Η πολιτική κατάσταση στη χώρα μας έχει ξεφύγει προ πολλού από τα κανονικά πρότυπα που μέχρι σήμερα μας είχαν συνηθίσει οι πολιτικοί σχηματισμοί, στους οποίους εμπιστευόμασταν την τύχη της χώρας μας και τις ζωές μας.
Τι ήταν πάλι αυτό με τη Νέα Δημοκρατία του Μητσοτάκη! Ο άνθρωπος οργάνωσε ένα πάρτι για τα 50 χρόνια ύπαρξης του κόμματος της ΝΔ στην πολιτική ζωή της χώρας με τις όποιες επιτυχίες και τα λάθη της και τον σνομπάρανε!
Δεν συμμετείχαν τα δύο κορυφαία στελέχη της και πρώην Πρωθυπουργοί: ο Κώστας Καραμανλής και ο Αντώνης Σαμαράς. Ποια άραγε να ήταν η αιτία και οι δύο πρώην πρωθυπουργοί. Φέρθηκαν μ’ αυτόν τον «αγενή» τρόπο στον πρωθυπουργό μας, εμείς οι από έξω δε γνωρίζουμε.
Για εμάς η πληροφόρηση για τα τεκταινόμενα γύρω από το Μαξίμου έρχεται απ’ τα ΜΜΕ κρατικά και μη και δεν βλέπουμε το μεγάλο λάθος του Κυριάκου που θα γεννούσε αυτήν την απαξίωση που του πρόσφεραν. Πάντως έκανε τα πάντα ο άνθρωπος ώστε οι δυο πρώην πρωθυπουργοί να δώσουν το παρών στη γιορτή, δεν το πέτυχε.
Δεν πιστεύω να ζήλεψαν που σ’ αυτόν έλαχε η μεγάλη αυτή τιμή για να οργανώσει τη γιορτή. Πάντως ο Κυριάκος το χάρηκε οικογενειακώς όπως μας έδειξαν στην τηλεόραση και δεν τον ένοιαξε καθόλου. Τι ήταν αυτό που τους έκανε και τους δύο να θυμώσουν τόσο πολύ όμως;
Η αλήθεια είναι ότι και οι δύο αποφάσισαν να διατηρήσουν τις αποστάσεις που έχουν πάρει εδώ και καιρό από τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη και με στοχευμένες βολές να εμφανίζουν τις αντιθέσεις τους για την ασκούμενη πολιτική από την Κυβέρνηση.
Βλέπεις αυτοί έζησαν στο Μαξίμου και το γνωρίζουν καλά. Ξέρουν τα υπόγειά του και τον κάθε του όροφο και τα τεκταινόμενα σ’ αυτούς. Για παράδειγμα ο Κώστας Καραμανλής σπάει την πολύχρονη σιωπή του και ζητά εξηγήσεις για τις υποκλοπές.
Τον Αύγουστο του 2022, το σκάνδαλο των υποκλοπών έχει ξεσπάσει, η κυβέρνηση αρνείται να δώσει εξηγήσεις για την παρακολούθηση Ανδρουλάκη, και στις αρχές Σεπτέμβρη του ίδιου χρόνου ο Κώστας Καραμανλής από τα Ανώγεια ζητά από τον πρωθυπουργό να ρίξει άπλετο φως, τονίζοντας συγκεκριμένα «Παραμένει όμως επιτακτική η ανάγκη να ξεκαθαριστεί ποιοι και με ποια δικαιολογία ζήτησαν κάτι τέτοιο και ποιοι και πώς το ενέκριναν.
Η επίκληση του απορρήτου σε τέτοιες περιπτώσεις υποτάσσεται στην ανάγκη κάθαρσης του δημόσιου βίου. Όλα στο φως…». Στη συνέχεια ήρθε η μη συμμετοχή του στις εκλογές του 2023. Καίριες βολές ενάντια στην ασκούμενη πολιτική από την Κυβέρνηση Μητσοτάκη, εκτοξεύτηκαν και από τους δύο Πρωθυπουργούς με κοινή τους διάλεξη από το Πολεμικό Μουσείο.
Αιτία η πρωτοφανής καταβύθιση της ΝΔ στις Ευρωεκλογές. Εκείνο το απόγευμα του Ιουλίου, ο Αντώνης Σαμαράς έβαλε ευθέως κατά του πρωθυπουργού για την υπόθεση του γάμου των ομοφύλων, λέγοντας ότι «δεν ξέρω ποιους ακούει αλλά ας καταλάβει ότι κάνει λάθος να επιμένει στο λάθος.
