Oι παρακολουθούντες μετά προσοχής τα πολιτικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά τεκταινόμενα εδώ αναρωτιούνται για το τι σηματοδοτεί η πρόσφατη αλλαγή στην ηγεσία του μαχητικότερου συνδικάτου, του έχοντος αναρχoκομμουνιστικές ρίζες, της CGT.
Ο βαρύθυμος, σκυθρωπός με το παχύ μουστάκι, πρώην εργατοτεχνικός στην αυτοκινητοβιομηχανία, ο Φιλίπ Μαρτινέζ θα έχει τώρα ολιγότερες ευκαιρίες να απευθύνεται προς λύπη των συναδέλφων του της Ρενώ, των φορτοεκφορτωτών των λιμανιών της Μασσαλίας, της Χάβρης, των υπαλλήλων, των τεχνικών των κρατικών υπηρεσιών, ή ακόμη και άλλων εργαζομένων με τη σπηλαιώδη φωνή του και να τους προτρέπει στην συνέχιση των αγώνων τους.
Τον αντικατέστησε στο πρόσφατο συνέδριο του συνδικάτου, κατόπιν έντονων αντεγκλήσεων αλλά καθόλα νομότυπης ψηφοφoρίας, η αισθησιακή σαραντάρα Σόφη Μπινέ (Sophie Binet), μηχανικός, πτυχιούχος φιλοσοφίας, και υπέρμαχος της ισότητος γυναικών και ανδρών στο κοινωνικό τομέα.
Στην πρώτη νεότητά της αγωνίζονταν στις τάξεις μιας αριστερίζουσας φοιτητικής οργανώσεως (UNEF), ήταν μέλος μιας ανεξάρτητης χριστιανικής οργανώσεως νέων και δεν έκρυβε την συμπάθεια της στη τωρινή σοσιαλίστρια δήμαρχο της βορεινής Λίλλης η οποία καθιέρωσε τις 35ώρες εβδομαδιαίας εργασίας.
Είναι τοις πάσι γνωστόν ότι κάθε αλλαγή σε ένα οργανισμό, πολιτικό ή συνδικαλιστικό, δημιουργεί ανεξάντλητα σχόλια υπέρ ή κατά της νεοεκλεγείσης ηγεσίας. Ο μυστακοφόρος πρώην γενικός γραμματεύς είχε δηλώσει στους δημοσιογράφους στην διάρκεια μιας διαδηλώσεως ότι το συνδικάτο στο οποίο προïστατο δεν θα πήγαινε στο ραντεβού της παρελθούσης Τετάρτης αφού η κ. Μπόρν δήλωσε εκ των προτέρων ότι η σύνταξη στα 64 χρόνια δεν περιλαμβάνεται στην λίστα των συζητήσεων.
Η νεοεκλεγείσα συνάδελφός του ναι μεν ξεκαθάρισε ευθύς εξ αρχής ότι τα 64 έτη ήταν απορριπτέα 100% από την CGT αλλά αυτό δεν θα την εμπόδιζε να είναι παρούσα ομού με τα άλλα συνδικάτα στο πρωθυπουργικό γραφείο στις 5 τρέχοντος.
Αυτό προξένησε επιφυλακτικά σχόλια σε ένα μέρος των μελών του συνδικάτου. Οι «ουδετερόφιλοι» συμβούλευαν σε όλους την αναμονή του αποτελέσματος της συναντήσεως και τις επακολουθήσασες δηλώσεις των συμμετασχόντων στη συνάντησή τους με την πρωθυπουργό, τελικώς η συζήτηση υπήρξε παντελώς άκαρπη, μια τρύπα στο νερό.
Η ευειδής Σόφι Μπινέ, σε μια αποκλειστική συνέντευξη συνοδευόμενη από μια ολοπρόσωπη φωτογραφία της στην πρώτη σελίδα της Ουμανιτέ, της οποίας είναι ανάδοχος (νοννά), δήλωσε: «Η προτεραιότητα, συνίσταται στην απόσυρση της μεταρρυθμίσεως», (του κυβερνητικού νομοσχεδίου).
Επεξηγούσε ότι «δεν ήταν δυνατόν να λέμε ότι θέλουμε μια γυναίκα να διευθύνει την CGT και να ξαναβρεθούμε τελικώς με ένα άνδρα». Η εφημερίδα διευκρινίζει ότι ήταν ο Μαρτινέζ, ο προηγούμενος γραμματεύς, που επέβαλε την ιδέα μιας γυναίκας να τον διαδεχθεί.
