«Η έννοια του «Πολακισμού» είναι το ύφος και το ήθος αυτής της Κυβέρνησης»
Με τη διεξαγωγή ονομαστικής ψηφοφορίας ολοκληρώνεται σήμερα το βράδυ στην Ολομέλεια της Βουλής η συζήτηση της πρότασης του Πρωθυπουργού για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση.
Ο Βουλευτής Ν. Καβάλας της Νέας Δημοκρατίας Νίκος Παναγιωτόπουλος έλαβε το λόγο στη διάρκεια της χθεσινής συνεδρίασης της Ολομέλειας της Βουλής για να τοποθετηθεί επί της πρότασης μομφής που κατέθεσε η Νέα Δημοκρατία κατά του Υπουργού Παύλου Πολάκη την οποία ο «ειδικός» στις μετατροπές Πρωθυπουργός μετέτρεψε σε ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνησή του συνολικά, ταυτιζόμενος πλήρως με τον Υπουργό του και παραβιάζοντας για άλλη μία φορά την κοινοβουλευτική τάξη, καθώς κανένας κανονισμός δεν προβλέπει αυτή τη μετατροπή.
«Οι διακοπές σε θαλαμηγό δεν συμβαδίζουν με την αριστερή προσέγγιση και την αριστεροσύνη» τόνισε ο κ. Παναγιωτόπουλος απευθυνόμενος στους Βουλευτές της συμπολίτευσης, για να συμπληρώσει στη συνέχεια πως «αυτή ακριβώς είναι η αριστερή προσέγγιση: πολλή υποκρισία και ακόμα περισσότερη απόλαυση των προνομίων της εξουσίας, όχι απέναντι, αλλά δίπλα στις ελίτ και με την ευγενική μάλιστα χορηγία αυτών».
Η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι και οδήγησε τη Νέα Δημοκρατία στην κατάθεση της πρότασης δυσπιστίας κατά του Υπουργού Πολάκη ήταν το πρόσφατο ντροπιαστικό κρούσμα, η απαράδεκτη προσωπική επίθεσή του σε έναν άνθρωπο με βαριά αναπηρία, στον υποψήφιο Ευρωβουλευτή της Νέας Δημοκρατίας Στέλιο Κυμπουρόπουλο.
Η συμπεριφορά του Υπουργού Πολάκη τον καθιστά έννοια και όχι φυσικό πρόσωπο. «Η έννοια του «Πολακισμού»», επισήμανε ο κ. Παναγιωτόπουλος, «είναι το ύφος και το ήθος αυτής της Κυβέρνησης συνολικά, η βαθιά περιφρόνηση, πολλές φορές με όρους εκδικητικού μίσους, στους κανόνες και τη θεσμική τάξη της Δημοκρατίας».
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο Βουλευτής της Νέας Δημοκρατίας δήλωσε: «αδυνατώ να παράσχω ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση, διότι την έχει απωλέσει προ πολλού και στη συνείδηση του ελληνικού λαού».
Αναλυτικότερα, το κείμενο της ομιλίας του κ. Παναγιωτόπουλου έχει ως ακολούθως:
«Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οφείλω μία απάντηση στην προλαλήσασα Υπουργό. Πρέπει να της πω ότι η πολιτική της Νέας Δημοκρατίας και του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν στοχεύει στην εξάλειψη των επιδομάτων, αλλά στην εξάλειψη των συνθηκών εκείνων που οδηγούν στη φτωχοποίηση, ώστε οι πολίτες να εξαρτώνται από τα επιδόματα.
Μπορείτε να ειρωνεύεστε, αλλά τώρα θα ακούσετε την απάντηση. Επί των ημερών σας η αλήθεια είναι ότι οι φτωχοί έγιναν και περισσότεροι και φτωχότεροι. Και έρχεστε τώρα και μας λέτε ότι θεσπίζουμε περισσότερα επιδόματα στους εξαρτημένους από αυτά τα επιδόματα. Δεν γίνεται έτσι η ανάταξη της χώρας, ούτε οι εξαγγελίες του Πρωθυπουργού που περιορίστηκαν στην επιδοματική πολιτική θα φέρουν την ανάταξη της χώρας.
Βέβαια, να σας θυμίσω ότι το Κοινωνικό Εισόδημα Αλληλεγγύης, που τελικά υιοθετήσατε, ενώ τότε όταν ήταν Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα το ονομάζατε «παγίδα φτώχειας», δεν εξαντλείται στη χορήγηση του επιδόματος, εισοδηματική υποστήριξη, αλλά έχει και μία δεύτερη φάση, η οποία είναι η κοινωνική επανένταξη διά της επανεντάξεως στην αγορά εργασίας. Και αυτό είναι το πιο δύσκολο κομμάτι. Πλην, όμως, εσείς εξαντλείτε το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα, το ΚΕΑ, στην εισοδηματική ενίσχυση, διότι δεν ενδιαφέρεστε για την κοινωνική επανένταξη διά της επανεντάξεως στην αγορά εργασίας. Οι πελάτες θα μας λένε «ευχαριστώ» επειδή θα τους δίνουμε το επίδομα.
