«Όταν η γιαγιά μου έφτασε εδώ μετά το Ολοκαύτωμα, το Εβραϊκό Πρακτορείο της υποσχέθηκε ένα σπίτι, γράφει η Hadar Morag *.
Δεν είχε τίποτα, ολόκληρη η οικογένειά της είχε εξοντωθεί. Περίμενε για πολύ καιρό σε μια σκηνή, σε μια εξαιρετικά επισφαλή κατάσταση. Στη συνέχεια την πήγαν στην Ajami της Jaffa-Γιάφα, σε ένα όμορφο σπίτι στην παραλία. Είδε ότι στο τραπέζι υπήρχαν ακόμα τα πιάτα από τους Άραβες που έμεναν εκεί και τους είχαν διώξει.
Μετά επέστρεψε στο πρακτορείο και είπε: πάρτε με πίσω στη σκηνή, δεν θα κάνω ποτέ σε κάποιον άλλο αυτό που έκαναν σε μένα. Αυτή είναι η κληρονομιά μου, αλλά δεν έκαναν όλοι αυτή την επιλογή. Πώς γίνεται να έχουμε γίνει αυτό που αντιπαθούσαμε, αυτό στο οποίο πάντα εναντιωνόμασταν;»
Αυτό είναι το μεγάλο ερώτημα
*Ισραηλινή σκηνοθέτης
Μιχάλης ΄Μίκης’ Μαυρόπουλος contropiano.org
