Οι αριθμοί δεν λένε ψέματα: οι φτωχοί γίνονται φτωχότεροι, οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι. Δεν είναι το «μάντρα» της ανισότητας, αλλά η σύνθεση αυτού που προκύπτει από τη σύγκριση των φορολογικών δηλώσεων των Ιταλών φορολογουμένων την τελευταία 5ετία, από το 2015 έως το 2019.
Οι φτωχότεροι
Το 2015 οι φορολογούμενοι με δηλωθέντα εισοδήματα έως 15 χιλ. ευρώ (που αντιστοιχεί στο 1ο κλιμάκιο φορολογίας εισοδήματος) ήταν 18,5 εκατ. για συνολικό ποσό 127,2 δισ. ευρώ. Ο μέσος όρος κατά κεφαλήν ήταν 6.858 €. Το 2019, οι φορολογούμενοι της 1ης κατηγορίας ήταν 18,1 εκατ. με παγκόσμιο εισόδημα 121,9 δισ.: ο μέσος όρος έπεσε στα 6.723 ευρώ έκαστος.
Οι πλουσιότεροι
Το 2015 οι φορολογούμενοι με δηλωθέντα εισοδήματα άνω των 75.000 ευρώ (που αντιστοιχεί στο τελευταίο κλιμάκιο φορολογίας εισοδήματος) ήταν 895.000 για συνολικό ποσό 117,6 δισ. ευρώ. Ο κατά κεφαλήν μέσος όρος ήταν 131,4 χιλιάδες ευρώ. Το 2019, οι φορολογούμενοι στην υψηλότερη κατηγορία ήταν 1 εκατομμύριο με παγκόσμιο εισόδημα 134,5 δισεκατομμυρίων: ο μέσος όρος αυξήθηκε στις 134 χιλιάδες ευρώ ο καθένας. Αν αναλογιστούμε τους καθαρούς φόρους που καταβλήθηκαν, η κατάσταση αντιστρέφεται: το 2015 οι φορολογούμενοι αυτής της ομάδας πλήρωσαν μέσο φόρο 33,45%, ενώ το 2019 ο φόρος έπεσε στο 32,70%. Πρέπει να σημειωθεί ότι ακόμη και οι πιο πλούσιοι πληρώνουν φόρους λιγότερο από το ένα τρίτο του εισοδήματός τους.
Οι πλουσιότεροι ανάμεσα στους πλούσιους
Μας λέει λοιπόν ο Rocco Artifoni πως Λαμβάνοντας υπόψη μόνο φορολογούμενους με εισοδήματα άνω των 300 χιλ. ευρώ ετησίως, το 2015 ήταν 34.022 για συνολικό ποσό 20,3 δισ. ευρώ με μέσο όρο 596 χιλ. ευρώ κατά κεφαλήν. Το 2019 έγιναν 40.841 με παγκόσμιο εισόδημα 24,9 δισ. και μέσο όρο 610 χιλιάδες ευρώ ο καθένας.
IΣυνοπτικά, οι υπερπλούσιοι αυξήθηκαν κατά 20% και το παγκόσμιο εισόδημα κατά 22,8%. Λογικά θα μπορούσε να αναμένεται μείωση του μέσου όρου, αν υποτεθεί ότι οι 6.819 νέοι υπερπλούτοι ξεπέρασαν ελαφρώς το όριο των 300 χιλιάδων ευρώ ετησίως. Παρόλα αυτά, ο μέσος όρος έχει αυξηθεί, πιθανότατα λόγω της σημαντικής αύξησης των εισοδημάτων όσων ήδη περιλαμβάνονται σε αυτή την κατηγορία φορολογουμένων. Δεδομένου ότι οι ιταλοί φορολογούμενοι το 2019 ήταν 41,5 εκατομμύρια, αυτό σημαίνει ότι οι υπερπλούσιοι κατά μέσο όρο είναι 1 στους 1.000 φορολογούμενους.
Η προοδευτικότητα του πλούτου
Δεν είναι μόνο αυτό: το Υπουργείο Οικονομικών παρέχει στοιχεία φορολογουμένων κατανεμημένα σε 34 κατηγορίες εισοδήματος. Είναι εμβληματικό ότι οι τάξεις που είχαν τις μεγαλύτερες αυξήσεις εισοδημάτων είναι οι υψηλότερες με μια προοδευτική τάση: + 11,45% για εισοδήματα μεταξύ 100 και 120 χιλ. ευρώ, + 13,22% μεταξύ 120 και 150 χιλ., + 16,14% μεταξύ 150 και 200 χιλ., + 17,52% μεταξύ 200 και 300 χιλ. και + 22,82% για τα εισοδήματα άνω των 300 χιλ. ευρώ.
Ξεκινώντας από αυτά τα αυξανόμενα δεδομένα, θα μπορούσε να αποφασιστεί μια πιο αποτελεσματική εφαρμογή του κριτηρίου προοδευτικότητας που εφαρμόζεται στο φορολογικό σύστημα, όπως κατοχυρώνεται στο άρθ. 53 του Συντάγματος. Από την άλλη πλευρά, ακόμη και ο Άνταμ Σμιθ, ο πατέρας όλων των κλασικών οικονομολόγων, το υποστήριζε ήδη από το 1776: «Δεν είναι παράλογο ένας πλούσιος να πρέπει να συνεισφέρει κάπως περισσότερο από την απλή αναλογικότητα στο εισόδημα».
Είναι σίγουρο πως το ίδιο συμβαίνει και στην ελληνική πραγματικότητα. Μόλις έχω τα νούμερα θα σας τα δώσω
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος
Υστερόγραφο:
Ρουβίκωνας: Παρέμβαση στην οικία της Κ. Σάρδη, διευθύνουσας συμβούλου της Energean.
Απόσπασμα από την ανακοίνωση:
…..’Πέρα όμως από την κυβέρνηση, τα μεγαλοστελέχη της εταιρείας Energean φέρουν και αυτά ευθύνη για ό,τι συνέβη στα πετρέλαια της Καβάλας. Ένα από αυτά τα στελέχη είναι η Κατερίνα Σάρδη η οποία ας γνωρίζει ότι τίποτα δεν έχει τελειώσει, οι εργαζόμενοι δεν είναι μόνοι τους και πως από τη μεριά μας θα κάνουμε ό,τι περνάει από το χέρι μας ως αλληλεγγύη στον αγώνα των εργαζομένων της γαλέρας στην οποία έχει επιλέξει να είναι διευθύνουσα σύμβουλος’.
