Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κυρία Υπουργέ, ήλθατε πριν από δύο χρόνια, για να τα φτιάξετε όλα, και κάθε μέρα που περνάει εδραιώνεται η πεποίθηση σε όλο και μεγαλύτερο κομμάτι του ελληνικού λαού ότι είστε εδώ για να τα διαλύσετε όλα.
Τα δύο χρόνια της διακυβέρνησής σας αντιμετωπίζονται από τον ελληνικό λαό όχι ως χαρμόσυνα γενέθλια, αλλά ως θλιβερό μνημόσυνο, μνημόσυνο της οικονομίας που στο τέλος του 2014 διέκρινε κάποιο φως στο σκοτάδι, αλλά τώρα πορεύεται εντελώς στο σκοτάδι των capital controls, του διαλυμένου τραπεζικού συστήματος, της διαλυμένης επιχειρηματικότητας όλων αυτών, της υπερφορολόγησης, βέβαια, αλλά θλιβερό μνημόσυνο και στην οικονομία, το ασφαλιστικό σύστημα, την παιδεία και τη δημόσια διοίκηση.
Κάποτε κάνατε λόγο για ανάγκη βαθιάς αλλαγής των διαδικασιών της δημόσιας διοίκησης, ώστε να στηριχθεί, λέει, η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας. Εδώ γέλωτας! Στην πράξη, αυτό, που κάνετε είναι να υπερφορολογήσετε τον ιδιωτικό τομέα, για να χρηματοδοτήσετε τη διόγκωση του Δημοσίου, γιατί αυτή είναι βασική ιδεολογικοπολιτική σας επιλογή και δεν χρειάζεται να πω τίποτε άλλο επ’ αυτού και ας λέει ο Υπουργός Ανάπτυξης ότι η ανταγωνιστικότητα των επιχειρήσεων δεν έχει τίποτα να κάνει με την υπερφορολόγηση. Κατά τα άλλα αμερικανοτραφής! Μας απογοήτευσε.
Οι μισθολογικές δαπάνες της κεντρικής διοίκησης κατά το πρώτο εννιάμηνο του 2016 αυξήθηκαν, σύμφωνα με στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους, κατά 144 εκατομμύρια και περιμένουμε να δούμε στο τέλος της χρονιάς πόσο θα είναι το συνολικό ποσό. Έπεται συνέχεια και σίγουρα η αύξηση θα είναι μεγαλύτερη. Θα πληρώσουν οι φορολογούμενοι.
Είχατε συμφωνήσει με τους δανειστές να αποκομματικοποιήσετε τη δημόσια διοίκηση. Και εδώ γελάνε δυνατά! Ήταν η περίοδος της αυταπάτης. Η απάτη δεν είχε αποκαλυφθεί ακόμα και δεν την είχαν καταλάβει και οι δανειστές, εκτός από τον ελληνικό λαό.
Μα, για ποια αποκομματικοποίηση μιλάτε; Εσείς επιχειρείτε απροκάλυπτα δύο πράγματα, που, βέβαια, είναι αλληλένδετα μεταξύ τους: τη διόγκωση του δημόσιου τομέα και την άλωση του δημόσιου τομέα.
Δημιουργείτε έναν στρατό διορισμένων κομματικών φίλων και στέλνετε τον λογαριασμό στον Έλληνα φορολογούμενο. Δημιουργείτε νέες δομές, παρατείνετε συμβάσεις συμβασιούχων, αναπληρωτές, γενικοί γραμματείς, σύμβουλοι, παρατρεχάμενοι, μετακλητοί. Εξ όσων γνωρίζω, η τελευταία νέα δομή, που προτίθεσθε να δημιουργήσετε, πριν από την ψήφιση του σχετικού νόμου, που θα τα εξηγεί όλα αυτά, είναι τα ΚΕΠ, λέει, για τα «κόκκινα» δάνεια. Υποθέτω ότι θα διορίσετε κάποιους φίλους σας στα ΚΕΠ για τα «κόκκινα» δάνεια και επειδή δεν έχει ακόμη ψηφιστεί ο νόμος για τα «κόκκινα» δάνεια, ο κάθε δανειολήπτης, που θα πηγαίνει εκεί ζητώντας εξηγήσεις, αναρωτιέμαι τι είδους απαντήσεις θα παίρνει. Περιμένετε να ψηφίσουμε τον νόμο; Ίσως μερικοί να του συστήσουν και να μην πληρώσει, αν και αυτά, αυτές οι μέρες και αυτές οι συμπεριφορές, πέρασαν.
