Πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη έδωσε το πρωί της Δευτέρας στο ράδιο Πρωινή η πρόεδρος του σωματείου των εργαζομένων στο Νοσοκομείο κ. Κατερίνα Πετράκη. Με τα λόγια της ήταν σαν να άνοιγε τις πόρτες του νοσηλευτικού ιδρύματος, να έβαζε μέσα σε αυτό –στους χώρους που δίδεται καθημερινή μάχη με τον κορωνοϊό- τους συμπολίτες. Που ακούν πολλά αλλά δεν γνωρίζουν τη διαδικασία και τις σημαντικές λεπτομέρειες της υπόθεσης.
Η συνέντευξη
Ερ: Μπορείτε να μας δώσετε καμία αισιοδοξία; Μια καλή είδηση. Τι λέτε;
Απ: Κοιτάξτε, θα ήθελα πάρα πολύ να σας δώσω μια αισιόδοξη είδηση αλλά είναι πάρα πολύ δύσκολο. Δυστυχώς η κατάσταση είναι πάρα πολύ άσχημη. Βέβαια οφείλω να πω ότι μέσα στο Σαββατοκύριακο υπήρξε μικρότερη προσέλευση σε σχέση με τις προηγούμενες μέρες. Μεγάλη μεν πάλι αριθμητικά αλλά σε σχέση με την Παρασκευή που ήταν 160 άτομα στα επείγοντα του covid , το Σαββατοκύριακο ήταν περίπου 80.
Ερ: Πως γίνεται αυτή η διαδικασία; Είμαι σπίτι μου, ανεβάζω πυρετό και έρχομαι στο νοσοκομείο, εκεί τι γίνεται;
Απ: Υπάρχει ένας συγκεκριμένος χώρος όπου εκεί αντιμετωπίζονται οι ασθενείς ύποπτοι για κορωνοϊό. Γίνεται rapid test και επιβεβαιώνεται η όχι αναλόγως.
Ερ: Μας λέτε ότι την Παρασκευή, πριν τρεις μέρες δηλαδή ότι ήταν 160 οι ύποπτοι. Μπορείτε να μας δώσετε τα χαρακτηριστικά τους; Ήταν από την Καβάλα ή και τον υπόλοιπο νομό; Ήταν νέοι; Ήταν ηλικιωμένοι;
Απ: Δεν υπάρχει πλέον μεγάλη διαφοροποίηση. Ήταν και νέοι και ηλικιωμένοι. Αν δείτε τα επιδημιολογικά στοιχεία του ΕΟΔΥ, τα μεγαλύτερα ποσοστά είναι ηλικίες από 30 έως 45. Υπάρχει μεγάλη διασπορά στην κοινότητα. Πολύ μεγάλη.
Ερ: Αυτά που βλέπετε δεν έχουν ξαναγίνει. Είστε από τις παλαιότερες εργαζόμενες στο νοσοκομείο.
Απ: Εγώ εργάζομαι 32 χρόνια στο νοσοκομείο. Από τα 32 χρόνια τα 20, στο τμήμα επειγόντων περιστατικών και αυτό το πράγμα δεν έχει ξαναγίνει. Τόσο μεγάλη μεταδοτικότητα σε μια ασθένεια, γίνεται για πρώτη φορά. Έχω ζήσει και άλλες δύσκολες καταστάσεις με ασθένειες αλλά αυτό είναι πραγματικά πρωτοφανές.
Ερ: Συνάδελφοι σας έχουν πρόβλημα;
Απ: Βεβαίως έχουμε. Κάθε μέρα έχουμε κρούσματα σε συναδέλφους. Αυτή τη στιγμή νοσούνε πάνω από 20 συνάδελφοι. Εννοώ νοσηλευτές, γιατρούς, παρά ιατρικό προσωπικό, διοικητικό προσωπικό, όλο το κλάδο. Μέχρι τώρα δε νοσηλεύτηκε κανείς.
