Ο πρόεδρος του νομαρχιακού συλλόγου ΑμΕΑ κ. Μάκης Κρεμύδας μίλησε στην Πρωινή για την τραγική ιστορία του 62χρονου ΑμΕΑ και της θανούσης μητέρας του. Αναφέρθηκε σε τέτοιες δύσκολες οικογενειακές καταστάσεις που γίνονται χειρότερες στις μέρες του κορωνοϊού.
Φυσικά ο σύλλογος είναι σε επικοινωνία με τα άλλα μέλη της ίδιας οικογένειας ώστε όλοι μαζί να δράσουν όταν ξεπεραστούν με το καλό τα θέματα υγείας. Ο κ. Κρεμύδας δήλωσε αναλυτικά τα ακόλουθα:
«Είναι ένα τραγικό γεγονός, από μόνο του είναι συγκλονιστικό. Για αυτόν τον λόγο πήρε διαστάσεις πανελλαδικής εμβέλειας. Δείχνει ότι στις μέρες μας τελικά όλοι είμαστε μόνοι μας. Ότι καλούμαστε σε αυτές τις δύσκολες συνθήκες να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα μας χωρίς να υπάρχει ιδιαίτερη κρατική μέριμνα ή αν θέλετε μέριμνα των φορέων.
Γιατί οι καταστάσεις αυτές απαιτούν δύσκολους χειρισμούς.
Τα Νοσοκομεία είναι γεμάτα. Οι συνθήκες που βιώνουμε είναι πρωτόγνωρες. Η αναπηρική οικογένεια ζει την απέραντη μοναξιά της. Τα περισσότερα άτομα και οι οικογένειες που βιώνουν την αναπηρία είναι περιθωριοποιημένες κι αποκλεισμένες στους εαυτούς τους αλλά και στο οικογενειακό τους περιβάλλον.
Προσπαθούν από μόνοι τους να καλύψουν τις ανάγκες τους. Τη φροντίδα που χρειάζονται. Άλλωστε αυτό γινόταν στο συγκεκριμένο περιστατικό.
Με την αδελφή που τους φρόντιζε καθημερινά. Προς τιμή της έκανε αρκετά χιλιόμετρα καθημερινά. Για να κάνει δύο ή τρεις επισκέψεις καθημερινά και να τους έχει στην καλύτερη δυνατή κατάσταση. Αλλά βλέπετε τι έγινε…
Μόλις αρρώστησε η ίδια, μόλις νοσηλεύτηκε στο Νοσοκομείο … Μόλις χρειάστηκε να μπει σε καραντίνα ο σύζυγος της, το παιδί της… Από εκεί και μετά χάθηκε η επαφή, χάθηκε ο συνδετικός κρίκος φροντίδας και υποστήριξης σε αυτά τα δύο άτομα (στην ηλικιωμένη μητέρα και στο γιο ΑμΕΑ).
Νόσησε η μητέρα, κανένας δεν πήρε είδηση τι έγινε. Πότε έγινε. Μέσα σε δύο τρεις μέρες η γυναίκα έφθασε σε αυτήν την κατάσταση. Έφθασε στο σημείο να αποβιώσει.
Βλέπουμε επίσης πόσο δένεται ένα άτομο με αναπηρία με τους γονείς, με τον άνθρωπο που το φροντίζει. Με τον άνθρωπο που έχει αφιερώσει κυριολεκτικά τη ζωή του σε αυτό. Είναι λοιπόν δύο ή περισσότερες μέρες- ο άνθρωπος αυτός- αγκαλιά με την πεθαμένη μητέρα του.
Περιμένοντας να ξυπνήσει ή μη μπορώντας να κάνει κάτι άλλο. Ζούσε το δράμα του αγκαλιασμένος με τη μητέρα του. Είναι ένα τραγικό γεγονός. Αν το δούμε πιο σφαιρικά, αν μπορέσουμε να εισχωρήσουμε στο μυαλό του ανθρώπου κι αναρωτηθούμε γιατί έγινε όλο αυτό τότε θα δούμε άσχημα αποτελέσματα.
