Στο ραδιόφωνο της Πρωινής μίλησε χθες ο πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου κ. Βασίλης Λεμονίδης.
Σχολίασε τις συνεχιζόμενες, συνεχώς αυξανόμενες δυσκολίες των μικρομεσαίων. Περιέγραψε τα προβλήματα στην αγορά. Στο τέλος σχολίασε όσους ξαφνικά αντέδρασαν, στο άκουσμα και μόνο της επιθυμίας του να εμπλακεί με την τοπική αυτοδιοίκηση. Είναι αυτοί οι λίγοι και γνωστοί που τον «αγαπούσαν» ως πρόεδρο του Εμπορικού Συλλόγου, όχι όμως ως πιθανό επόμενο υποψήφιο Δήμαρχο Καβάλας.
Η συνέντευξη
Ερ: Αντέχουν περισσότερο από τους άνδρες οι γυναίκες έμποροι σε αυτές τις δυσκολίες; Δυσκολίες υγειονομικές, πολεμικές και λογαριασμών ρεύματος;
Απ: Σήμερα (χθες) είναι μια μέρα τιμής για τη γυναίκα. Ο Εμπορικός Σύλλογος Καβάλας από τότε που είμαι σε διοικητικά συμβούλια, θυμούμαι ότι πάντοτε υπήρχαν και υπάρχουν γυναίκες οι οποίες με περίσσια ενέργεια βοηθούσαν στο έργο της εκάστοτε διοίκησης. Νομίζω ότι και οι γυναίκες μέλη του Εμπορικού Συλλόγου γενικότερα, υπάρχουν πάρα πολλές γυναίκες οι οποίες πραγματικά αγωνίζονται να φέρουν εις πέρας καθημερινά τόσα θέματα και να ισορροπήσουν απέναντι σε δύσκολους και απαιτητικούς ρυθμούς.
Ερ: Υπάρχουν γυναίκες αγωνίστριες στην τοπική αγορά.
Απ: Ναι και εκλεγμένες πάντοτε και αγωνίστριες και στο διοικητικό συμβούλιο όπως στην προκειμένη περίπτωση σε αυτή τη θητεία έχουμε την κ. Έλσα Βακιρτζή η οποία προσφέρει και κοινωνικό έργο τεράστιο αλλά και δίνει την ενέργεια της, τη βοήθεια της, στο έργο της διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου. Σε καθημερινή βάση η γυναίκα απαιτείται στους καιρούς στους οποίους ζούμε, πραγματικά να φέρει εις πέρας ένα πάρα πολύ μεγάλο έργο. Ειδικά η εργαζόμενη γυναίκα και ειδικά η έμπορος γυναίκα η οποία κάθε μέρα πρέπει να βρίσκεται στο κατάστημα, να δουλεύει και παράλληλα να κάνει και ότι άλλη εργασία και δουλειά χρειάζεται σε οικογενειακό επίπεδο. Ούτως ώστε να φέρει εις πέρας ένα πάρα πολύ δύσκολο έργο. Σκεφτείτε ότι είναι μάνα, ότι είναι καθημερινά στο χώρο εργασίας ενώ παράλληλα είναι και νοικοκυρά. Οπότε το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε όχι μόνο σήμερα (χθες) αλλά και σε καθημερινή βάση είναι να τιμούμε τη γυναίκα έμπορο, τη γυναίκα αγωνίστρια της καθημερινότητας. Εμείς σε συνεργασία όπως ξέρετε και γνωρίζετε με το Συμβουλευτικό Κέντρο του Δήμου Καβάλας ήρθαμε σε μια επικοινωνία και φυσικά είμαστε δεκτικοί σε οποιαδήποτε συνεργασία. Και ειδικά τέτοιες συνεργασίες που βγάζουνε και κοινωνικά μηνύματα, τα οποία πρέπει σε καθημερινή βάση να γίνονται γνωστά. Από σήμερα (χθες) και μέχρι τέλος Μαρτίου στα καταστήματα μας θα έχουμε όλοι τα μηνύματα, τα οποία νομίζω ότι πρέπει να τα εμπεδώσουμε και για αυτό το λόγο θα μείνουνε και για αρκετές μέρες. Σε ότι έχει να κάνει με τον Εμπορικό Σύλλογο Καβάλας τιμούμε τη γυναίκα και το αποδεικνύουμε σε καθημερινή βάση.
Ερ: Μπαίνουμε στη Σαρακοστή με τα ίδια προβλήματα. Περιορισμένη κίνηση, λογαριασμοί ρευμάτων και επιπλέον ο πόλεμος. Αυξάνονται τα προβλήματα.
