Γράφει η Ηρώ Καραμανλή
Σύμφωνα με μία έρευνα του Χάρη Φουνταλή, ο οποίος έχει σπουδάσει στο Τμήμα Επιστήμης Υπολογιστών του Indiana University στο Bloomington των ΗΠΑ και έχει ασχοληθεί με την έρευνα στη γνωσιακή επιστήμη, το πιο συνηθισμένο αντρικό όνομα στην Ελλάδα δεν είναι ο Γιάννης αλλά ο Γιώργος. Ο Χάρης Φουνταλής πραγματοποίησε μια πρωτότυπη έρευνα χρησιμοποιώντας τις ενδεδειγμένες στατιστικές μεθόδους με τις οποίες εξακρίβωσε ποια είναι τα πιο κοινά ελληνικά ονόματα.
«Ήθελα να απαντήσω σ’ ένα ερώτημα που είχα από μικρό παιδί : είναι περισσότεροι οι Γιάννηδες, οι Κωστήδες, οι Δημήτρηδες ή ποιοι είναι τέλος πάντων οι πιο πολλοί; Η έρευνα μου έμαθε κάτι που δεν ήξερα: ότι χωρίς καμιά αμφιβολία οι πιο πολλοί είναι οι Γιώργηδες».
Σήμερα στην Ελλάδα το όνομα Γεώργιος αντιστοιχεί σε περίπου 520.000 Έλληνες και είναι πρώτο στη λίστα με τα πιο συχνά ονόματα. Ακολουθεί το Δημήτρης, έπεται το Κωνσταντίνος και μόλις τέταρτο στη σειρά βρίσκεται το Γιάννης. Σε ό,τι αφορά τα γυναικεία ονόματα, η κατάσταση είναι μάλλον γνωστή. Ο κ. Φουνταλής διαπίστωσε με βεβαιότητα 95% πως στην Ελλάδα ζουν περισσότερες από 500.000 Μαρίες και πως στο όνομα Ελένη ακούν σχεδόν 290.000 γυναίκες. Το όνομα Γεώργιος, όπως αναφέρει στο λεξικό του ο Γιώργος Μπαμπινιώτης, προέρχεται από το αρχαιοελληνικό γεωργός και αναφέρεται στις άλλες γλώσσες ως : Αγγλικά: George, Βασκικά: Gorka, Βουλγαρικά: Georgi, Γαλλικά: Georges, Γερμανικά: Georg, Δανέζικα: Jørgen, Ολλανδικά: Joris, Πορτογαλλικά: Jorge, Ρώσσικα: Georgij, Σουηδικά: Georg, Γεωργιανά: გიორგი (Giorgi).
Η ΛΕΞΗ
Γεωργός, ο, ουσ/κό
Γεωργός είναι αυτός που εργάζεται στη γη. Αρχαία και σύνθετη λέξη που αποτελείται από το ουσιαστικό γη (άγνωστης ετυμολογίας, πιθανόν από τη ρίζα γα – γεν, γίγνομαι) και το ουσιαστικό έργον που προέρχεται από το ρήμα έργω – εργάζομαι. Στην ελληνική μυθολογία, είναι ένα από τα δεκάδες επίθετα που προσδιορίζουν τις ιδιότητες του Δία. Τη λέξη τη συναντάμε σε έργο του Αριστοφάνη : «Ο Ζευς τω όντι, ετιμάτο ενίοτε ως θεός γεωργός, όστις κάμνει να φύωνται τα σιτηρά εις τους αύλακας των αγρών». Παράγωγα της λέξης είναι γεωργία, γεωργικός, Γεώργιος.
Η Γεωργία είναι το δυτικό εξώνυμο μιας χώρας του νοτίου Καυκάσου, η οποία είναι γνωστή στα γεωργιανά ως Σακάρτβελο. Η ρωσική ονομασία της χώρας είναι Γκρούζια και έχει υιοθετηθεί σε πολλές άλλες γλώσσες, σλαβικές και μη, καθώς και στην ποντιακή διάλεκτο. Κατά την ύστερη αρχαϊκή περίοδο, η περιοχή στα δυτικά παράλια του Εύξεινου Πόντου, ήταν γνωστή στους αρχαίους Έλληνες και στους Ρωμαίους ως Κολχίδα, και στην ανατολική σημερινή Γεωργία ως Ιβηρία. Ο όρος Κολχίδα πρωτοεμφανίζεται τον 6ο π.Χ. αιώνα και κατά την ελληνική μυθολογία (όπως περιγράφεται στα Αργοναυτικά του Απολλώνιου του Ροδίου) στην Κολχίδα βρισκόταν το χρυσόμαλλο δέρας που αναζήτησε ο Ιάσονας με τους Αργοναύτες του. Το πρώτο όνομα της περιοχής ήταν Γκουργάν (gurğān) το οποίο εξελίχθηκε από την περσική ονομασία βουργκάν, “χώρα των λύκων”. Από τα αρμενικά το όνομα πέρασε στα αρχαία ελληνικά όπου μετετράπη σε Ιβηρία και κατόπιν, η ονομασία πέρασε στα λατινικά ως Hiberia.
Η πρώτη αναφορά της χώρας με το σημερινό της όνομα, Γεωργία, είναι στον παγκόσμιο χάρτη του Πιέτρο Βεσκόντε (1320). Η επίσημη ονομασία της χώρας στα ελληνικά είναι “Γεωργία”. Στο γεωργιανό σύνταγμα γράφεται η εξής πρόταση: “Το επίσημο όνομα του κράτους της Γεωργίας είναι Γεωργία”. Από το 2005, η γεωργιανή κυβέρνηση εργάζεται ενεργά για να μειώσει τη χρήση του ρωσογενούς εξωνύμου, Γκρούζια, σε όλο τον κόσμο μετατρέποντάς το σε Γεωργία. Είναι άγνωστη η αιτία που οδήγησε τον Βεσκόντε το 1320 να αλλάξει το όνομα της χώρας και να την ονομάσει επάνω στο χάρτη του : Γεωργία…
ΠΗΓΕΣ
ROUBEN GALICHIAN 2007, ΧΩΡΕΣ ΝΟΤΙΑ ΤΟΥ ΚΑΥΚΑΣΟΥ ΣΕ ΜΕΣΑΙΩΝΙΚΟΥΣ ΧΑΡΤΕΣ: ΑΡΜΕΝΙΑ, ΓΕΩΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΖΕΡΜΠΑΪΤΖΑΝ, ΣΕΛ. 188—189
«ARTICLE 1.3», CONSTITUTION OF GEORGIA (ΑΡΘΡΟ 1,3 – ΣΥΝΤΑΓΜΑ ΤΗΣ ΓΕΩΡΓΙΑΣ
ΛΕΞΙΚΟ LIDDELL & SCOTT
ΛΕΞΙΚΟΝ ΣΟΥΙΔΑ Ή ΣΟΥΔΑ