Ερ: Πόσο αντέχει αυτό που λέμε νοσοκομείο και αν μπορούσε να γίνει κάτι παραπάνω από αυτό που έγινε. Τι λέτε;
Απ: Εκ των υστέρων θεωρούμε ότι η κατάσταση υποτιμήθηκε. Μετά την πρώτη καραντίνα, το πρώτο κύμα του κορωνοϊού, οι περισσότεροι θεώρησαν ότι θα πάει κάπως έτσι ενδεχομένως και το δεύτερο. Βέβαια εμείς το συζητούσαμε ότι έρχεται χειμώνας, θα υπάρχουν και ιώσεις κτλ. Τώρα είναι τελείως διαφορετικό, η μεταδοτικότητα ήταν μεγαλύτερη. Είναι γεγονός ότι περιμέναμε βάσει των συνθηκών του καλοκαιριού της χώρας μας , όπως ακριβώς συνέβαινε και με τις υπόλοιπες ιώσεις παλαιότερα , θα είχαμε την ίδια διαδικασία. Αλλά δυστυχώς ο ιός άντεξε και το καλοκαίρι. Από κάποιο σημείο και μετά εμείς οι εργαζόμενοι, λίγο έως πολύ προβλέψαμε ότι θα συμβεί αυτό που θα συμβεί. Από την πολιτεία δυστυχώς υποτιμήθηκε όλο αυτό. Είχε το χρονικό διάστημα από τον Μάιο μέχρι τώρα να προετοιμάσει σωστότερα το σύστημα και περισσότερο. Θα έπρεπε να γίνουν περισσότερες προσλήψεις. Προσλήψεις έγιναν αλλά δυστυχώς αυτές οι προσλήψεις ήταν για να καλύψουν τα κενά που είχαν παγιωθεί από το παρελθόν. Εκτός του ότι δεν έφτασαν , κάλυψαν ελλείψεις πολύ- πολύ μεγάλες. Το νοσοκομείο είχε πάνω από 170 άτομα έλλειψη νοσηλευτικού προσωπικού.
Ερ: Το νοσοκομείο έχει κλινική covid στον 5ο όροφο αλλά και στον 3ο όροφο. Μας λέει ο κ. Κλειτσιώτης ότι έχουμε και καμία 30αριά κρεβάτια ακόμη. Θα φτάσουν αυτά;
Απ: Αν συνεχιστεί έτσι όπως πάει, δεν θα φτάσουν.
Ερ: Ισχύει η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ ότι γίνεται σιγά- σιγά ένα νοσοκομείο μόνο Covid;
Απ: Μα είναι αναπόφευκτο. Τι θα τους κάνουμε τους αρρώστους; Οι άλλες κλινικές έχουν συντμηθεί . Θεωρώ ότι πρέπει να δώσουμε μια μάχη για να κρατήσουμε σε λειτουργία τις χειρουργικές. Όλα τα υπόλοιπα δεν σταματούν, τα τροχαία συνεχίζονται, τα ατυχήματα μέσα στο σπίτι συνεχίζονται, τα κατάγματα . Όλα αυτά πρέπει να κρατηθούν και να αντιμετωπισθούν. Να κρατήσουμε οπωσδήποτε τις χειρουργικές, την ορθοπεδική, την νευροχειρουργική, αυτά πρέπει να κρατηθούν. Βέβαια συνεχίζονται να έρχονται ασθενείς με κορωνοϊό που έχουν συμπτώματα και κινδυνεύει η ζωή τους, δεν μπορούμε να τους αφήσουμε, αναγκαστικά πρέπει να νοσηλευτούν.
Ερ: Διαβάζουμε επίσης τις ανακοινώσεις των γιατρών του ΕΣΥ που και αυτοί κάνουν μια κριτική για τα υλικοτεχνικά κτλ.
Απ: Ότι αφορά τα μέσα ατομικής προστασίας πραγματικά καλώς ή κακώς όχι μόνο τώρα αλλά από το προηγούμενο κύμα ήτανε με το σταγονόμετρο. Μας τα έδιναν απλά με το σταγονόμετρο εμάς τους εργαζόμενους αλλά τα έβρισκε και το νοσοκομείο δύσκολα. Δηλαδή οι εργαζόμενοι , οι συνάδελφοι μας, στο γραφείο προμηθειών δίνουν καθημερινά μάχη για να βρεθούν αυτά τα υλικά. Πραγματικά δίνουν μάχη, γιατί δεν ξέρω τι ακριβώς γίνεται. Πάλι έπρεπε να παρέμβει η πολιτεία. Υπάρχει αισχροκέρδεια. Ξαφνικά ένα διάστημα ήταν οι μάσκες, τελείωσε η έλλειψη με τις μάσκες, ξαφνικά πήγαμε στα γάντια και τώρα είναι οι φόρμες.
Ερ: Αυτοί οι άνθρωποι, οι 90 άνθρωποι που είναι στην κλινική Covid , είναι άνθρωποι μακρινοί μας ή είναι άνθρωποι δικοί μας, φίλοι μας, γείτονες μας;
Απ: Είναι οι διπλανοί μας, γείτονες μας, συγγενείς μας. Δεν υπάρχει κάποιος πολίτης πλέον από αυτούς που το αμφισβητούσαν που να μη βλέπει πλέον ότι υπάρχει ο ιός και είναι τόσο επικίνδυνος που μπορεί να σε προκαλέσει τέτοια συμπτώματα που θα πρέπει να νοσηλευτείς. Παλαιότερα υπήρχαν και κάποιοι ασθενείς που θα μπορούσαν να πάνε κάτω στο σαλόνι, να πάνε στο κυλικείο αλλά αυτά τα πράγματα δεν υπάρχουν τώρα. Οι υποθήκες είναι τραγικές στις οποίες πρέπει να απομονώνονται αυτοί οι άνθρωποι.