Μπερδευτήκαμε πάλι με τα Ελληνοτουρκικά εμείς οι ανημέρωτοι πολίτες αυτής της χώρας. Το γεγονός γνωστό, ένα Ιταλικό σκάφος πόντισης καλωδίων, μισθωμένο από το Ελληνικό Κράτος για να ερευνήσει τη δυνατότητα τοποθέτησης καλωδίου μεταφοράς ηλεκτρικού ρεύματος συνάντησε στην πορεία του πέντε πολεμικά σκάφη της Τουρκίας που του έκοψαν το δρόμο.
Το καλώδιο αυτό ποντίζετε για να μεταφέρει ηλεκτρική πράσινη ενέργεια από το Ισραήλ μέσω Κύπρου και Ελλάδας στην ΕΕ και στην Ευρώπη γενικά. Τα τουρκικά πλοία παρουσιάστηκαν εκεί που το Ιταλικό σκάφος θα περνούσε ένα μικρό κομμάτι θάλασσας πριν μπει στην υφαλοκρηπίδα των εξ μιλίων της Καρπάθου.
Το κομμάτι αυτό βρίσκεται στο Τουρκολιβικό σύμφωνο και η Τουρκία λέει ότι της ανήκει. Το κομματάκι αυτό όμως βρίσκεται και μέσα στην ΑΟΖ που έχουμε συμφωνήσει και υπογράψει με την Αίγυπτο.
Η Τουρκία με την ένοπλη παρουσία της εκεί απέδειξε ότι το παράνομο για εμάς Τουρκολιβικό μνημόνιο υπάρχει και το στηρίζει ένοπλα και ακυρώνει τη δική μας συμφωνία με την Αίγυπτο στην πράξη.
Αναφέρω παρακάτω αυτολεξεί την ανακοίνωση του Υπουργείου Εθνικής Αμύνης της Τουρκίας: «Για το θέμα αυτό εκδόθηκαν ανακοινώσεις ναυσιπλοΐας με αντιρρήσεις, ενώ δηλώθηκε ότι για την εκτέλεση εργασιών σε περιοχές που υπάγονται στη θαλάσσια δικαιοδοσία της Τουρκίας απαιτείται η λήψη άδειας.
Το εν λόγω πλοίο προειδοποιήθηκε να μην εισέλθει στη θαλάσσια δικαιοδοσία της Τουρκίας στις 22 Ιουλίου και εμποδίστηκε από τουρκικά σκάφη. Μετά από αυτό εγκατέλειψε την υφαλοκρηπίδα μας.
Ως αποτέλεσμα του συντονισμού που έγινε αργότερα, του επετράπη να εκτελέσει εργασίες στις συντεταγμένες που δηλώθηκαν και ολοκληρώνοντας τη δραστηριότητά του υπό τη συνοδεία των πλοίων που ανήκουν στις ναυτικές μας δυνάμεις.
Οι δραστηριότητες του εν λόγω πλοίου παρακολουθούνται στενά από τα στοιχεία των ναυτικών μας δυνάμεων στην περιοχή. Θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε τις ελληνικές και ιταλικές αρχές για το σεβασμό τους στη θαλάσσια δικαιοδοσία μας και τη συνεργασία τους».
Αν συνέβησαν έτσι τα γεγονότα εκεί κάτω όπως τα αναφέρει επίσημα η Τουρκία, τότε έχουμε υποστεί τη μεγαλύτερη ήττα από το 1970. Η Τουρκία πέτυχε μια μεγάλη νίκη δίχως να ρίξει μία σφαίρα.
Αναγνωρίσαμε την κυριαρχία της Τουρκίας στη περιοχή ζητώντας άδεια για να γίνει η διέλευση. Δεχθήκαμε δηλαδή το αφήγημα της Τουρκίας ότι τα νησιά μας δεν έχουν ΑΟΖ και Υφαλοκρηπίδα και ότι επικάθονται επάνω στην Τουρκική υφαλοκρηπίδα.