Απ: Καθημερινά βλέπουμε ότι τα προβλήματα αντί να μειώνονται, αυξάνονται. Αυξάνονται και μάλιστα γίνονται όλο και πιο δύσκολα. Και πιο μεγάλα. Κανένας δεν περίμενε ότι μπορούσαμε να φτάσουμε το 2019, όταν είχαμε μπει σε μια μερική κανονικότητα. Μετά από τόσα χρόνια μνημονίων και οικονομικής δυσπραγίας. Το 2019 είχε αρχίσει να φαίνεται λίγο το φως της αισιοδοξίας. Μετά ήρθε η πανδημία η οποία ισοπέδωσε τα πάντα. Από εκεί και μετά η υγειονομική αυτή κρίση έγινε οικονομική κρίση. Ξέρουμε τις συνέπειες που έφερε, την ανασφάλεια, την αβεβαιότητα. Ήρθε τώρα το ενεργειακό πρόβλημα προτού ξεκινήσει ο πόλεμος. Απλά ο πόλεμος, ο συγκεκριμένος και μιλάμε για χώρες οι οποίες είναι χώρες παραγωγής ενέργειας, αντιλαμβανόμαστε όλοι ότι θα εκτινάξει το κόστος της ενέργειας. Η ενέργεια είναι το ένα ζητούμενο. Η καθημερινότητα είναι το δεύτερο. Για το οποίο όλοι γνωρίζουμε ότι στα είδη πρώτης ανάγκης υπάρχουν τεράστιες ανατιμήσεις. Οι ανατιμήσεις αυτές δημιουργούνε μια απώλεια εσόδων σε ότι έχει να κάνει με το νοικοκυριό που είναι οι εν δυνάμει πελάτες. Είναι ένα εκρηκτικό μείγμα που έχει να κάνει με απώλεια εσόδων στους καταστηματάρχες συναδέλφους και στους εμπόρους. Γενικότερα στο λιανεμπόριο. Με ταυτόχρονη συσσώρευση χρεών και υποχρεώσεων είτε προς το κράτος, είτε προς ιδιώτες. Βγαίνει ένας λογαριασμός ο οποίος είναι αρνητικότατος. Το εμπόριο δεν νικήθηκε ποτέ σε όλη αυτή τη δωδεκαετία, σε οτιδήποτε είχε συμβεί. Νικήθηκε πραγματικά από την πανδημία. Διότι ήταν συσσωρευμένα χρέη σε τέτοιο βαθμό που η αντίστοιχη απώλεια εσόδων και οι μειωμένοι τζίροι μας, δεν μπορούνε με τίποτα να φέρουνε ένα σωστό λογαριασμό και να φέρουν ένα θετικό πρόσημο.
Ερ: Στο μεταξύ δεν έχουν αλλάξει τα πράγματα. Μάλλον η Άνοιξη αργεί ακόμη.
Απ: Κοιτάξτε η Άνοιξη ήταν ένα ζητούμενο. Όλα αυτά που ακούγαμε ότι υπάρχουν προ κρατήσεις και θα ήταν ένα καλοκαίρι το οποίο θα ήταν καλό, δημιούργησαν μια ευοίωνη κατάσταση και μια αισιοδοξία. Ο πόλεμος ο οποίος δεν ξέρουμε πότε θα τελειώσει και τι απόνερα και προβλήματα θα αφήσει περεταίρω. Υπήρχε αρκετά μεγάλο τουριστικό ρεύμα. Είτε είναι από Ρουμανία, είτε είναι από τη Ρωσία ή την Ουκρανία στη Βόρεια Ελλάδα. Ιδίως στις περιοχές τις δικές μας. Το οποίο εννοείται ότι μετά από μια τέτοια κατάσταση, οι άνθρωποι αυτοί όλοι θα πρέπει να έρθουνε σε μια κανονικότητα. Και θα περάσει πάρα πολύς καιρός. Οπότε δεν ξέρω κατά πόσο η Άνοιξη ή το Καλοκαίρι θα είναι η περίοδος κατά την οποία όλοι την υπολογίζαμε να δουλέψουμε. Είχαμε μια αισιοδοξία συγκραμένη η οποία σιγά-σιγά αρχίζει να χάνεται και αυτή. Θα είναι πολύ δύσκολα τα πράγματα αν χάσουμε και την περίοδο του καλοκαιριού. Τουλάχιστον στην πόλη μας στην Καβάλα, είναι η μόνη περίοδος, οι δυο τρεις μήνες αυτοί, κατά τους οποίους υπάρχει ένας σχετικά καλός τζίρος γενικότερα στην αγορά και υπάρχει μια αισιοδοξία ότι μπορούμε να μαζέψουμε κάποια χρήματα για να αποπληρώσουμε τις υποχρεώσεις μας.
