‘Top Gun: Maverick’ προτείνει μια επιστροφή στον κλασικό αμερικανικό μιλιταριστικό κινηματογράφο σε μια εποχή «Ψυχρού Πολέμου» (Foto: ParamountPictures)
Top Gun: Maverick είναι μια συνέχεια που εμφανίζεται 36 χρόνια μετά το πρώτο επεισόδιο, «συμπίπτοντας» με την έξαρση ενός άλλου Ψυχρού Πολέμου και τη γεωπολιτική καμπή που λαμβάνει χώρα αυτή τη στιγμή, λόγω των επιθέσεων των Ηνωμένων Πολιτειών και του ΝΑΤΟ κατά της Ρωσίας, χρησιμοποιώντας την Ουκρανία ως Κράτος πληρεξούσιο, Estado proxy.
Eκείνη η πρώτη φαινομενικά φρέσκια, νεανική ταινία της δεκαετίας του ογδόντα, γεμάτη τεστοστερόνη, εναέρια όπλα μάχης, η οποία μάλιστα χαιρετίστηκε ως ομοερωτική (Tarantinodixit), ήταν υπεύθυνη σύμφωνα με ορισμένες πηγές για μια αύξηση 500% στις στρατολογήσεις, del 500% enelreclutamiento για πιλότους του Πολεμικού Ναυτικού των ΗΠΑ.
Χωρίς να θέλω να μειώσω το σασπένς, το νέο επεισόδιο του Top Gun παρουσιάζεται ως μια λατρεία της νοσταλγίας για το παλιομοδίτικο σινεμά. Αλλά περισσότερο από αυτό, είναι επίσης μια λατρεία της οπτικοακουστικής γλώσσας και της σημειωτικής του στρατιωτικού προπαγανδιστικού λόγου της πρώτης διανομής.
Επανεμφανίζεται ο υπέρ-στερεότυπος κεντρικός χαρακτήρας ενός γενναίου και «σωστού» ανδρός, μια εξατομικευμένη παρουσίαση της μονομέρειας των ηνωμένων πολιτειών, αυτή τη φορά εισάγοντας μια καινούργια γενιά νέων απέναντι σε έναν διάχυτο, τεχνολογικά απειλητικό και «αόρατο» (αφού δεν κατονομάζεται ρητά στην ταινία) εχθρό, που «απειλεί την ειρήνη και την ασφάλεια» των κατοίκων των ηνωμένων πολιτειών και του δυτικού κόσμου.
Σαν να επρόκειτο για μια στυλιζαρισμένη επανέκδοση της εποχής του Ρίγκαν, το Top Gun: Maverick παραπέμπει στην «στρατιωτική υπεροχή» των ηνωμένων πολιτειών και τις αντιφάσεις του παρόντος καιρού αποτέλεσμα της τεχνολογικής μετάβασης, αφού αυτή είναι η εποχή, σύμφωνα με την ταινία, του τέλος των πιλότων μαχητών μπαίνοντα στην εποχή των drones και των χειριστών joystick που εκτελούν πραγματικές επιχειρήσεις σαν να είναι βιντεοπαιχνίδι. Καθαρός μιλιταριστικός ρομαντισμός.
Σύμφωνα με τον «PeteMaverick», ο παρονομαστής που θα κάνει τη διαφορά θα συνεχίσει να είναι το θάρρος και η τόλμη των γενναίων ανδρών, (αλλά και γυναικών, ας μην ξεχνάμε την ένταξη τους) με το θάρρος να πολεμούν ενάντια στις «δυνάμεις του κακού».
ΜΙΑ ΑΣΚΗΣΗ ΔΗΜΟΣΙΩΝ ΣΧΕΣΕΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΠΑΓΑΝΔΑΣ
Το Top Gun πήρε το όνομά του από μια πραγματική ακαδημία υψηλών σπουδών για πιλότους με το διακριτικό του Πολεμικού Ναυτικού των Ηπα. Όπως και στο πρώτο μέρος, η παραγωγή είχε την υποστήριξη του Πολεμικού Ναυτικού, που δάνεισε τα αεροπλάνα και τους πιλότους τους για τα γυρίσματα.
Ο Τομ Κρουζ (ηθοποιός/παραγωγός) φρόντισε ο ίδιος και το καστ να περάσουν από ένα μακρύ bootcamp, ένα μακρύ διάστημα εκπαίδευσης για να ανέβουν στα αεροπλάνα και να μην κάνουν εμετό στην κάμερα ή λιποθυμήσουν πολλές φορές στα γυρίσματα. Το Πολεμικό Ναυτικό μίσθωσε τα F-18 του για περισσότερα από 11.000 δολάρια την ώρα και η παραγωγή κόστισε περίπου 152 εκατομμύρια δολάρια.