Και τα κάνατε όλα αυτά χρησιμοποιώντας ένα σωρό τεχνάσματα και μεθοδεύσεις, που όχι μόνο καταστρατηγούν κάθε έννοια χρηστής διοίκησης, λογοδοσίας και διαφανούς διαδικασίας, αλλά παραβιάζουν ευθέως και διατάξεις του Συντάγματος, με την τήρηση του οποίου κάποιες φορές μου δίνετε την εντύπωση ότι δεν αισθάνεστε και τόσο καλά. Βέβαια, αναφέρομαι στο ζήτημα της μετατροπής εργασιακών σχέσεων ιδιωτικού δικαίου ορισμένου χρόνου και έργου εργαζόμενων με το Δημόσιο σε συμβάσεις αορίστου χρόνου. Η μετατροπή αυτή, ως γνωστόν, αντίκειται στο άρθρο 103 παράγραφος 8 του Συντάγματος, αλλά και σε διατάξεις ειδικού νόμου. Ο αρμόδιος Υπουργός ζητάει διευθέτηση κατά παρέκκλιση –άκουσον, άκουσον!- κάθε γενικής και ειδικής διάταξης, καθιστώντας στην ουσία την προτροπή για παραβίαση του Συντάγματος και άλλων σχετικών νόμων, κυβερνητική εντολή –παρακαλώ!- κατά παρέκκλιση κάθε ειδικής και γενικής διάταξης. Καταργήστε τους κανόνες. Εγώ είμαι εδώ.
Στα τεχνάσματά σας εμπλέκετε και τη δικαιοσύνη. Παρεμβαίνετε και κάνετε συστάσεις στην ηγεσία του Ελεγκτικού Συνεδρίου, ωσάν να είναι αυτό το ανώτατο δικαστήριο της χώρας, ένα από τα τρία, κάποια δημόσια υπηρεσία που περιμένει οδηγίες από τον αρμόδιο Υπουργό, προκειμένου, βέβαια, να εγκρίνει κονδύλια για τη μισθοδοσία συμβασιούχων.
Κατασκευάζετε νομικά εκτρώματα, όπως αυτό της συγγνωστής νομικής πλάνης, για την οποία έκανε λόγο ο προλαλήσας και την ανέλυσε πολύ καλά, αλλά συγγνωστή νομική πλάνη, παρακαλώ, για το μέλλον, όταν υποτίθεται ότι θα έχουμε λάβει εξηγήσεις και θα κατανοούμε ποιο ήταν το λάθος μας, ώστε να πλανηθούμε. Πάλι πλάνη στο πρόγραμμα! Υποδεικνύετε στο Ελεγκτικό Συνέδριο συγκεκριμένο νομικό χαρακτηρισμό από τώρα σε υποθέσεις που θα προκύψουν στο μέλλον. Αν είναι δυνατόν, δηλαδή! Θα ξεχάσουμε και αυτά που ξέρουμε.
Καταφεύγετε και σε άλλες πονηριές, αφού ο σκοπός αγιάζει τα μέσα.
Συγκεκριμένα στο ζήτημα της μετατροπής των συμβασιούχων ορισμένου χρόνου, πάλι ιδιωτικού δικαίου, σε συμβασιούχους αορίστου χρόνου επινοήσατε δύο νέους τύπους δικαστικών αποφάσεων:
Πρώτον, την αμετάκλητη πρωτόδικη απόφαση, όπου με τροπολογία Βουλευτών «κατά παρέκκλιση… κλπ» θεωρήθηκαν οι συμβάσεις ως αορίστου χρόνου, παρότι είχαν εξοπλιστεί με πρωτόδικες και μόνον αποφάσεις. Ως γνωστόν, ο νόμος για τη μετατροπή αυτών των συμβάσεων απαιτεί εκδοθείσα αμετάκλητη απόφαση, αλλά αυτά είναι ψιλά γράμματα για την ηγεσία του Υπουργείου και τους νομομαθείς, προφανώς, του Υπουργείου.