Και συνέχισε «Αφού λοιπόν η κυβέρνηση αντιμετωπίζει έτσι ακόμη και τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρό της, γιατί να μη σας θεωρήσει ο κόσμος αλαζόνες κύριοι;», διερωτήθηκε ο κ. Σαμαράς. Από την πλευρά του ο Κώστας Καραμανλής στην ίδια συνάντηση, τα έβαλε ευθέως με το επιτελικό κράτος, αφήνοντας σαφείς υπόνοιες για ελιτισμό και αλαζονεία στο Μαξίμου.
«Η αυταρέσκεια και η αλαζονεία, ο δύσκολα συγκαλυπτόμενος ελιτισμός δεν φανερώνουν μόνο ρηχότητα και επιπολαιότητα. Φανερώνουν στην ουσία υπεροψία για την άλλη άποψη, δογματικές αγκυλώσεις, περιφρόνηση για τους πολλούς, τις αγωνίες, τα προβλήματα, τις προσδοκίες τους», είπε ο κ. Καραμανλής και προσέθεσε: «όταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη, όταν αντιμετωπίζονται ως εχθροί οι ανησυχούντες, τότε η οριστική ρήξη μαζί τους είναι αναπόφευκτη».
Ο Αντώνης Σαμαράς ιδιαίτερα ευαίσθητος για τα θέματα εξωτερικής πολιτικής άρχισε νωρίς με την αντίθεσή του για την ασκούμενη Κυβερνητική Πολιτική και η πρώτη βολή του εκτοξεύeται το 2020. Τότε, ο πρώην πρωθυπουργός «σπάει» την επίσημη γραμμή σχετικά με την τουρκική προκλητικότητα (Oruc Reis, Έβρος) και εκφράζει ξανά τη «σκληρή γραμμή» για τη σχέση Αθήνας και Άγκυρας.
Κόντρα, λοιπόν, στο Μαξίμου ο πρώην πρωθυπουργός τονίζει πως η «Ελλάδα δεν συνομιλεί με πειρατές» και καλεί την Αθήνα –εμμέσως- να αλλάξει προσέγγιση στην διαχείριση των εθνικών θεμάτων με την Τουρκία και του Ρετζεπ Ταγίπ Ερντογάν.
«Η Τουρκία κοντεύει να “γκριζάρει” το μισό Αιγαίο» είπε χαρακτηριστικά, σε δηλώσεις του στον τύπο, διαμηνύοντας ότι «διάλογο με “πειρατές” δεν κάνει κανείς». Πρόσθεσε δε ότι για να αποφύγουμε μια σύγκρουση, θα πρέπει να τους «πείσουμε ότι αν έμπρακτα παραβιάσουν τα ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα, είμαστε αποφασισμένοι για όλα».
Σε μια ολιγόλεπτη ομιλία του στο Ινστιτούτο «Αντώνης Σαμαράς», επιτέθηκε με σφοδρότητα στο Μαξίμου λέγοντας πως η «παράταξη μας δεν μπορεί να δεχθεί φαινόμενα υποκλοπών», κατηγόρησε την κυβέρνηση πως ενώ τροφοδοτεί τη συζήτηση για την Ουκρανία ξεχνάει την Κατοχή της Κύπρου, ενώ κατακεραύνωσε τη κυβέρνηση για το ζήτημα των ομοφύλων ζευγαριών.
Δεν ήταν καθόλου εφικτό μετά τις παραπάνω επισημάνσεις των δύο πρώην Πρωθυπουργών να συμμετείχαν σε κοινές εκδηλώσεις με τον Κυριάκο και θα πρέπει να περιμένουμε αυτό που τόνισε ο Κώστας Καραμανλής «όταν δαιμονοποιείται η άλλη άποψη, όταν αντιμετωπίζονται ως εχθροί οι ανησυχούντες, τότε η οριστική ρήξη μαζί τους είναι αναπόφευκτη».
Με το κόμμα του ΣΥΡΙΖΑ αυτά που συμβαίνουν είναι πρωτοφανή και εμπίπτουν στη σφαίρα του Ψυχίατρου. Από την μια μεριά μια ομάδα στελεχών κοντά στους εκατό βάλθηκαν να είναι αντιμέτωποι μ’ ένα νέο άνθρωπο που πήγαν και τον βρήκαν τον προηγούμενο χρόνο στην Αμερική και του είπαν να έρθει να πάρει το κόμμα.
Ήταν επιτυχημένος επιχειρηματίας εκεί με τις προσοδοφόρες μπίζνες του και την αξιοζήλευτη οικονομική του κατάσταση. Ο άνθρωπος ήρθε, το είδε σαν ευκαιρία, έδωσε ένα δίευρο και πήρε το κόμμα. Νόμιμες κρίθηκαν οι διαδικασίες από τα όργανα του κόμματος τότε.
