Χαρακτηριστικό γνώρισμα των Ελλήνων είναι η φιλαρχία. Αυτή γέννησε τη διχόνοια, που θεωρείται γνήσια κληρονομιά των Ελλήνων, βασική αρρώστια του γένους μας από την αρχαιότητα έως σήμερα. Αυτή μετέβαλε τους μεγαλόψυχους Έλληνες σε μικρόψυχους, αυτή κατέστησε τους σώφρονες σε άφρονες, αυτή απομάκρυνε τον πατριωτισμό των Ελλήνων και προκάλεσε τα δεινά που ταλαιπωρούν τον ελληνικό λαό. Στην ίδια διαπίστωση προβαίνει και ο Σπυρίδων Τρικούπης, ο οποίος σημειώνει ότι «η φιλαρχία πολιορκεί τον νουν μας, ο φθόνος και το εμφύλιον μίσος κατατρώγει τα σπλάχνα μας, η ιδιοτέλεια οδηγεί τα έργα μας, αι σκευωρίαι και τα διαβούλια είναι η πολιτική μας».
Αυτή η αρχομανία οδήγησε στη δολοφονία του πρώην κυβερνήτη της Ελλάδας Ιωάννη Καποδίστρια, άνθρωπο καταξιωμένο, έντιμο και με όραμα. Ιδιοτελείς κυβερνήτες που ακολούθησαν οδήγησαν την Ελλάδα σε πτωχεύσεις. Αυτές οι πτωχεύσεις δεν αποτέλεσαν μάθημα στους νεότερους. Επαναλαμβάνονται τα ίδια λάθη. Η σημερινή πολιτική ζωή του τόπου μας κατήντησε πραγματικό τσίρκο. Στο ναό της Δημοκρατίας οι πολιτικοί αρχηγοί αντί να ασχολούνται με τα προβλήματα της χώρας μας, διασταυρώνουν τα ξίφη τους, επικαλούμενοι προσωπικές διαφορές. Υπόσχονται πολλά προεκλογικά, αλλά τα ξεχνούν μετεκλογικά και ψηφίζουν νόμους αντίθετους με τις υποσχέσεις τους. Και ο λαός παρασύρεται από τη δημαγωγία τους και τις ψεύτικες υποσχέσεις τους. Στόχος τους είναι η νομή της εξουσίας. Δίκαιο είχε ο Μάριος Πλωρίτης, όταν ανέφερε ότι «χάρη στη λαϊκή ψήφο, ένα από τα κόμματα γινόταν κράτος, και το κράτος γινόταν εξάρτημα του κόμματος, όργανο του κόμματος, μεταλλείο του κόμματος, πρυτανείο του κόμματος».
Κάθε κόμμα έχει τους έντιμους και ανέντιμους, ευσυνείδητους και ασυνείδητους. Οι έντιμοι, όμως, παραμερίζονται και διοικούν συνήθως άνθρωποι ελαστικής συνείδησης, που με τις υποσχέσεις και τις εξυπηρετήσεις που κάνουν, καταφέρνουν να εξαπατήσουν το λαό και να επιβιώνουν πολιτικά. Θα αναφέρω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα πολιτικής εξαπάτησης του θασιακού λαού. Στις βουλευτικές εκλογές του 1915 οι Βενιζελικοί έλαβαν στη Θάσο τετραπλάσιους ψήφους από τους Γουναρικούς. Στις εκλογές, όμως, του 1920 οι Γουναρικοί θριάμβευσαν στο νησί, γιατί υποσχέθηκαν ότι μόλις θα έπαιρναν την εξουσία, θα σταματούσαν τον πόλεμο. Αντί για λήξη του πολέμου, όμως, έκαναν επιστράτευση νέας ηλικίας, την οποία και απέστειλαν στο μέτωπο. Οι συνέπειες ήταν τραγικές. Η Ελλάδα έκανε χρόνια να επουλώσει τις πληγές της εκείνες.
