Κάθε σκεπτόμενος άνθρωπος νομίζω ότι εύκολα μπορεί να βγάλει μόνος του κάποια συμπεράσματα που δε χρειάζονται γνώσεις υψηλής ανάλυσης και δε θα απέχουν πιστεύω μακριά από την πραγματικότητα. Αρκεί να έχει το ψώνιο όπως εγώ, να παρακολουθεί, από τα πολλά μέσα ενημέρωσης που υπάρχουν, την εξέλιξη των γεγονότων.
Των γεγονότων πριν του πολέμου κατά της Ουκρανίας, κατά την διάρκεια του και το αναμενόμενο τέλος του. Ο άδικος αυτός πόλεμος εναντίον της Ουκρανίας θα μπορούσε να αποφευχθεί και να μην είχε γίνει ποτέ αν λαμβάνονταν κάποιες αποφάσεις και αν το ήθελαν οι δυο μεγάλες δυνάμεις που είναι οι κύριες εμπλεκόμενες στην ανθρωποφάγο αυτή διαμάχη.
Οι μεγάλες δυνάμεις που βρίσκονται σε πόλεμο είναι οι ΗΠΑ από τη μια μεριά «Δια αντιπροσώπου» και η Ρωσία. Στόχος των ΗΠΑ ήταν η αποδυνάμωση της Ρωσικής Ομοσπονδίας και της βίαιης ανατροπής της ηγεσίας της από Λαϊκή εξέγερση.
Πίστευαν ότι η κοινή γνώμη δε θα έμενε απαθής και θα εκδηλώνονταν ενάντια στην ηγεσία τους. Αυτό θα πραγματοποιούνταν λόγω των χιλιάδων φέρετρων που θα έρχονται από τα Δυτικά. Δεύτερος σπουδαίος στόχος των ΗΠΑ ήταν το σμπαράλιασμα της οικονομίας της μεγάλης αυτής χώρας που η φύση την προίκισε με πολλές πηγές πλούτου με σπουδαιότερη την άφθονη ενέργεια.
Διακόπτοντας τις ποσότητες ενέργειας που διοχέτευε στην Ευρώπη με τα περιοριστικά μέτρα που έπαιρνε και καταστρέφοντας αγωγούς, πίστεψαν ότι έτσι θα την γονατίσουν. Υπήρξε πλήρης αστοχία στους σχεδιασμούς τους για την οικονομία της χώρας αυτής.
Σ’ όλη αυτή τη χρονική διάρκεια του πολέμου η οικονομία της έτρεχε δαιμονισμένα προς τα πάνω σ’ όλα τα επίπεδα. Η θέση του Προέδρου Πούτιν από την άλλη μεριά έχει ενισχυθεί στη συνείδηση του Ρώσικου Λαού.
Εκλέχτηκε για Πέμπτη φορά πρόεδρος με εντυπωσιακά μεγαλύτερο ποσοστό από τις προηγούμενες εκλογές του, εν μέσω μάλιστα του θορύβου για το μυστηριώδη θάνατο του Αλεξέι Ναβάλνι. Οι ΗΠΑ από την άλλη μεριά απέδειξαν ότι είναι το απόλυτο αφεντικό στο λεγόμενο Δυτικό Κόσμο, έστρεψαν σ’ άλλη κατεύθυνση το δρόμο της προμήθειας ενέργειας της Ευρώπης από Ανατολάς προς τη Δύση και γέμισαν τα ταμία των Πετρελαιάδων της Αμερικής με ζεστό Ευρωπαϊκό χρήμα.
Η συνεχής προμήθεια πολεμικού υλικού στην Ουκρανία θησαύρισε τις βιομηχανίες του θανάτου. Τα δισεκατομμύρια δολάρια που διατέθηκαν για την Ουκρανία δεν πήγαν όλα στο Κίεβο, από αυτά μόνο ένα ποσοστό, κοντά στο 20%, έφτασε στην πρωτεύουσα τους και αυτό το ποσοστό απομειώθηκε σοβαρά από αποψιλώσεις που έγιναν από υψηλόβαθμους ηγέτες όλων των κατηγοριών της κρατικής μηχανής.
Η χώρα αυτή δυστυχώς δε φημίζεται σαν αδιάφθορη. Η επιβεβαίωση των παραπάνω, οι πολλές καταδίκες για καταχρήσεις πολλών υψηλόβαθμων στελεχών της. Στον Ουκρανικό Λαό οφείλεται σεβασμός γιατί καταξιώθηκε μέσα από αυτόν τον πόλεμο που δεν είναι δικό του, αποδείξει τη φιλοπατρία του και τον ανδρισμό του.
Δυστυχώς στον πόλεμο αυτό έχασε εκατοντάδες χιλιάδες νέους, της αφρόκρεμας, της νεολαίας του και καταστράφηκε ολοσχερώς η χώρα του. Σ’ έναν πόλεμο που μπορούσε να σταματούσε μετά από δύο μήνες από την έναρξη της συμφωνίας της Κωνσταντινουπόλεως.
Ενώ συμφωνήθηκε από τους δύο άμεσα εμπολέμους, δεν την αποδέχτηκε το αφεντικό, οι ΗΠΑ. Η επιτροπή της Ουκρανίας στην Πόλη συμφώνησε. το «όχι» το είπε όμως ο Ζελένσκι, υπακούοντας In his master’s voice.
Η ΕΕ έλαμψε για το τίποτα της. Απούσα από όλα τα σημεία λήψης αποφάσεων και ακολουθεί πειθήνια τις εντολές του BOSS. Η παντοδυναμία των ΗΠΑ φάνηκε και στον άλλον πόλεμο που διεξάγει το Ισραήλ, εκεί στο απάνθρωπο σφαγείο της Μέσης Ανατολής.
Ένα φορτίο από τις θανατηφόρες βόμβες τους ανήγγειλαν ότι δε θα τους παραδώσουν οι Αμερικανοί και ταρακουνήθηκαν, τρόμαξαν. Ένοιωσαν από πηγάζει η δύναμή τους και πόσο αδύναμος θα είναι ο σπουδαίος στρατός τους δίχως τους πάτρωνές τους.
Εκεί κάτω γίνεται μια γενοκτονία μπροστά στα μάτια όλης της ανθρωπότητας. Ο ΟΗΕ και τα όργανά του άχρηστα, δεν έχει ο Οργανισμός αυτός τη δύναμη να κάνει καμιά ενέργεια για να σταματήσει τον όλεθρο και μένει θεατής στο μακελειό των αθώων.
Και εδώ χρειάζεται η υπογραφή των Αμερικάνων για να έχουν κάποια αξία τα ψηφίσματά του. Για αυτό λένε, ότι ακούγονται κάποιες απομακρυσμένες φωνές από τα δεξιά, για τη δουλεία που δεν τελείωσαν οι Γερμανοί κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου.
Παναγιώτης Φώτου
