Σε υποτίμησα μα τώρα σε βιώνω και το μετάνιωσα οικτρά, λόγω τιμής.
Φυλακισμένος, δυστυχώς διαπιστώνω πως έχει φτάσει ο καιρός της πληρωμής.
Μεσ’ το κελί σου η σιωπή διαφεντεύει, μεσ΄το κλοιό σου το σκοτάδι ωχριά.
Της παγωνιάς το κρύο χέρι ελοχεύει και οι αισθήσεις πια, δεν έχουνε χροιά.
Κυλούν οι ώρες αλγεινές, χωρίς αξία. Μέσα στου χρόνου το φθαρμένο εκκρεμές.
Τις νύχτες μόνος μου με πιάνει ασφυξία, δεν σε αντέχω μοναξιά, τέτοιες στιγμές!