Επανέρχομαι τώρα στη συζήτηση για την πρόταση δυσπιστίας.
Χθες το βράδυ ο Πρωθυπουργός έκανε άλλη μία μετατροπή. Έχει έφεση στις μετατροπές ο Πρωθυπουργός. Το «όχι» του δημοψηφίσματος το μετέτρεψε σε «ναι», η παγκόσμια πατέντα του που έγινε και διεθνής όρος του πολιτικού λεξιλογίου. Το σκίσιμο των μνημονίων το μετέτρεψε σε ένα ακόμα μνημόνιο και βάλε, με άλλα 10 δισεκατομμύρια μέτρα λιτότητας. Την πρόταση δυσπιστίας κατά Υπουργού του τη μετέτρεψε σε ψήφο εμπιστοσύνης επί του συνόλου της Κυβέρνησής του, ταυτιζόμενος βέβαια πλήρως στην ουσία με τον Υπουργό του και παραβιάζοντας άλλη μία φορά την κοινοβουλευτική τάξη, διότι κανένας κανονισμός δεν προβλέπει αυτή τη μετατροπή.
Χθες, όμως, έκανε άλλη μία μετατροπή. Μετέτρεψε μία άκρως σοβαρή κοινοβουλευτική συζήτηση, όπως θα έπρεπε να είναι μία συζήτηση επί προτάσεως παροχής ψήφου εμπιστοσύνης στην Κυβέρνηση σε μία καφενειακή συζήτηση, με τον σχετικό τσαμπουκά, τους ανοίκειους χαρακτηρισμούς, προσωπικούς χαρακτηρισμούς, οι οποίοι –ευτυχώς- δεν έμειναν αναπάντητοι. Δεν είναι προνόμιο της Αριστεράς να εξαπολύει προσωπικές επιθέσεις. Όταν δίνεις, καμιά φορά πρέπει να είσαι έτοιμος και να πάρεις πίσω και με την επιθετικότητα αυτού που έχει λερωμένη τη φωλιά του, διότι οι διακοπές σε θαλαμηγό, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, δεν συμβαδίζουν με την αριστερή προσέγγιση και την αριστεροσύνη.
Αν και κατά μία άλλη ανάγνωση, κύριοι συνάδελφοι, αυτή ακριβώς είναι η Αριστερή προσέγγιση: πολλή υποκρισία και ακόμα περισσότερη απόλαυση των προνομίων της εξουσίας δίπλα και όχι απέναντι στις ελίτ και με την ευγενική τους χορηγία κιόλας.
Ενοχλείστε, αλλά αφήστε με. Θα τελειώσω κάποια στιγμή και θα απαλλαγείτε από τον ενοχλητικό μου λόγο.
Θυμάμαι τον ορισμό της καφενειακής συζήτησης κατά τον υποτιμημένο Λεμπέση. Λέει ο Λεμπέσης: «Καφενειακή είναι η συζήτηση ουχί όταν η συζήτηση μεταφέρεται στο καφενείο, αλλά όταν το καφενείο μεταφέρεται στη συζήτηση, διότι το καφενείο είναι έννοια και όχι πράγμα».
Κατά την ίδια λογική, ο Πολάκης είναι έννοια και όχι φυσικό πρόσωπο. Και το πρώτο σχόλιο που έχω να κάνω είναι ότι στους κόλπους της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας του ΣΥΡΙΖΑ δεν φαίνεται να απολαμβάνει της ίδιας εμπιστοσύνης και συμπαράστασης, όπως αυτή που του επιφυλάσσει ο κ. Τσίπρας. Το είδαμε προχθές, ισχνή παρουσία κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας συναδέλφων του στην Αίθουσα, αμήχανη κάπως η στάση του κ. Δραγασάκη που ήρθε να αντιλέξει στην πρόταση που διατύπωσε ο κ. Μητσοτάκης, ο Πρόεδρός μας, άλλα λόγια να αγαπιόμαστε.
Εμείς, όμως, επιμένουμε να συζητήσουμε την πρόταση δυσπιστίας κατά του Υπουργού Πολάκη, γιατί αυτό το ζητήσαμε εγγράφως και επ’ αυτού πρέπει να αποφανθεί το Κοινοβούλιο αύριο το βράδυ, παρά τις κυβερνητικές μετατροπές.