Σήμερα η Θάσος ευτύχησε να έχει δήμαρχό της ένα εξαίρετο άνθρωπο, έντιμο και με ήθος. Στα εννιά χρόνια της δημαρχίας του πέτυχε να εξοφλήσει ένα χρέος είκοσι εκατομμυρίων ευρώ, που είχαν συσσωρεύσει οι προκάτοχοί του. Στάθηκε πάνω από κόμματα και συμφέροντα και αγωνίσθηκε κατά των προνομιούχων που νέμονταν και κατηύθυναν την τύχη του νησιού μας. Κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει το ήθος του ανθρώπου αυτού. Δεν δίστασε να θυσιάσει ανθρώπους του περιβάλλοντός του, που ήθελαν να ευνοήσουν προσωπικά συμφέροντά τους. Όρθωσε το ανάστημά του και διέγραψε συνεργάτη του, που ευνοούσε συμφέροντα γνωστού του, χωρίς να τηρείται η νόμιμη διαδικασία. Απομάκρυνε από το ψηφοδέλτιό του υποψήφια που ζήτησε να παραιτηθεί ο Δήμαρχος από δημοτική έκταση (μπαλταλίκι). Αυτούς που διέγραψε μεταπήδησαν σε αντίθετο ψηφοδέλτιο, που έχει στεγάσει τους οπαδούς παλιού δημάρχου, ο οποίος φέρει τη μεγαλύτερη ευθύνη για τη συσσώρευση του χρέους των είκοσι εκατομμυρίων.
Όλοι αναγνωρίζουν την εντιμότητα του σημερινού δημάρχου Θάσου, γι’ αυτό και δεν εκφράζονται παράπονα εναντίον του. Παράπονα εκφράζονται για 2-3 συνεργάτες του που κατηγορούνται για ανθρώπινες αδυναμίες, γιατί ευνόησαν δήθεν ίδια συμφέροντα. Τούτο, όμως, δεν μπορεί να αποτελέσει μομφή στην προσωπικότητα του δημάρχου. Καθένας φέρει προσωπικά την ευθύνη του. Και ο κόσμος που κρίνει έχει δικαίωμα με την ψήφο του να τους απομακρύνει. Άλλωστε, ο νέος νόμος δυσκολεύει την παντοδυναμία και υποχρεώνει τον εκλεγμένο δήμαρχο να συνεργαστεί και να επιλέξει τους καλύτερους και από άλλο ψηφοδέλτιο. Γιατί σ’ όλα τα ψηφοδέλτια υπάρχουν οι έντιμοι, που μπορεί να χρησιμοποιήσει.
Ας επιλέξουμε τον καλύτερο, παραμερίζοντας προσωπικές πικρίες. Ας κρατήσουμε το βέβαιο, αποφεύγοντας το αβέβαιο. Μη παρασυρθούν οι ψηφοφόροι από γεγονότα άσχετα με την αλήθεια, γιατί δεν εξόφλησε τάχα ο Δήμος βενζίνη που προμηθεύτηκαν δήθεν υπάλληλοί του. Δεν εξοφλήθηκαν, γιατί δεν υπήρχαν παραστατικά. Γιατί επέβαλε η Πολεοδομία πρόστιμα σε δήθεν παράνομες κατασκευές. Μα τα πρόστιμα δεν τα επιβάλλει ο Δήμος αλλά η Πολεοδομία, που είναι ανεξάρτητη υπηρεσία. Και μερικές φορές τα πρόστιμα επιβάλλονται από άσχετους υπαλλήλους. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση του Ν.Μ., ο οποίος άδικα ταλαιπωρήθηκε πολλά χρόνια. Του επιβλήθηκε πρόστιμο, γιατί τσιμεντόστρωσε την αυλή του. Η υπάλληλος, όμως, δεν ρώτησε αν είχε σχετική άδεια. Γιατί είχε εκδοθεί άδεια βόθρου και ο βόθρος έπρεπε να σκεπαστεί και να τσιμεντοστρωθεί. Ταλαιπωρούνται, λοιπόν πολίτες από άγνοια των υπαλλήλων. Φταίει, όμως, γι’ αυτό ο Δήμαρχος; Ας μην μας παρασύρουν τα συμφέροντα και ας προσέλθουμε στην κάλπη ψηφίζοντας τον καλύτερο.