Ο δεύτερος νέος τύπος απόφασης είναι η αμετάκλητη απόφαση, κατόπιν παραλήψεως των κατά το νόμο προβλεπόμενων και επιβεβλημένων ενεργειών του δημοσίου. Εδώ, ο αρμόδιος φορέας του δημοσίου με εντολή της διοίκησης παραιτείται από τα ένδικα μέσα, η υπόθεση δεν οδηγείται στην ανώτερη βαθμίδα δικαιοδοσίας, δηλαδή στο ανώτερο δικαστήριο, για να κρίνει οριστικά και αμετάκλητα σε μια νέα δίκη και τελικά προκύπτει η μετατροπή της σύμβασης αορίστου χρόνου, χωρίς να κριθεί από το ανώτερο ή ανώτατο δικαστήριο –πολύ όμορφα και πολύ ωραία.
Οι πρακτικές αυτές καταδεικνύουν αφενός κυνική σκοπιμότητα και αφετέρου μια βαθιά περιφρόνηση προς κάθε έννοια διαφανούς και χρηστής διοίκησης. Έτσι κατάλαβαν την άσκηση της εξουσίας.
Και αν, όπως μαθαίνω, καταφέρατε να τακτοποιήσετε τον λογαριασμό προς τους οργανισμούς τοπικής αυτοδιοίκησης, φέρνοντας σύντομα προς ψήφιση σχετική τροπολογία για την κάλυψη των μισθολογικών δαπανών από τις μονιμοποιήσεις συμβασιούχων, επειδή κάποιοι δήμοι αγωνιούν, αφού δεν ξέρουν πώς θα καλυφθούν και θα πληρώσουν αυτούς που εσείς προτίθεστε να διορίσετε, υπάρχει και ο άλλος λογαριασμός που θα κληθεί να πληρώσει ο απλός φορολογούμενος πολίτης.
Αυτός θα έρθει είτε με τη μορφή αυξημένων δημοτικών τελών, που αναπόφευκτα κάποιοι δήμαρχοι θα αναγκαστούν να θεσπίσουν είτε με τη μορφή άλλων φόρων, που ήδη καλείται ο πολίτης να πληρώσει ή ενδεχομένως θα κληθεί να πληρώσει στο μέλλον. Γιατί για εσάς η διοικητική μεταρρύθμιση δεν είναι τίποτα άλλο παρά να βάλετε τους φίλους σας στο δημόσιο και να στείλετε τον λογαριασμό στους πολίτες.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι –κλείνω– η Νέα Δημοκρατία και συγκεκριμένα ο Κυριάκος Μητσοτάκης, προσωπικά, εργάστηκε σκληρά για μια πραγματική μεταρρύθμιση, αποσκοπώντας στην εύρυθμη λειτουργία της δημόσιας διοίκησης. Πήρε δύσκολες αποφάσεις, ανέλαβε κόστος –χωρίς ανάληψη κόστους, να το ξέρετε, δεν νοείται προσπάθεια μεταρρύθμισης στη δημόσια διοίκηση– ψήφισε άρτιους νόμους για αντικειμενικά συστήματα κρίσης και αξιολόγησης.
Ενδεικτικά αναφέρω: Αρχές ανοιχτής διακυβέρνησης, έλεγχος γνησιότητας δικαιολογητικών που χρησιμοποιήθηκαν για την πρόσληψη υπαλλήλων στο δημόσιο, σύστημα επιλογής προϊσταμένων δημοσίου βάσει ουσιαστικών προσόντων, αυστηροποίηση πειθαρχικού δικαίου δημοσίων υπαλλήλων κ.α.
Ξέρετε, δεν έχουμε καμία πρόθεση να σας παρακολουθούμε να κομματικοποιείτε τη δημόσια διοίκηση, κατά παρέκκλιση κάθε γενικής ή ειδικής διάταξης, ενώ είχατε αναλάβει να την αποκομματικοποιήσετε και μάλιστα εγγράφως. Αυταπατάστε, αν νομίζετε ότι η Νέα Δημοκρατία θα σας παρακολουθήσει σε αυτό σας το έργο.