Κι αυτό που λέτε, τι κάνει η κοινωνία σε αυτές τις περιπτώσεις; Τι κάνουν οι δημόσιοι φορείς;
Τι κάνουν όλοι αυτοί που έχουν ρόλο να υποστηρίξουν τους μοναχικούς ανθρώπους… Αυτό το περιστατικό είναι ο κανόνας. Τις περισσότερες και τα άτομα με αναπηρία και όσοι ζουν μόνοι- επειδή η αξιοπρέπεια που ο καθένας μας έχει- δεν μας αφήνει να ζητήσουμε τη βοήθεια και την υποστήριξη.
Ούτε από τον γείτονα, πολύ περισσότερο με ένα τηλέφωνο στο «Βοήθεια στο Σπίτι» κτλ. Όσοι το κάνουν δέχονται τη φροντίδα και την υποστήριξη του συγκεκριμένου προγράμματος, το οποίο το τελευταίο διάστημα λειτουργεί αρκετά καλά.
Υπάρχει η τηλεφωνική επικοινωνία με τον κόσμο που φροντίζει. Άλλωστε αν η οικογένεια συμμετείχε σε μια τέτοιου είδους υποστηρικτική δράση νομίζω ότι τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Ο καθένας από εμάς επιλέγει τις περισσότερες φορές το τι θέλει ή το τι αφήνει στον άλλον να του προσφέρει.
Δυστυχώς στις κλειστές κοινωνίες είναι πιο απρόσωπα όλα αυτά τα πράγματα. Είναι πιο εύκολο να απευθυνθείς στο συγγενικό σου πρόσωπο που εμπιστεύεσαι παρά να αποκτήσεις αυτήν τη σχέση εμπιστοσύνης με μια υπηρεσία κτλ. Εμείς ως σύλλογος ήδη έχουμε μιλήσει με την οικογένεια. Το βασικό και κύριο είναι να πάει καλά η υγεία τους. Να βγουν από το Νοσοκομείο και την καραντίνα.
Αυτό που εμείς είπαμε είναι ότι θα είμαστε δίπλα τους σε ότι χρειαστούν».
Με ανακοίνωση του πριν λίγες μέρες ο νομαρχιακός σύλλογος ΑμΕΑ Καβάλας κάνει γνωστό ότι: «Ο Νομαρχιακός Σύλλογος ΑμεΑ ν. Καβάλας εκφράζει την έντονη ανησυχία του για τον μεγάλο αριθμό ατόμων που βρίσκονται σε λίστες αναμονής για την παραλαβή του αντιγριπικού εμβολίου, μεταξύ των οποίων και πολλών που ανήκουν σε ευπαθείς ομάδες (ηλικιωμένοι, άτομα με αναπηρία και χρονίως πάσχοντες κ.α), την ώρα που σύμφωνα με δηλώσεις του φαρμακευτικού συλλόγου Καβάλας δεν υπάρχουν αποθέματα ενώ οι ποσότητες που αναμένεται να διατεθούν στα φαρμακεία το επόμενο διάστημα (μετά τις 15-20 Νοεμβρίου) δεν θα μπορέσουν να καλύψουν ούτε το 1/3 των υπόλοιπων συνταγογραφημένων εμβολίων. Σχήμα οξύμωρο αποτελεί την ίδια στιγμή η έντονη προτροπή μέσω κοινωνικών μηνυμάτων προς τους πολίτες να εμβολιαστούν.
Ευελπιστούμε η πολιτεία να αντιδράσει άμεσα για την κάλυψη όλων των πολιτών που χρήζουν εμβολιασμού, σύμφωνα με τις οδηγίες των θεραπόντων γιατρών τους ώστε να μπορέσουν ένα μήνα μετά να εμβολιαστούν και για τον πνευμονόκοκκο που επίσης θεωρείται σημαντικό για την υγεία τους».
