Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης
Για τρεις συνεχόμενες εκλογικές διαδικασίες στην διάρκεια των εννέα τελευταίων ετών και παρά τις οργανωμένες προσπάθειές του, ο Μάκης Παπαδόπουλος δεν καταφέρνει να εκλεγεί δήμαρχος Καβάλας. Τις δύο πρώτες φορές μάλιστα, το 2014 και το 2019, δεν είχε καταφέρει να προχωρήσει ούτε καν στη δεύτερη Κυριακή.
Δεν γνωρίζω αν θα έχει την υπομονή να επιμένει και να περιμένει για άλλα πέντε χρόνια να ξαναδοκιμάσει την τύχη του. Φυσικά έχει ακόμη το ηλικιακό περιθώριο (αν υφίσταται τέτοιο κριτήριο) αλλά δεν γνωρίζω κατά πόσο διαθέτει τις ψυχικές δυνάμεις και κυρίως τις οικονομικές αντοχές να συνεχίσει.
Βλέπετε, το “παιχνίδι” αυτό, και μάλιστα με τον τρόπο που το “παίζει” ο Μάκης Παπαδόπουλος, (γραφεία, στελέχη, σύμβουλοι, επικοινωνιολόγοι, διαφημίσεις, έντυπα, χορηγούμενες δημοσιεύσεις στα κοινωνικά δίκτυα κ.τ.λ.) έχει πολύ υψηλές οικονομικές απαιτήσεις.
Τέλος πάντων αυτό είναι ένα θέμα εντελώς προσωπικό και ο χρόνος, το προσεχές, τέλος πάντων, διάστημα θα δείξει αν ο Μάκης Παπαδόπουλος θα συνεχίσει να διεκδικεί -το άπιαστο μέχρι τώρα- όνειρό του. Στη διάρκεια των δέκα τελευταίων χρόνων, ο επικεφαλής της δημοτικής παράταξης “ο τόπος της ζωής μας” έχει κάνει μία σειρά από σημαντικά λάθη.
Λάθη τακτικής, λάθη στρατηγικής, λάθη επιλογής συνεργατών και συμβούλων, κινήσεις απελπισίας και επιπόλαιες αποφάσεις. Ο εναγκαλισμός του με το γνωστό τοπικό ραδιόφωνο και η υιοθέτηση της γλώσσας, του ύφους και του ήθους αυτού του μέσου, τόσο από τον ίδιο όσο και από τους δημοτικούς του συμβούλους και τους συνεργάτες του, ήταν ένα ολέθριο και διαρκές σφάλμα που παρά το γεγονός ότι του το είχαν επισημάνει κάποιοι άνθρωποι, εκείνος εξακολουθούσε να επιμένει να συνδιαλέγεται και να προβάλλεται μέσω της συγκεκριμένης ραδιοσυχνότητας.
Μέγα σφάλμα του επίσης ήταν το γεγονός ότι στην αγωνία του να προσελκύσει ψηφοφόρους από όλους τους κομματικούς χώρους, επέτρεψε το τελευταίο διάστημα και ιδιαίτερα την τελευταία εβδομάδα πριν το δεύτερο γύρο, να παιχτούν στην πλάτη τού ίδιου αλλά και του συνδυασμού του, πολιτικά παιχνίδια τόσο από ιστορικά στελέχη της Νέας Δημοκρατίας όσο και από την πρώην βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ, την κ. Τάνια Ελευθεριάδου.
Οι αποκαλύψεις του Ντίνου Κλειτσιώτη για την αθέτηση από πλευράς Μάκη Παπαδοπούλου της συμφωνίας τους προεκλογικά, αποτέλεσε άλλο ένα μεγάλο λάθος το οποίο όπως φαίνεται του στοίχισε και αυτό πολύ. Το βασικότερο όλων, όμως, λάθος του είναι ότι ο Μάκης Παπαδόπουλος, όλα αυτά τα χρόνια, υποδύεται έναν ρόλο που δεν είναι.
Είναι αυτό που λέμε στην αργκό “δήθεν”. Δεν μου αρέσει να χρησιμοποιώ αυτή τη λέξη στην δεδομένη χρονική στιγμή για τον Μάκη Παπαδοπούλου αλλά δεν βρίσκω καταλληλότερη να εκφράσει αυτό που πραγματικά είναι ο συγκεκριμένος άνθρωπος.
Ενώ δηλαδή είναι ένας λαϊκός άνθρωπος πού προέρχεται από μία οικογένεια της υπαίθρου και μετά την ολοκλήρωση των σπουδών του στη Μέση Εκπαίδευση ασχολήθηκε με το ποδόσφαιρο ως ποδοσφαιριστής, προσπαθεί με εντελώς άκομψο και άχαρο τρόπο να μπει σε ένα ρολό που όχι μόνο δεν του ταιριάζει αλλά είναι και εντελώς παράταιρος με την ουσία και το μεδούλι της προσωπικότητας του συγκεκριμένου ανθρώπου.
Αν εξαιρέσουμε το υψηλότατο πολιτικό ένστικτο και αισθητήριο που είχε ο Λευτέρης Αθανασιάδης, ο Μάκης Παπαδόπουλος προσεγγίζει αρκετά τα υπόλοιπα χαρακτηριστικά τού επί 16 χρόνια δημάρχου της Καβάλας.
Ο Παντέρμαλης κατάφερνε να εκλέγεται δήμαρχος για τέσσερις συνεχείς τετραετίες γιατί ήταν ένας ορίτζιναλ, ένας αυθεντικός λαϊκός άνθρωπος, με όλα τα προτερήματά του αλλά κυρίως και με όλα τα πολλά κουσούρια του και τις αδυναμίες του.
Ο κόσμος τον αγάπησε και τον εμπιστεύτηκε γιατί ακριβώς δεν ήταν ποτέ “δήθεν”. Τον Λευτέρη Αθανασιάδη λοιπόν έπρεπε να είχε πρότυπο και οδηγό ο Μάκης Παπαδόπουλος για να διατηρεί τις πιθανότητες να εκλεγεί δήμαρχος.
Όσο θα το παίζει κάποιος που δεν είναι, δεν θα τα καταφέρει ποτέ. Ο κόσμος εκτιμάει την αλήθεια σου και την επιβραβεύει. Αν λοιπόν Μάκη Παπαδόπουλε έχεις ακόμη κουράγιο να αγωνιστείς για να υλοποιήσεις το όνειρό σου, γίνε αυθεντικός, γίνε εσύ και δεν θα χάσεις.