Ερωτηθείσα εάν η συνδικαλιστική ενότητα με την εκλογή της διατηρηθεί, η Μπινέ απαντά με ένα κατηγορηματικό: ναι. Και συμπληρώνει: «Τα μέσα μαζικής ενημερώσεως, η εργοδοσία και η κυβέρνηση αναγγέλλουν καθημερινώς το τέλος του διασυνδικαλισμού, (γαλλιστί intersyndicale), όμως αυτή η ενότητα των οργανώσεων εναντίον της μεταρρυθμίσεως των συντάξεων αποδεικνύει μια ομαδική εμπιστοσύνη, μια ωριμότητα και μια αποφασιστικότητα να κερδίσουμε.
Η νέα ηγέτις του συνδικάτου αναγνωρίζει ότι η CGT απώλεσε την πρώτη θέση σε εθνική κλίμακα εξ αιτίας της ψήφου των στελεχών, των μηχανικών και των εργοδηγών, διευκρινίζει όμως ότι δεν είναι η ρεφορμιστική CFDT η οποία αυξάνει την αριθμητική δύναμή της σε αυτό το τομέα δεδομένου ότι είναι το άλλο συνδικάτο, η CGC που προτιμούν τα στελέχη, παραδέχεται δε ότι η CGT δεν βρήκε τον τρόπο να απευθυνθεί ικανοποιητικώς σε αυτή τη κατηγορία των εργαζομένων.
Δηλώνει ότι δεν την φοβίζει το γεγονός ότι πιθανώς εργάτριες και εργάτες να διατηρούν απέναντί της μια επιφυλακτικότητα και υπόσχεται ότι θα εργασθεί περισσότερο ώστε να είναι πιο ορατή στη δημόσια συζήτηση η συμμετοχή αυτών των κατηγοριών των εργαζομένων που αποτελούν το ήμισυ των μισθωτών και οι οποίοι είναι απόντες από τα μέσα ενημερώσεως.
Στην συνάντησή την πρωθυπουργό, Τετάρτη 5 του μηνός ομού με τους συναδέλφους της, δεν μάσησε τα λόγια της, τονίζοντας ότι η κ. Μπόρν απηύθυνε στους οκτώ συνδικαλιστές μια απαράδεκτη άρνηση και κατ’ αυτό τον τρόπο τους ξανάστειλε στους δρόμους, διευκρινίζοντας ότι η κυβέρνηση είναι κοντόθωρη και αποσυνδεδεμένη από την πραγματικότητα.
Εξερχόμενοι του πρωθυπουργικού γραφείου, οι συνδικαλιστές δήλωσαν ότι είναι αποφασισμένοι να μην γυρίσουν την σελίδα της κινητοποιήσεως. Την επομένη, οι διαδηλώσεις και οι πορείες συγκέντρωσαν σύμφωνα με τις αρχές 570.000 πολίτες σε όλη τη Γαλλία, και 57.000 στο Παρίσι.
Τα συνδικάτα έκαναν λόγο για 2.000.000 άτομα σε όλη τη χώρα και 400.000 στην πρωτεύουσα, ανήγγειλαν δε ότι διαδηλώσεις θα πραγματοποιηθούν και τις επόμενες εβδομάδες, ακριβέστερα στις 13 Απριλίου την προηγούμενη της συγκλήσεως τού συνταγματικού συμβουλίου.
Την στιγμή που οι διαδηλωτές διέσχιζαν το βουλεβάρτο Μοντπαρνάς και περνούσαν μπροστά από τη πασίγνωστη σε Γάλλους και τουρίστες μπυραρία-εστιατόριο-καφέ-μπαρ «La Rotonde» εκδηλώθηκε πυρκαγιά στην βιτρίνα του καταστήματος. Οι πυροσβέστες επενέβησαν πάραυτα.
Προς το παρόν, άπαντες αναμένουν την γνωμοδότηση του συμβουλίου το οποίο θα αποφανθεί την επομένη,14 Απριλίου εάν η απορρύθμιση των συντάξεων είναι σύμφωνη με το γαλλικό νόμο. Θα αποφασίσει επίσης εάν η εγκυρότητα του κειμένου το οποίο έχει κατατεθεί από την Αριστερά μπορεί να ανοίξει το δρόμο για την διεξαγωγή δημοψηφίσματος για το συνταξιοδοτικό.
Υ.Σ. Το «Γράμμα από τη Γαλλία» διακόπτει λόγω εορτών του Πάσχα την δημοσίευση του επί εικοσαήμερον. Καλή Ανάσταση!
