούπολη όπου έχω και εκεί αγαπημένους φίλους. Αυτές οι αποστάσεις είναι μεγάλες τελικά.
Ερ: Μας κάνει εντύπωσε που δεν λέτε εύκολα όχι. Σας είδαμε μέσω του FB σε διάφορα καταστήματα. Πάτε παντού πρόθυμα και χαμογελαστός.
Απ: Εγώ εδώ στην Καβάλα έχω κυρίως δυο μεγάλους φίλους που είναι ο Στάθης Χαρπαντίδης και ο Νίκος Κεχαγιάς. Είναι πολύ αγαπημένοι μου. Ιδιαίτερα ο Νίκος που είναι και επαγγελματίας της εστίασης, θα έλεγα ένας σπάνιος κρεατοτέχνης που δεν είναι χασάπης δηλαδή ξέρει τους μυς, ξέρει πως θα το κόψει, άλλο κόψιμο για το φούρνο, άλλο κόψιμο για το παϊδάκι, άλλο κόψιμο για τη μπριζόλα, ξέρει και ωριμάζει κρέατα από βοσκίδες και μοσχάρια, είναι ένας πολύ δραστήριος επιχειρηματίας. Πήγαμε λοιπόν σε ένα μαγαζί που έχει και το γύρο που το κάνει μόνος του, δεν τον αγοράζει. Ήθελα να τα δω αυτά τα πράγματα και πήγα με πολύ χαρά. Φάγαμε το γύρο, φάγαμε την πίτσα, να μην φάμε και ένα γλυκάκι;