Για τον λόγο αυτό και τα εγκάρδια ευχαριστώ τους τόσο στην Ελλάδα όσο και στην Ιταλία. Αυτό που πιθανόν έγινε φαίνεται ότι παροτρύναμε το Ιταλικό σκάφος να ζητήσει άδεια διέλευσης, για τον λόγο αυτό και οι ευχαριστίες προς την Ιταλία.
Ακόμη η πολύ διαφημισθείσα Ελληνοαιγυπτιακή συμφωνία για ΑΟΖ για την Τουρκία δεν υφίσταται. Τι σημαίνει τώρα αν ένα νησί κάθεται σε ξένη υφαλοκρηπίδα; Συμβαίνει το ίδιο αν ένα κτίσμα έχει οικοδομηθεί επάνω σε ξένο οικόπεδο.
Το κτίσμα ανήκει στον κύριο του οικοπέδου! Εύχομαι τα πράγματα να μην είναι έτσι γιατί ο υπουργός μας των Εξωτερικών ανέφερε σε ραδιοφωνική του συνέντευξη ότι όλα αυτά είναι ψεύδη!
Ανέφερε ο κ. Γεραπετρίτης στη συνέντευξή τη δική του εκδοχή για τα γεγονότα και μεταφέρονται εδώ τα λόγια του, όπως ακριβώς τα είπε: «Η Τουρκία θεωρεί ότι έχει κυριαρχικά δικαιώματα στην ευρύτερη περιοχή της Ανατολικής Μεσογείου επί τη βάσει του τουρκολιβυκού μνημονίου», το οποίο είναι άκυρο και ανυπόστατο νομικά αυτή τη φορά δεν υπήρξε ένταση.
Σε 24 ώρες υπήρξε απόλυτη αποσυμπίεση. Δεν υπήρξε σε καμία φάση αυτού του εικοσιτετραώρου οποιαδήποτε περίπτωση δημιουργίας κρίσης. Δεν ήρθαν ποτέ κοντά τα πλοία, τα οποία επιτηρούσαν.
Δεν υπήρξε κίνδυνος θερμού επεισοδίου. Και στο τέλος της ημέρας ολοκληρώθηκε η έρευνα. Χαρακτήρισε δε προσπάθεια παραπλάνησης της κοινής γνώμης τα δημοσιεύματα που ανέφεραν ότι «το πλοίο αποχώρησε χωρίς να κάνει την έρευνα, ότι υπήρξε απειλή εκ μέρους της Τουρκίας και ότι η Ελλάδα υπαναχώρησε.
Και στα τρία αυτά σημειώνονται ακατάσχετα ψεύδη. Διότι η έρευνα ολοκληρώθηκε. Διότι ποτέ δεν υπήρχε ένταση. Και διότι όλοι γνωρίζουν ότι αυτή τη στιγμή βρισκόμαστε σε μια φάση όπου μπορούμε να υποστηρίζουμε ωφέλιμα και αποτελεσματικά όλα τα δικαιώματά μας».
Αυτά είπε ο κύριος Γεραπετρήτης και εύχομαι ολόψυχα αυτή να είναι η αλήθεια. Η Τουρκία όμως έχει μακροχρόνιους στόχους επάνω στους οποίους εργάζεται μεθοδικά και βλέπουμε δυστυχώς να τους υλοποιεί στο βάθος του χρόνου.
Από όλη αυτήν την υπόθεση μπορούμε νομίζω να βγάλουμε κάποια συμπεράσματα. Πρώτα ότι η Τουρκία γράφει στα παλιά της παπούτσια Διεθνές Δίκαιο και Διεθνείς Κανόνες, αυτή έχει το αλλά Τούρκα Δίκαιο της που εξυπηρετεί τα δικά της συμφέροντα και τα προβάλλει σε διεθνείς Οργανισμούς και στον ΟΗΕ. Χτίζει αργά και σταθερά επάνω στο αφήγημά της.
Παναγιώτης Φώτου