Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης
Στα τέλη Μαΐου του 1967, πριν ακριβώς πενήντα χρόνια (μισό αιώνα) στην Καβάλα κυριαρχεί το γεγονός της κατάκτησης του πρωταθλήματος του Γ’ ομίλου της Β’ Εθνικής από τον δύο μόλις ετών ΑΟΚ.
Η ομάδα της Καβάλας τερμάτισε πρώτη στον όμιλό της καταφέρνοντας σε 32 αγώνες να πετύχει 21 νίκες, 7 ισοπαλίες και να ηττηθεί μόνον τέσσερις φορές έχοντας μάλιστα αντιπάλους στο δρόμο της μεγάλες ομάδες της εποχής όπως την Δόξα Δράμας, τον Απόλλωνα Καλαμαριάς, την Λάρισα, τον Μακεδονικό κ.ά.
Ο τελευταίος αγώνας της ήταν μέσα στην Καλαμαριά εναντίον του Απόλλωνος τον οποίο κέρδισε 2-1 με δύο γκολ του Μάκη Μπλέκου και παρουσία εκατοντάδων Καβαλιωτών που ακολούθησαν την ομάδα στη Θεσσαλονίκη.
Η «Πρωϊνή» της 30ης Μαΐου 1967 είχε πλούσιο ρεπορτάζ και φωτορεπορτάζ από το παιχνίδι καθώς και από την υποδοχή που επεφύλαξαν στην αποστολή του ΑΟΚ κατά την επιστροφή της διοικητικοί παράγοντες και πολλοί Καβαλιώτες και μάλιστα στο κέντρο «Ακρογιάλι» της Ασπροβάλτας όπου την εποχή εκείνη συνηθιζόταν να κάνουν στάση τα λεωφορεία που εκτελούσαν τα δρομολόγια από και προς τη Θεσσαλονίκη.
Ένα άλλο γεγονός που είχε συνταράξει την τοπική κοινωνία στα τέλη Μαΐου του 1967 ήταν η δολοφονία με κυνηγετικό όπλο ενός υπαλλήλου καταστήματος ηλεκτρικών ειδών στην οδό Ψαρών στον Άγιο Νικόλαο από 51χρονο φίλο του που είχε όμως νοσηλευτεί στο παρελθόν πολλές φορές σε ψυχιατρικές κλινικές.
Ήταν Δευτέρα 29 Μαΐου 1967 ώρα 9.30 το πρωί. Ο δολοφόνος που μόλις πριν λίγα λεπτά είχε αγοράσει έναντι 3.500 δραχμών μια καραμπίνα από κατάστημα ειδών κυνηγίου στην οδό Αμύντα, εισέρχεται στο κατάστημα ηλεκτρικών ειδών στην οδό Ψαρών στον Άγιο Νικόλαο όπου εργαζόταν το θύμα και με δύο βολές στο κεφάλι τον ξαπλώνει νεκρό στο πάτωμα.
Η γειτονιά, που είναι στο κέντρο της Καβάλας, αναστατώνεται. Ο φονιάς απομακρύνεται σαν να μη συμβαίνει τίποτα προς την οδό Δοϊράνης στην πλατεία Ελευθερίας όπου στρατιώτες και ένας ανθυπολοχαγός που επέβαιναν σε διερχόμενο στρατιωτικό όχημα και ακούγοντας τους πυροβολισμούς ορμούν, τον ακινητοποιούν και τον παραδίδουν στους αστυνομικούς που καταφθάνουν σε λίγα λεπτά καθώς ειδοποιήθηκαν από τους μαγαζάτορες της περιοχής.
Ο δολοφόνος ισχυρίζεται ότι το θύμα τον πρόσβαλε αμφιβάλλοντας για τον ανδρισμό του και η υπόθεση μετά την ανάκριση παίρνει το δρόμο για τη δικαιοσύνη.
Και δικαιοσύνη εκείνη την εποχή ήταν τα έκτακτα στρατοδικεία διότι μόλις προ σαράντα ημερών είχε επιβληθεί η στρατιωτικοφασιστική δικτατορία.
Σχετική με το κλίμα της εποχής είναι και η ανακοίνωση – διαταγή που εκδίδει ο διοικητής της 11ης Μεραρχίας υποστράτηγος Εμμανουήλ Κεχαγιάς και δημοσιεύεται στον τοπικό τύπο: «Φέρεται εις γνώσιν του κοινού ότι κατά την έπαρσιν και υποστολήν της Σημαίας ως και την διέλευσιν των πολεμικών Σημαιών, άπαντες οι ευρισκόμενοι εις τον χώρο της τελετής ή εγγύς τούτου οφείλουν να λαμβάνουν στάσιν προσοχής αποδίδοντες ούτω τον προσήκοντα σεβασμόν και ευλάβειαν προς το ιερώτερον του Έθνους Σύμβολον».
Τέλος ο δημοφιλής και πολύ αγαπητός στην τοπική κοινωνία εκείνη την εποχή τερματοφύλακας του ΑΟΚ Σάββας Χατζηϊωάννου εγκαινιάζει το καινούριο του κατάστημα στην οδό Ομονοίας και η «Πρωϊνή» έχοντας πλούσιο ρεπορτάζ από τα εγκαίνια προτρέπει όλους τους Καβαλιώτες να ψωνίζουν από το κατάστημα αυτό.