Μετά όμως «πισμάνεψαν» όπως έλεγε η γιαγιά μου όταν μετάνιωνε για κάτι. Από την πρώτη μέρα ο Κασσελάκης δέχθηκε έναν ανηλεή πόλεμο από τους γηραιότερους πρώτα καρεκλοκενταύρους που σε καμιά περίπτωση δεν μπορούσαν να δεχθούν το νεοφερμένο παιδαρέλι και αντέδρασαν δυναμικά με τις πομπώδεις αποχωρήσεις τους που όμως δεν τις έδωσε σημασία κανείς.
Με συνεχείς συγκρούσεις και αμφισβητήσεις προχώρησαν μέχρι το συνέδριο του Φεβρουαρίου αυτού του χρόνου. Αμφισβητήθηκε πάλι και από όλους τους επωνύμους και από τον Αλέξη ακόμη. Η δική μου η απορία είναι άλλη, πώς δεν τα παράτησε από την πρώτη στιγμή όταν είδε πού είχε μπλέξει.
Τι του έλειπε! Χρήματα είχε άφθονα, δουλειές να περνά την ώρα του παραγωγικά και ευχάριστα πολλές και το σπουδαιότερο είναι νέος άνθρωπος και η ζωή είναι όλη μπροστά του. Δε ξέρω τι τον κρατά, ίσως το ψώνιο που έχει ο καθένας μας να κυβερνήσει την Ελλάδα και σ’ αυτόν να έχει γίνει εμμονή.
Φαίνεται ο λαός όμως του ΣΥΡΙΖΑ, ιδίως οι νέοι είναι μαζί του γιατί στις δημοσκοπήσεις έχει την πρωτιά. Δεν τον θέλουν οι άλλοι στην παρέα τους. Δεν ταιριάζουν τα χνώτα τους εξάλλου, για το λόγο αυτό η ωραία κυρία Γεροβασίλη με το χαμόγελο «δηλητήριο», ζητά τη διαγραφή του για να μη τον έχουν αντίπαλο στις προεδρικές εκλογές που θα κάνουν.
Βρήκε σαν πρόφαση το εξώδικο που τους έκανε ο Κασσελάκης που του έβγαλαν στη φόρα παράνομα τα προσωπικά του δεδομένα άκαιρα. Τι πίστευε ο άνθρωπος θα τον άφηναν έτσι, δεν θα τον ξεμπρόστιαζαν! Ο δρόμος προς την εκλογή αυτή νεαρέ είναι ναρκοθετημένος για σένα, αν δεν ήταν το εξώδικο θα έπεφτες σ’ άλλη παγίδα, δεν την γλυτώνεις.
Η αλήθεια είναι ότι ο αγώνας γίνεται για τα λεφτά και την καρέκλα, ποιος νοιάζεται τώρα για ΣΥΡΙΖΑ και ιδεολογία το κόμμα αυτό έχει διαλυθεί προ πολλού. Για το ΠΑΣΟΚ και τον Νίκο Ανδρουλάκη έχω να δηλώσω ότι γίνεται μια αδικία από τους συνυποψήφιους του, που τον αμφισβήτησαν.
Ο άνθρωπος εκλέχτηκε πρόεδρος στις εσωκομματικές εκλογές του 2021, αντιπαρατέθηκε με ιστορικά ονόματα του παλιού ΠΑΣΟΚ, νίκησε στο δεύτερο γύρο τον Γιώργο Παπανδρέου με 67%, πήρε το κόμμα σαν ΚΙΝΑΛ.
Το βάπτισε ξανά ΠΑΣΟΚ όπως τα μέλη της παλιάς κοπής το ήξεραν και το ήθελαν. Από τότε σ’ όποιες εκλογές διενεργήθηκαν, Εθνικές ή Ευρωεκλογές ανέβασε τα ποσοστά του κόμματος σε σχέση μ’ αυτά που είχε βρει.
Έτσι στις Εθνικές εκλογές του 2023 το 8,1% του 2019 το έκανε 11.84% και τους 22 βουλευτές του 2019 32. Στις Ευρωεκλογές πάλι του 2024 το 7,72% και τους δύο Ευρωβουλευτές του 2020 τα μετέβαλε 12,72 και 3 Ευρωβουλευτές αντίστοιχα.
Τη λογική αιτία της αμφισβήτησης του δεν μπορώ να την εντοπίσω αν και έψαξα πολύ. Τώρα κάποιοι που στο παρελθόν είχαν χαρακτηρίσει το ΠΑΣΟΚ σαν παρωχημένο κόμμα και «ερωτοτροπούσαν» με κάποια θεσούλα εξουσίας από την ΝΔ, να επιζητούν την προεδρία του ανερυθρίαστα πάει πολύ. Ευτυχώς όμως ο λαός σ’ όλες τις παραπάνω περιπτώσεις ξέρει να κρίνει και η κρίση του συνήθως είναι σοφή.
Παναγιώτης Φώτου
