Αύγουστος 1976. Η Καβάλα έχει επανέλθει άμεσα στην Α’ Εθνική, καθότι επικρατέστερη στον συντελεστή γκολ απέναντι στην ισόβαθμη Βέροια, στον Βόρειο Όμιλο της Β’ Εθνικής.
Οι «αργοναύτες» βρίσκονται στην καρδιά της πιο ένδοξης εποχής της ιστορίας τους, αφού από το 1969 μέχρι το 1982, με εξαίρεση όπως προαναφέρθηκε το 1975-76, συμμετέχουν στην κορυφαία κατηγορία.
Προτού καν διαδεχθεί τον Κώστα Καραπατή, ο Αντώνης Γεωργιάδης υποβάλλει την παραίτησή του τηλεγραφικώς και στις 18 του μήνα η εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ» κυκλοφορεί με αυτόν τον τίτλο σε ένα από τα ρεπορτάζ της σελίδας 3.
Τότε, ο Βασίλης Δανιήλ είχε μόλις κλείσει τα 38 και δεν είχε αναρριχηθεί ακόμη σε υψηλό προπονητικό επίπεδο, όμως όλα έδειχναν ότι αυτό αποτελεί θέμα χρόνου.
Γέννημα-θρέμμα Καβαλιώτης, ο μετέπειτα προπονητής της Εθνικής και του Παναθηναϊκού (σε τρεις ξεχωριστές θητείες), ταξίδεψε στη Γερμανία για να διδαχθεί την τέχνη της προπονητικής.
Έγινε ο πρώτος Έλληνας που έλαβε το σχετικό δίπλωμα και, μάλιστα, με άριστα από την περίφημη σχολή της Κολωνίας, η οποία φημιζόταν για τη σοβαρότητα και την αυστηρότητά της.
Ο Χένες Βαϊσβάιλερ, εκ των καθηγητών του, τον πίστευε πολύ και υποστήριζε ότι σύντομα θα έκανε τη διαφορά στο «γαλανόλευκο» ποδόσφαιρο που ακόμη τότε δεν είχε καταγράψει διάκριση σε εθνικό επίπεδο.
Ο Βασίλης Δανιήλ επέστρεψε στην Ελλάδα και, σύμφωνα με τον συντάκτη, ανέλαβε κατά σειρά τον Α.Ο. Πάτραι, την Ξάνθη και τη Δήμητρα Τρικάλων, ενώ σίγουρα παραλείφθηκε ο Πτολεμαίος Πτολεμαΐδας (σ.σ. μετέπειτα Εορδαϊκός, έπειτα από συγχώνευση με τον Άρη Πτολεμαΐδας).
Τώρα, όπως τουλάχιστον υποστήριζε ο ίδιος στην εφημερίδα «Αθλητική Ηχώ», ήταν η σειρά να αναλάβει τον Αθλητικό Όμιλο Καβάλα, ο οποίος ακόμα δεν είχε δημιουργηθεί όταν εκείνος αγωνιζόταν ως αμυντικός στον Ηρακλή Καβάλας.
1958: Με τη φανέλα του Ηρακλή Καβάλας, δεύτερος από αριστερά στους όρθιους
«Οι παίκτες μου στρώθηκαν στη δουλειά»
Ακολουθεί αυτούσια η συνέντευξη του Βασίλη Δανιήλ στον συντάκτη που υπογράφει ως Ιαν. Αρ., ο οποίος συνεχώς πλέκει το εγκώμιο του ανερχόμενου προπονητή από την Καβάλα.
«Έφτασα εκεί που ήθελα. Για μένα η Καβάλα δεν είναι απλώς μια ομάδα που θέλω να βοηθήσω, είναι κάτι παραπάνω από αγάπη και λατρεία. Το δηλώνω προς κάθε κατεύθυνση, χωρίς να φοβάμαι ότι θα χαρακτηριστώ εγωιστής, πως θα την ανεβάσω πολύ ψηλά.
Έχω πίστη στις ικανότητές μου κι ευχαριστώ όλους αυτούς που ήρθαν και μου πρότειναν να αναλάβω την τεχνική ηγεσία. Υπόσχομαι να μη διαψεύσω κανέναν. Ήδη οι παίκτες μου στρώθηκαν για τα καλά στη δουλειά».
