04/07/2023 30 Ιουνίου 2023
Μπροστά στις ταραχές, τις εξεγέρσεις που συγκλονίζουν τη Γαλλία, επισημαίνουμε αυτή τη συλλογή απόψεων και διηγήσεων για τους βαθείς λόγους του θυμού: άνθρωποι στρατευμένοι και σε επίπεδο βάσης μιλούν για τις εγκαταλελειμμένες περιοχές και την αστυνομία που θεωρείται εχθρική και ρατσιστική. Τα άρθρα έχουν δημοσιευτεί στο mediapart.fr (μετάφραση σε επιμέλεια του Salvatore Palidda για το Παρατηρητήριο Καταστολής Osservatorio Repressione και Comune-info)
Από το fb
“La morte di Nahel è la scintilla”: οι λόγοι του θυμού των Jade Bourgery, Caroline Coq-Chodorge, Lucie Delaporte, Mathilde Goanec, Pauline Graulle, Cécile Hautefeuille και Dan Israel
Σκηνές αντάξιες μιας ταινίας όπου δεν υπάρχουν »πλέον κανόνες, δεν υπάρχουν πλέον νόμοι», ένα λεηλατημένο σούπερ μάρκετ, ένα αστυνομικό τμήμα που δέχτηκε επίθεση τα μεσάνυχτα από περίπου πενήντα εξεγερμένους, αυτοκίνητα πυρπολημένα, νεαροί που αγριεύουν και ξεσπούν σε μια χώρα χωρίς αστυνομικούς… Η νύχτα από την τετάρτη 28 ιουνίου έως την πέμπτη 29 ιουνίου στο Trappes (Yvelines), όπως την έζησε και διηγήθηκε ο Ali Rabeh, ο δήμαρχος (Generation s) της πόλης, ήταν τρομερή.
«Και τελικά την βγάζουμε αρκετά καθαρή, διότι δεν έχει δεχτεί επίθεση κάποιος δημόσιος εξοπλισμός», ψιθυρίζει ο δημοτικός σύμβουλος. Θα θυμάται για καιρό το «αποφασισμένο» βλέμμα αυτών των κουκουλοφόρων νεαρών, που ταπεινώνονται καθημερινά από την αστυνομία, οι οποίοι σήμερα βρίθουν οργής. Αλλά και αυτήν των κατοίκων, αμφότερων τραυματισμένων από τη δολοφονία του Nahel από έναν αστυνομικό στις 27 ιουνίου στη Nanterre, και «αηδιασμένων» βλέποντας τα παράθυρά τους να ισοπεδώνονται από τα χτυπήματα των όλμων.
Στην άλλη άκρη του παρισινού προαστίου, στο Seine-Saint-Denis, το Ιλ-Σεν-Ντενί δεν γλίτωσε: το δημαρχείο του κάηκε το ίδιο βράδυ. «Από τότε, είναι το ένα κύτταρο κρίσεων μετά το άλλο», περιγράφει η Marie Anquez, η πρώτη βουλευτής της πόλης. Οι πρώτες συμπλοκές σημειώθηκαν λίγο μετά τα μεσάνυχτα, ενώ οι εκλεγμένοι βρίσκονταν στις αίθουσες του δημοτικού συμβουλίου. Κάδοι σκουπιδιών κάηκαν στη γέφυρα που συνδέει την μικρή πόλη (που βρίσκεται σε νησί του Σηκουάνα) με το Σεν Ντενί, κροτίδες, βολίδες όλμων. «Ένας κάτοικος φώναξε στους νεαρούς, μετά ήρθε η αστυνομία και τελικά η κατάσταση ηρέμησε».
Τρεις ώρες αργότερα, το δημαρχείο πήρε φωτιά. Οι αστυνομικοί εντόπισαν δοχεία αζώτου στο σημείο το πρωί. «Όλο το ισόγειο πήρε φωτιά, όλος ο πάγκος μας για το κοινό: είναι η υπηρεσία για γεννήσεις, θανάτους, για παραμονές σε κατασκηνώσεις… Είναι η τοπική ζωή κάθε κατοίκου που έχει πάει στην κόλαση. Καπνός, είναι πολύ αποτελεσματικός», λέει ο εκλεγμένος.
