Ποίημα του Τέλη Ποθάκη
Πες μου καρδιά μου έρημη
για πού οδεύεις μόνη
αλήθεια, για πού το ‘βαλες
πού πας χωρίς τιμόνι;
Πού τάχα κατευθύνεσαι
τί άραγε ελπίζεις
δίχως πυξίδα χάνεσαι
αυτό δεν το γνωρίζεις;
Χωρίς κουπιά ξανοίγεσαι
φοβάσαι και τα χάνεις
σε σέρνουνε τα ρεύματα
δε ξέρεις τι να κάνεις!
Όπου φυσά ο άνεμος
σε παίρνει και σε πάει
θυμώνει και το μένος του
επάνω σου ξεσπάει
Τα αφρισμένα κύματα
σε ζώνουν σαν αγέλη
και η θάλασσα η άσπλαχνη
σε κάνει ό,τι θέλει
Γυρνάς και περιφέρεσαι
χωρίς καμία ελπίδα
σα ναυαγός στο πέλαγο
που ψάχνει για σανίδα!
Σ’ ένα κόσμο μέσα του
που ‘χει ψυχή σατράπη
πες μου λοιπόν, απάντα με
πού πας χωρίς ΑΓΑΠΗ!