Όμως ο κ. Βασίλης Δανιήλ έχει κάτι ακόμη να μας πει: «Το ερχόμενο Σάββατο φεύγουμε για προετοιμασία στο Γκάμπροβο της Βουλγαρίας που απέχει 250 χλμ. από τη Σόφια. Εκεί θα χτιστούν τα θεμέλια της ομάδας για να οικοδομήσουμε τη νέα Καβάλα της νέας σεζόν.
Εν τω μεταξύ αύριο (σ.σ. σήμερα) δίνουμε ένα φιλικό ματς με τον Πανθρακικό στις 20:30. Το ματς θα είναι νυχτερινό και θα γίνει υπό το φως των προβολέων».
Ο τρίτος παίκτης από αριστερά στους όρθιους
Τέλος, σε ερώτησή μας, αν υπέγραψε συμβόλαιο με την Καβάλα, ο εκλεκτός αυτός τεχνικός μάς είπε: «Όχι ακόμη, γιατί πρέπει να ρυθμιστούν ορισμένες λεπτομέρειες. Αυτό, πάντως, που έχω να τονίσω είναι ότι αν τελικά η Καβάλα προσλάβει κάποιον πολύ γνωστό ξένο προπονητή, πράγμα που δεν είναι σίγουρο, εγώ θα παραμείνω στην ομάδα.
Αυτό μου το ζήτησαν οι διοικούντες και το δέχθηκα για έναν και μόνο λόγο: Για να αποδείξω το πόσο αξίζω και το πόσο αγαπώ την ομάδα και τους παίκτες, οι οποίοι είναι όλοι τους θαυμάσια παιδιά και περίφημοι ποδοσφαιριστές. Στη Βουλγαρία εξάλλου θα γνωριστούμε καλύτερα».
Αυτά, λοιπόν, τα νέα από την Καβάλα και τον προπονητή Βασίλη Δανιήλ. Τον αισιόδοξο, πεισματάρη και αξιόλογο Έλληνα τεχνικό που έταξε σκοπό στη ζωή του να ανέβει στην κορυφή της ιεραρχίας των προπονητών σε σύντομο χρονικό διάστημα. Τα προσόντα του, σε συνδυασμό με τον αδαμάντινο χαρακτήρα του και τις υψηλές φιλοδοξίες του, δείχνουν πως τα όνειρά του θα πραγματοποιηθούν.
Καλή του τύχη, λοιπόν…
Αρχές δεκαετίας 1960: Πρώτος από δεξιά
Τελικά, ο Γιάνε Γιανέβσκι, ο οποίος μεταξύ άλλων είχε κοουτσάρει τον ΠΑΟΚ, την Παναχαϊκή και τον Πιερικό, ήταν εκείνος που κάθισε στον πάγκο της Καβάλας από τότε μέχρι τον Δεκέμβριο του 1977.
Τον διαδέχθηκε ο πάλαι ποτέ Ιταλός διεθνής Άμοζ Μαριάνι (με μηδαμινή παρουσία στη Γιουβέντους, αλλά πολύ μεγαλύτερη σε Μίλαν, Φιορεντίνα, Λάτσιο, Νάπολι κ.ά.), ακολούθησε ο Αλεξέι Πέτροβιτς τον Σεπτέμβριο του 1978 και το καλοκαίρι του 1979 είχε έρθει η ώρα του Βασίλη Δανιήλ.
Με 30 αγώνες στον πάγκο της Εθνικής και τρεις θητείες στον Παναθηναϊκό, ο Καβαλιώτης έφτασε πράγματι πολύ ψηλά. Μία από τις διαχρονικές απορίες των υποστηρικτών του «τριφυλλιού» είναι τι θα γινόταν αν η αγαπημένη τους ομάδα έδινε τα ματς κόντρα στην Κλουμπ Μπριζ (προημιτελικά Κυπέλλου UEFA 1987-88) με εκείνον στον πάγκο και όχι με τον Γκιούντερ Μπένγκτσον…
πηγή: sport-retro.gr