Επιφυλακτική ως προς τα κίνητρα των εμπρηστών, η Marie Anquez περιγράφει τόσο τα πολλά σημάδια συμπαράστασης από τους κατοίκους μετά την πυρκαγιά όσο και την οργή τους, «δικαίως», μετά τον θάνατο του νεαρού από τη Ναντέρ. «Αυτόν τον πόνο, οι άνθρωποι εδώ τον μοιράζονται. Δεν είναι μόνο οι νέοι που χάνονται, αλλά όλοι ανησυχούν για ένα σύστημα που έχει χρεοκοπήσει! Στο Île-Saint-Denis, βρισκόμαστε σε μάχη ενάντια στο Κράτος μετά την υιοθέτηση μιας επιθυμίας στο δημοτικό συμβούλιο κατά της αστυνομικής βίας, έχουμε επίσης επιτεθεί στο Κράτος για παραβίαση της εδαφικής ισότητας στις δημόσιες υπηρεσίες».
Στο Seine-Saint-Denis, είκοσι πόλεις μαστίζονταν από μια ανήσυχη νύχτα. «Υπήρξε πολλή βία, ζημιές σε δημόσιες δομές, κάηκαν λεωφορεία, λεηλατήθηκαν καταστήματα», καταθέτει ο πρόεδρος του νομαρχιακού συμβουλίου, ο σοσιαλιστής Stéphane Troussel, ο οποίος περιγράφει «σκηνές αστικού ανταρτοπόλεμου, με πολύ κινητές μικρές ομάδες. «Ξεκίνησε πιο γρήγορα και πιο δυνατά από το 2005», όταν οι λαϊκές γειτονιές της Γαλλίας διασχίστηκαν από αστικές ταραχές-εξεγέρσεις, που οδήγησαν στο διάταγμα κατάστασης έκτακτης ανάγκης, μετά τον θάνατο στο Clichy-sous-Bois δύο εφήβων, του Zyed Benna και του Bouna Traoré, ο οποίος κεραυνοβολήθηκε κατά τη διάρκεια καταδίωξης της αστυνομίας.
Στο Romainville, το δημαρχείο «λιθοβολήθηκε ανάμεσα στις 2 και 3 τα ξημερώματα, τα παράθυρα έσπασαν», δήλωσε ο Flavien Kaid, επικεφαλής του προσωπικού του δημάρχου François Dechy, στο τέλος μιας συνάντησης για την κρίση. Μέσα βρίσκονταν «ο δήμαρχος, οι βουλευτές, ο γενικός διευθυντής υπηρεσιών και η δημοτική αστυνομία». Στο Bagnolet ήταν το αστυνομικό τμήμα – στην πραγματικότητα ένα απλό παράρτημα του αστυνομικού τμήματος του Lilas – που κάηκε μερικώς. Σύμφωνα με τοπική πηγή, οι δύο εταιρείες CRS που κινητοποιήθηκαν για ολόκληρο το Seine-Saint-Denis είχαν καταληφθεί πολύ νωρίς στο Bobigny, τη νομαρχία του νομού.
Αλλά αυτό το εμβληματικό τμήμα απέχει πολύ από το να είναι το μόνο που έχει χτυπηθεί από τη βία. «Η ιδιαιτερότητα αυτής της φοράς είναι ότι έχουν παρέμβει οι γειτονιές χαμηλής έντασης, όπως στο Sceaux και στο Clamart [Hauts-de-Seine] ή στο Nandy [Seine-et-Marne]», παρατηρεί ο Philippe Rio, κομμουνιστής δήμαρχος του Grigny (Hauts – de-Seine), ανήσυχος για αυτή την ασυνήθιστη μετάδοση.
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