Ποια, λοιπόν, είναι αυτή η έννοια του «Πολακισμού» που εκφράζει ο συγκεκριμένος με πλέον πρόσφατο κρούσμα -ντροπιαστικό θα έλεγα και ακραίο- τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι, την απαράδεκτη προσωπική επίθεση του σε έναν άνθρωπο με βαριά αναπηρία, ο οποίος βρήκε το θάρρος -αν θέλετε- να απαντήσει όπως έπρεπε, με το προσήκον ήθος και την προσήκουσα ευπρέπεια σε αυτόν που δεν την είχε τελικά;
Απαντώ. Η έννοια του «Πολακισμού» είναι το ύφος και το ήθος αυτής της Κυβέρνησης συνολικά, η βαθιά περιφρόνηση πολλές φορές με όρους εκδικητικού μίσους στους κανόνες και τη θεσμική τάξη της Δημοκρατίας, γιατί είναι η αστική Δημοκρατία που η έννοια «Πολάκη» απεχθάνεται, η φιλελεύθερη δυτική αστική Δημοκρατία.
Γι’ αυτό και ο λεγάμενος καπνίζει επιδεικτικά στη συνέντευξη Τύπου στο Υπουργείο Υγείας. Ποιος αντικαπνιστικός νόμος τώρα; Οι νόμοι είμαστε εμείς, γιατί εμείς είμαστε εξουσία. Ποιος Ευρωπαίος Επίτροπος τώρα; Τον περιφρονούμε, γιατί κατά βάθος περιφρονούμε και την Ευρώπη. Γι’ αυτό και διορίζει κομματικό φίλο, ιδιοκτήτη βουλκανιζατέρ, στη διοίκηση κρατικού νοσοκομείου, γιατί εξουσία είμαστε και ό,τι θέλουμε κάνουμε και πουλάμε και μαγκιά στους απέναντι με αυτές τις κινήσεις. Γι’ αυτό και απειλεί δημοσιογράφους που τολμούν να του ασκούν κριτική, γιατί δεν πιστεύει ούτε στην ελευθερία της έκφρασης ούτε και στο δικαίωμα στην άλλη άποψη. Γι’ αυτό και έχει κάνει τις συστηματικές επιθέσεις στη δικαιοσύνη περίπου προσωπικό χόμπι με όρους εμμονής, ζητώντας άλλες φορές εξηγήσεις από δικαστικούς λειτουργούς για χειρισμούς τους που δεν του αρέσουν σε εκκρεμείς υποθέσεις, άλλες φορές προαναγγέλλοντας διώξεις πολιτικών αντιπάλων ενοχλητικών.
Ποιο τεκμήριο αθωότητας τώρα που ψήφισε προ δύο μηνών αυτή η Κυβέρνηση; Αυτά είναι νομικίστικα. Κάνοντας άλλες φορές ονομαστικές αναφορές άκουσον-άκουσον σε δικαστές. «Ξέρω πού μένεις»! Αυτά θα τα περιμέναμε από τη μαφία του Κορυδαλλού, όχι από Υπουργό της Κυβέρνησης, να λέει «ξέρω πού μένεις». Και ποια αρχή της διάκρισης των εξουσιών;
Γι’ αυτό και αγνοεί ή κάνει πως αγνοεί τους νόμους του κράτους και έρχεται εκ των υστέρων να πει ότι δεν ήξερε, ότι διαστρεβλώθηκαν τα λεγόμενα του όταν αντιλαμβάνεται ότι αυτά που έχει πει, οι ενέργειές του συνιστούν κακουργηματική πράξη κατά το Ποινικό μας Δίκαιο, άρθρο 370α Ποινικού Κώδικα, παραβίαση απορρήτου τηλεφωνικής συνομιλίας ή προφορικής συνομιλίας, η γνωστή υπόθεση του τηλεφωνήματος στον Στουρνάρα.
Γιατί όταν επιτίθεται στους άριστους ή στους δικαστές ή ακόμα στον Άδωνι Γεωργιάδη απειλεί, αλλά όταν αμύνεται κρύβεται πίσω από τη βουλευτική του ασυλία, αυτό το κατάπτυστο προνόμιο του παλιού και σάπιου υποτίθεται συστήματος και παρακαλάει το Σώμα να μην προχωρήσει σε άρση.
Και ξέρετε ποιο είναι το χειρότερο; Αυτό το ύφος, αυτή η δήθεν μαγκιά του επαναστάτη Ποπολάρου, αυτό το ύφος το ανέχεται για να μην πω το επιδοκιμάζει ο κ. Τσίπρας και ταυτίζεται, όπως ταυτίζει και το σύνολο της Κυβέρνησης του, με τον αψύ Σφακιανό ακόμα και όταν αυτός επιτίθεται στη δικαιοσύνη.
Λοιπόν, εμείς σε αυτήν την αναιδέστατη εκδοχή της εξουσίας λέμε ως εδώ! Εσείς, κύριοι συνάδελφοι της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας, τι θα πείτε αύριο; Θα ταυτιστείτε ή θα διατυπώσετε τις προφορικές αντιρρήσεις στην πράξη όμως που κάποιοι από εσάς διατύπωσαν προσφάτως;
Θα το δούμε. Όπως και να έχει το πράγμα, αδυνατώ να παράσχω την ψήφο εμπιστοσύνης στην Κυβέρνησή σας, διότι την έχει απωλέσει προ πολλού και στη συνείδηση του ελληνικού λαού».