Δεν είναι όλα αμερικανική πολεμική προπαγάνδα, είναι και ευρωπαϊκή. Στη βρετανική πρεμιέρα, ο Τομ Κρουζ ποζάρει δίπλα σε ένα EurofighterTyphoon, το αεροπλάνο με σημαία της ΕΕ (Foto: ParamountPictures)
Θεωρητικά, η δημιουργία μιας ταινίας με πραγματικά μαχητικά αεροπλάνα θα μπορούσε να είναι πιο ακριβή από μια ταινία με αεροπλάνα που παράγονται από υπολογιστή. Το κόστος του Top Gun: Maverick είναι συγκριτικά χαμηλότερο από αυτό άλλων παραγωγών με υψηλή χρήση ψηφιακών εικόνων. Κάθε ταινία το έπους των Εκδικητών–Avengers ξεπερνά τα 350 εκατομμύρια κόστη και της Pirates of the Caribbean: Sailing in mysteriouswaters, των Πειρατών της Καραϊβικής: Πλέοντας σε μυστηριώδη νερά (που δεν είχε το πιο ακριβό καστ στον κινηματογράφο) κόστισε 385 εκατομμύρια δολάρια. Αναμφίβολα, η νέα διανομή του Top Gun είχε εξωτερικευμένο κόστος, δηλαδή δεν αναλήφθηκε ούτε αντικατοπτρίστηκε από την εταιρεία παραγωγής ταινιών.
Με λίγο CGI (εικόνα που δημιουργήθηκε από υπολογιστή), πολύ «ρεαλισμό» και πολλές λεπτομέρειες για στρατιωτικό εξοπλισμό σε κοντινά πλάνα, αξίζει να προσθέσουμε ότι οι στρατιωτικές αρχές φρόντισαν να εγκρίνουν το σενάριο της ταινίας πριν συμβάλουν στην πραγματοποίησή της.
Αν και η ταινία γυρίστηκε για το 2018 και η παρουσίασή της παρατάθηκε λόγω της πανδημίας, η επίδρασή της σήμερα είναι σαφώς αυξημένη από το γεωπολιτικό και πολεμικό κλίμα. Ωστόσο, ακόμη και πριν ξεκινήσει, υπήρχε ήδη ανησυχία στο Πολεμικό Ναυτικό των ΗΠΑ για αύξηση των στρατολογήσεων.
Η κατάσταση δεν έχει βελτιωθεί, μέχρι τώρα. Σχεδόν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του Top Gun: Maverick, οι αριθμοί στρατολόγησης ήταν «κάτω από τον στόχο», είπε ο αρχηγός ναυτικών επιχειρήσεων Ναύαρχος MikeGilday στα μέλη της Επιτροπής Ενόπλων Υπηρεσιών της Βουλής της Γερουσίας κατά τη διάρκεια μιας ακρόασης για το αίτημα σχετικά με τον αμυντικό προϋπολογισμό του οικονομικού έτους 2023.
Νομίζω ότι αντιμετωπίζουμε μια μεγάλη πρόκληση φέτος», είπε ο Gilday στους νομοθέτες, dijoGilday a loslegisladores αυτό το μήνα. «Πιστεύω ότι θα πιάσουμε τους αριθμούς μας για την ενεργό δύναμη φέτος, αλλά με μικρή διαφορά.» Θα έχει κάποια σχέση ο πόλεμος στην Ουκρανία και το Top Gun;
Η προσπάθεια στρατολόγησης και διατήρησης των πιλότων ήταν μια συνεχής πρόκληση, δήλωσαν αξιωματούχοι. Η υπηρεσία πιλότων το 2018 έπεσε κάτω από 1.242 θέσεις αεροπόρου και έχανε κορυφαίους πιλότους από προσοδοφόρες καριέρες αεροπορικών εταιρειών, σύμφωνα με τις πηγές, segúnlosinformes. Το Πολεμικό Ναυτικό αυτή τη στιγμή προέβλεψε ότι θα χρειαζόταν μέχρι το 2023 για να κλείσει το χάσμα.
Οι αντιφάσεις του αμερικανικού οπλικού συστήματος έχουν πλέον ένα σημείο σύγκλισης. Η ίδια στρατιωτική βιομηχανία των ΗΠΑ, η οποία προτείνει τη χρήση drones και την απομακρυσμένη διαχείρισή τους από ανθρώπινους χειριστές ή μέσω συστημάτων τεχνητής νοημοσύνης που εφαρμόζονται στον στρατιωτικό τομέα, είναι η ίδια βιομηχανία που παρέχει στην κυβέρνηση των ΗΠΑ την υποδομή υπηρεσιών σε περισσότερα από 5.700 μαχητικά αεροπλάνα, αεροπλάνα πολλαπλών χρήσεων και άλλα, τα οποία παραμένουν σε υπηρεσία και απαιτούν πιλότους παλαιάς χρήσης.
