Κείμενο του Στάθη Χαρπαντίδη
Όλοι εσείς οι λάτρεις του καλού φαγητού, σίγουρα έχετε ακούσει για τη γαστρονομία και τα μπιστρό. Αν συνδυάσετε και τα δυο μαζί σχηματίζουν τη λέξη Bistronomy. Αυτή η ιδέα έχει μετατραπεί σ’ ένα κίνημα που εξαπλώθηκε από το ’90 σε όλη τη Γαλλία και την Ευρώπη.
Με απλά λόγια το Bistronomy είναι ένα γαστρονομικό στυλ που αναδεικνύει τα πιάτα ενός μπιστρό με γαστρονομικές μεθόδους μαγειρέματος. Ο σεφ στη κουζίνα φτιάχνει τα αγαπημένα του πιάτα με τα εποχικά υλικά που διαθέτει τα αναδεικνύει με μαγειρικές τεχνικές υψηλού επιπέδου, φτιάχνοντας τελικά ένα μενού που είναι και οικονομικά προσιτό.
Αν αγαπάτε το καλό φαγητό, αλλά δεν σας αρέσει η προσποίηση και η υπερβολή που συχνά συμβαδίζει με τη γαστρονομική κουλτούρα, τότε το bistronomy είναι για εσάς. Στο new entry “Atopo” του Στέφανου Γκουζίδη (με πολύτιμη προϋπηρεσία δίπλα στους μεγάλους chef Έκτορα Μποτρίνι και Γιάννη Παροίκο) θα βρείτε καλοδουλεμένα πιάτα που διακρίνονται για τον εκλεπτυσμένο χαρακτήρα τους, και τους εξαίσιους γευστικούς συνδυασμούς από επιλεγμένα κρεατικά, εποχικά θαλασσινά και ρουστίκ λαχανικά. Ο κατάλογος του είναι στη λογική του «λίγα και καλά», αλλάζει κάθε τρεις μήνες ανάλογα πάντα με την διαθεσιμότητα των πρώτων υλών.
Δοκιμάσαμε την χοιρινή μπριζόλα λαιμού με πουρέ μελιτζάνας, κρέμα βασιλικού και σάλτσα από πιπεριές φλωρίνης, ξύδι, ήταν σπουδαία στην απλότητα της , μας έδωσε μια ντελικάτη λιπαρότητα αλλά και αιχμηρές εντάσεις.
Μοσχαρίσιο φιλέτο ψημένο ιδανικά medium rare με συνοδεία πουρέ μαύρου σκόρδου, σιναπόσπορο πίκλα, πράσινη σαλάτα και γαλάκτωμα σχοινόπρασου, υλικά που δώσαν μια πικάντικη σπιρτάδα στο κρέας. Το δαντελένιο μοσχαρίσιο καρπάτσιο, vitello tonnato, lime και πούδρα καφέ Arabica ήταν για μένα το απόλυτο καλοκαιρινό πιάτο με θαυμαστή αρμονία γεύσεων, ηλέκτρισε τη γλώσσα μας και παιχνίδισε με τον ουρανίσκο μας!!!
Από τα ορεκτικά διαλέξαμε μια Buratta σαγηνευτικά νόστιμη , εδώ ο Στέφανος την συνόδευσε με σάλτσα romesco, ψητά κολοκυθάκια ζουλιέν και λάδι βασιλικού. Το ψητό κουνουπίδι με beurre noisette, σος από τυρί μετσοβόνε, πίκλα σταφίδας σε χυμό πορτοκάλι και αμύγδαλο φιλέ ήταν γεμάτο με γήινα αρώματα. Η Pasadina ήταν μια ιντριγκαδόρικη σαλάτα που περιείχε ρεβίθια, θράψαλο ψητό, μαρμελάδα ντομάτα, λάδι δενδρολίβανου, πίκλα κρεμμύδι και ζωμό παντζάρι.
Blanc de noir από το Κτήμα Πατιστής: Ερωτεύτηκα αυτό το κρασί !!!
Αυτήν τη φορά είπα να ζητήσω από την ευγενική σερβιτόρα να διαλέξει ένα κρασί με αρώματα φρούτων και λουλουδιών για να συνοδέψουμε τα πιάτα μας. Έφτασε στο τραπέζι το «blanc de noir» του Κτήματος Πατιστής, ένα παντελώς άγνωστο κρασί σε μένα αλλά και η ομώνυμη οινοποιία από την Αργαλαστή του Πηλίου.
Όταν ήρθε η ώρα της δοκιμής οι γευστικοί μας κάλυκες άρχισαν να πάλλονται από ηδονή, ένα ξεχωριστό κρασί που το ερωτεύτηκε παράφορα όλη η παρέα από την πρώτη γουλιά!!! Το Blanc de noir είναι ένα κρασί μπλέντ από 5% ασύρτικο και 95% ξινόμαυρο το οποίο οινοποιείται με την μέθοδο της λευκής οινοποίησης. Ένα ώριμο κρασί με μοναδικά αρώματα, εσπεριδοειδών και ανθέων, με έντονη οξύτητα, που συνοδεύει ιδανικά ψάρια, όστρακα, λευκά κρέατα και πικάντικα πιάτα. Σερβίρεται στους 10-12°C.
