Στις σύγχρονες κοινωνίες είναι υποχρέωση της πολιτείας να βρίσκεται σε ένα διαρκή αγώνα για την δημιουργία ενός αρμόζοντος περιβάλλοντος για τα άτομα με αναπηρία.
Στα πλαίσια του σχολικού περιβάλλοντος, τόσο η μαθητική κοινότητα όσο και ο σύλλογος καθηγητών σπεύδουν με κάθε μέσο να συνθέσουν ένα κλίμα αλληλεγγύης και συνεργασίας μέσα στις σχολικές αίθουσες. Ένα κλίμα που θα συντελεί στην πνευματική και κοινωνική ανάπτυξη των μαθητών με αναπηρία.
Οι μαθητικές κοινότητες του 2ου ΓΕΛ Καβάλας, με αφορμή την παγκόσμια ημέρα ατόμων με αναπηρία επιχειρούν να υπερτονίσουν την σημαντικότητα του σεβασμού στο «διαφορετικό». Ένας σεβασμός που «κτίζεται» από απλές, καθημερινές συνήθειες. Κάτι που δεν αναλογιζόμαστε είναι ότι οι μαθητές με νοητική υστέρηση ή με νοητική ανεπάρκεια ή με κινητικά προβλήματα έχουν ακριβώς τι ίδιες συναισθηματικές, σωματικές και υλικές ανάγκες με τους μαθητές που λανθασμένα χαρακτηρίζονται ως «φυσιολογικοί».
Οι διακρίσεις αυτού του είδους με την χρήση όρων όπως «φυσιολογικός και μη φυσιολογικός», «άτομο με ειδικές ανάγκες», «ειδικό και κανονικό σχολείο», υποδηλώνουν μία απαξιωτική στάση έναντι των μαθητών με αναπηρία, καθώς και καταδεικνύουν την ελλιπή ενημέρωση της κοινωνίας για τις ανάγκες μίας «ομάδας» η οποία αποτελεί το 10 % του πληθυσμού. Λειτουργούν έτσι ανασταλτικά στην εδραίωση του πολυπόθητου κλίματος σεβασμού και κατανόησης.
Κατόπιν, άλλες ενέργειες όπως η κατασκευή ανελκυστήρων, ραμπών, ακόμη και η αναπροσαρμογή του εκπαιδευτικού υλικού κρίνονται αναγκαίες για την εδραίωση της ισορροπίας και του αισθήματος ασφάλειας για όλους τους μαθητές μέσα στην τάξη. Δεν είναι αρκετή όμως η κατοχή σημαντικών «εργαλείων» για την ομαλή ενσωμάτωση των ΑΜΕΑ στο σχολικό περιβάλλον αλλά είναι αναγκαία η αναζήτηση νέων τρόπων ενίσχυσης του δημόσιου σχολείου και της ποιότητας διαβίωσης των μαθητών αυτών.
Με όλα αυτά τα μέσα αποσκοπούμε στην ανάπτυξη του αισθήματος του σεβασμού και της αλληλεγγύης. Θέλουμε να σβήσουν οι φόβοι και οι προκαταλήψεις! Να κατανοήσουμε ποια είναι η πρέπουσα συμπεριφορά έναντι αυτών των μαθητών! Να εξοικειωθούμε με την ιδέα και την εικόνα αυτών των μαθητών! Να καταλάβουμε ότι η «διαφορετικότητα» δεν είναι αδυναμία…είναι απλώς διαφορετικότητα!
(ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