Ερ: Όταν κάνατε την ανακοίνωση ότι θα είστε υποψήφιος Δήμαρχος κάποιοι οι οποίοι τάχα … σας αγαπούσαν πριν, έδειξαν πραγματικά το πόσο σας «αγαπούν». Βρήκατε μπροστά σας κριτική που δεν την περιμένατε. Τι λέτε;
Απ: Από το 2002 ασχολούμαι με το συνδικαλισμό. Πιστεύω ότι τα αποτελέσματα έχουν δείξει με απόλυτη επιτυχία σε ότι έχει να κάνει με το Επιμελητήριο και τον Εμπορικό Σύλλογο. Εκλεγμένος και στα δύο όλα αυτά τα χρόνια. Από εκεί και μετά δήλωσα πέρσι μια επιθυμία ότι όντως θέλω να ασχοληθώ με την τοπική αυτοδιοίκηση. Μη ξεχνάμε ότι ο Εμπορικός Σύλλογος στο τέλος της χρονιάς έχει εκλογές. Κλείνει την τρίτη θητεία και θα είμαι ήδη εννιά χρόνια πρόεδρος και πιστεύω ότι ως πρόεδρος πραγματικά έχω δώσει όλο μου το είναι στον Εμπορικό Σύλλογο. Είναι λοιπόν χρονιά εκλογών. Θα γίνει η ομαλή μετάβαση σ` ένα νέο διοικητικό συμβούλιο. Εγώ μπορώ να φύγω από πρόεδρος του Εμπορικού Συλλόγου, αλλά δε θα φύγω από τον Εμπορικό Σύλλογο γιατί τον θεωρώ πραγματικά ένα από τα παιδιά μου. Κάτι το οποίο πραγματικά το έχω μεγαλώσει όλα αυτά τα χρόνια. Σίγουρα βέβαια με συνεργασία με τους συναδέλφους οι οποίοι είναι εκλεγμένοι. Ένα τελευταίο που λύσαμε ήταν το πρόβλημα, ήταν το θέμα της αμεσότητας και της επικοινωνίας με τα μέλη μας. Αυτό τακτοποιήθηκε την τελευταία τριετία, με τον τεράστιο αγώνα ο οποίος έχει γίνει από τον γενικό γραμματέα. Τον Γιάννη Κελγιώργη, στο θέμα της καθημερινής επικοινωνίας. Το θεωρώ κάτι το πολύ σημαντικό διότι στην τελευταία γενική συνέλευση ήταν το μόνο που είχε ακουστεί με τα προβλήματα τα οποία είχαμε ως διοίκηση. Λύθηκε αυτό το πρόβλημα και νομίζω ότι δεν υπάρχει κανένα μέλος που δεν ενημερώνεται σε καθημερινή βάση για τα πάντα και για οτιδήποτε έχει συμβεί. Ο Βασίλης ο Λεμονίδης με έναν συνδικαλιστικό αγώνα και μια διαδρομή η οποία είναι επιτυχημένη, όλα αυτά τα χρόνια δέχτηκε προτάσεις σχεδόν απ` όλους τους υποψηφίους Δημάρχους. Θα ήταν για όλους εκείνους τους υποψήφιους δημάρχους ο καλύτερος δημοτικός σύμβουλος…. Όταν λοιπόν ο Βασίλης Λεμονίδης εξεδήλωσε το ενδιαφέρον του σε διαφορετικό επίπεδο για την τοπική αυτοδιοίκηση για κάποιους έγινε persona non grata. Έγινε το μαύρο πρόβατο. Έγινε το κακό παιδί. Εγώ σε όλους αυτούς που συμπεριφέρθηκαν με αυτό τον τρόπο, όλο αυτό το χρονικό διάστημα τους έχω βάλει το βαθμό τους. Και τους στέλνω την αγάπη μου. Θέλω να τους πω το εξής: Σίγουρα η τοπική αυτοδιοίκηση και χωρίς τον Λεμονίδη μπορεί να προχωρήσει αλλά σίγουρα ο Λεμονίδης δεν θα φύγει από τα πόδια τους. Κάποιοι έχουνε μάθει να βλέπουνε με κομματικές παρωπίδες κάποια θέματα. Εμείς ως έμποροι και ως εμπορικός σύλλογος έχουμε βγάλει την κομματική μας ταυτότητα, Είναι έξω από τις πόρτες του Εμπορικού Συλλόγου και αυτό ίσως να πειράζει κάποιους. Έχουμε ένα συνδικαλιστικό λόγο με τον οποίο διεκδικούμε πάντοτε για τα μέλη μας. Δεν θα σταματήσουμε να το κάνουμε όσα χρόνια είμαστε στο συνδικαλιστικό αγώνα. Όταν λοιπόν θα γίνουνε και οι εκλογές του Εμπορικού Συλλόγου με το καλό προς το τέλος της χρονιάς και θα έχουμε και το χρόνο, με την ομάδα η οποία είναι δίπλα μου, τότε θα δούμε πως θα πράξουμε περεταίρω.
