Από την κ. Ολυμπία Αθανασιάδη (σύζυγο του Λευτέρη Αθανασιάδη) λάβαμε την ακόλουθη επιστολή: Το τελευταίο χρονικό διάστημα οι Καβαλιώτες, εγώ και η οικογένεια μου γινόμαστε αποδέκτες των προτάσεων και συζητήσεων για τον πρόσφορο τρόπο, με τον οποίο θα έπρεπε να τιμηθεί ο Λευτέρης Αθανασιάδης. Συζητήσεις χωρίς νόημα και άνευ αντικειμένου, αφού κανείς από όσους ομιλούν δεν έχει την ειλικρινή πρόθεση να τιμήσει στην πράξη το έργο του Λευτέρη. Γιατί και αυτοί που ομιλούν , αλλά και αυτοί που αδρανούν, ενώ δεν θα έπρεπε, δείχνουν την αμηχανία τους μπροστά στη μνήμη του. Για να μην πω πως ακόμη τον λογαριάζουν και τον φοβούνται.
Ο Αθανασιάδης ωστόσο τιμάται από τον ανώνυμο, μέσο Καβαλιώτη που αναγνωρίζει το έργο του, γιατί ευεργετήθηκε από αυτό και είδε την ζωή του να αλλάζει επειδή ο Λευτέρης όχι μόνο τον αφουγκράζονταν αλλά είχε και την δύναμη να υλοποιεί τα έργα που υπόσχονταν.
Σήμερα πραγματικά η μνήμη του δεν τιμάται όταν αποτελεί ζήτημα διαφωνιών ή αέναων συζητήσεων και διαφορετικών προτάσεων. Ο διάλογος είναι χωρίς τέρμα και χωρίς νόημα. Γιατί αν υπήρχε ειλικρινής πρόθεση να τιμηθεί η μνήμη του αυτό θα είχε γίνει, χωρίς να παρατείνεται μια αδιέξοδη συζήτηση, που πληγώνει εμάς και τους φίλους του. Δεν θα ήθελα να ακούσω άλλες προτάσεις από την διοίκηση της κ. Τσανάκα. Μπορεί να ασχοληθεί με άλλες μετονομασίες , αλλά δεν θέλω να ασχοληθεί με την ονοματοδοσία του Λευτέρη Αθανασιάδη με τρόπο που απαξιώνει τη μνήμη του, περιφέροντας το όνομα του σε διάφορες τοποθεσίες της πόλης , αναζητώντας δήθεν την κατάλληλη λύση.
Ολυμπία Αθανασιάδου