Καθώς το πιλοτικό έλλειμμα είναι πραγματικότητα, είναι προφανές ότι οι διαδικασίες προπαγάνδας και δημοσίων σχέσεων για την αύξηση των στρατολογήσεων είναι απαραίτητες. Ακόμη περισσότερο στο πιο ακριβό στρατιωτικό-βιομηχανικό σύμπλεγμα στον κόσμο.
Για να μιλήσουμε μόνο για φέτος, ο Μπάιντεν ζήτησε 753 δισεκατομμύρια δολάρια παγκόσμιων δαπανών για την άμυνα και την εθνική ασφάλεια για το οικονομικό έτος 2022, αλλά τελικά αυξήθηκαν στα 782 δισεκατομμύρια, χωρίς να αναφέρεται στο συνολικό ποσό που θα παράσχει η «στρατιωτική βοήθεια» στην Ουκρανία το υπόλοιπο του έτους.
Το Top GunMaverick είναι γεμάτο αφηγηματικές λεπτομέρειες που επικεντρώνονται στην αμερικανική στρατιωτική δόξα, αν και με μια νότα νοσταλγίας. (Foto: ParamountPictures)
Η στρατιωτική ηγεμονία των Ηπα είναι μια πραγματικότητα, αλλά το θριαμβευτικό έπος της και η υποτιθέμενη ορθότητα των κινήτρων της είναι φάρσα. Αυτές οι διαστάσεις πρέπει να κατανοηθούν διαφορετικά, σε συμφωνία με την έκταση των γεγονότων.
Το πρώτο Top Gun ενθάρρυνε τις πεποιθήσεις στην ιδεολογία της στρατιωτικής ανωτερότητας σε μια χώρα, Ηνωμένες Πολιτείες, που ηττήθηκαν και αποκαρδιώθηκαν λίγο πριν στο Βιετνάμ. To Top Gun: Maverick εμφανίζεται μετά την ταπεινωτική αποχώρηση και ήττα των Ηνωμένων Πολιτειών ύστερα από την κατοχή του Αφγανιστάν για 20 χρόνια.
Σύμφωνα με την ταινία (spoileralert), ο PeteMaverick είναι ο μόνος πιλότος των ηνωμένων πολιτειών που έχει καταρρίψει εχθρικούς πιλότους σε «καρέ καρέ» αερομαχίες από το Βιετνάμ. Στην πραγματικότητα και επίσημα, δεν έχει συμβεί κάτι τέτοιο. Η σύγχρονη αεροπορική μάχη δεν έχει πλέον άσους μαχητικών να νικούν ο ένας τον άλλον, ούτε υπάρχει κάποιο ρεκόρ τα τελευταία 40 χρόνια.
Στη μυθοπλασία, ο Πιτ Μάβερικ κατάφερε να νικήσει με ένα F-14 Tomcat (σχεδιασμένο τη δεκαετία του 1970) μια ομάδα ρωσικών Sukhoi Su-57 πέμπτης γενιάς. Κάτι ασύλληπτο από στρατιωτική προσέγγιση. Αλλά στην πραγματικότητα, τα Su-57 δοκιμάζουν τα όπλα τους σε πραγματικές επιχειρήσεις στην Ουκρανία, αναπτύσσονται ευρέως επειδή είναι εντελώς stealth-αόρατα και, από την άλλη πλευρά, οι σημερινοί ρωσικοί υπερηχητικοί πύραυλοι που επιτίθενται με ακρίβεια σε ουκρανικούς στρατιωτικούς στόχους είναι και θα είναι ανίκητοι από οποιοδήποτε αντιαεροπορικό σύστημα για τα επόμενα 15 ή 20 χρόνια.
Η προπαγάνδα είναι επίσης ένα όπλο για να αλλάξει η αντίληψη της πραγματικότητας και να κατασκευάσει έτσι την υποτιθέμενη επιχειρησιακή-τεχνολογική υπεροχή των ΗΠΑ. Ακριβώς, όσον αφορά το τελευταίο, συντελείται τώρα η καμπή που ανοίγει το δρόμο προς το τέλος της στρατιωτικής ηγεμονίας αυτής της χώρας.
Top Gun: Maverick είναι μια πολυδύναμη προπαγανδιστικά ταινία και ένας από τους διάφορους λόγους ύπαρξης της είναι να δικαιολογήσει στο κοινό αυτής της χώρας το υψηλό κόστος του στρατιωτικού της μηχανισμού. Αλλά είναι επίσης, χωρίς να προσποιείται ότι είναι και παρά τον ρομαντισμό της, η υπενθύμιση μιας ανωτερότητας σε παρακμή, ξεπερασμένης και όλο και λιγότερο αξιόπιστης, όπως ο ίδιος ο Μάβερικ αυτοπροσώπως.
Μιχάλης ‘Μίκης’ Μαυρόπουλος controlapropagandamediatica
https://misionverdad.com/globalistan/propaganda-reclutamiento-y-hegemonia-en-top-gun-maverick
