Γράφει ο Θανάσης Πάσχου
Ήταν ξημέρωμα της 20ης Ιουλίου 1974, σχεδόν μισό αιώνα πριν και είναι «σαν να ήταν χθες» για τους παλαιότερους που τότε έζησαν τα οδυνηρά γεγονότα της Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, τις φρικαλεότητες που τα τουρκικά στρατεύματα διέπραξαν σε βάρος των Ελληνικών και Κυπριακών στρατευμάτων αλλά και τις θηριωδίες σε βάρος των αμάχων. Δεν ξεχνούμε τους αγνοούμενους που τελικά αποδείχθηκε ότι δολοφονήθηκαν από τα στρατεύματα εισβολής και κατοχής.
Δεν πρέπει να ξεχνούμε τον ηρωικό και άνισο αγώνα που έδωσαν τα Ελληνικά και Ελληνοκυπριακά στρατεύματα για να αποτρέψουν την εισβολή, σχεδόν αβοήθητα από τη μητέρα πατρίδα, από την δικτατορική κυβέρνηση που ταυτόχρονα κατέρρευσε, μένοντας η χώρα χωρίς ηγεσία στην πιο κρίσιμη εθνική στιγμή.
Στον αγώνα αυτό έπεσε με αυτοθυσία υπέρ πατρίδος, στο βωμό του καθήκοντος μεγάλος αριθμός μαχητών, από το στρατό, την αεροπορία, το ναυτικό, των οποίων τη μνήμη τιμούμε σήμερα, 49 χρόνια μετά, τους οποίους η ιστορία ήδη κατέταξε στο πάνθεον των Ηρώων του Έθνους και του Ελληνισμού.
Η Τουρκία σήμερα συνεχίζει να κατέχει το 40% του Κυπριακού εδάφους ενώ παραμένουν στο νησί 40.000 στρατεύματα κατοχής και καμιά απόφαση του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ δεν έχει εφαρμοστεί. Αντίθετα προβαίνει στον εποικισμό της Αμμοχώστου και των Βαρωσίων, αργά, σταθερά, μεθοδικά αγνοώντας τις παρεμβάσεις του ΟΗΕ και της ΕΕ.
Η Τουρκία τελευταία, δια του Προέδρου Ερντογάν «τείνει χείρα φιλίας(!)» προς την Ελλάδα έχοντας σταματήσει τις αεροπορικές προκλήσεις στο Αιγαίο, αφενός διότι αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα, νομισματικά και λόγω των Σεισμών, αναμένοντας βοήθεια από την ΕΕ και αφετέρου διότι επιδιώκει μετά την διπρόσωπη στάση της στο Ουκρανικό (και με τον Πούτιν και με το ΝΑΤΟ), να εξευμενίσει τις ΗΠΑ για να αποκτήσει τα Αφη F-16 Blk 70.
Δεν έχει υποχωρήσει στο παραμικρό και στόχος της παραμένει στο Κυπριακό, η οριστική διχοτόμηση του νησιού με τη δημιουργία δύο ανεξάρτητων κρατών, αντί της διζωνικής-δικοινοτικής ομοσπονδίας που προβλέπουν οι αποφάσεις του ΟΗΕ.
Η Ελλάδα πρέπει να παραμένει δυνατή, στρατιωτικά και διπλωματικά, με οικονομική ενδυνάμωση, σταθερότητα, κοινωνική συνοχή και προσήλωση στους θεσμούς της δημοκρατίας έτσι ώστε να μην ζήσουμε ποτέ ξανά το 1974 και τον Αττίλα.
Η Κύπρος ήταν, είναι και θα παραμείνει στην ψυχή του Ελληνισμού, ένα «χρυσοπράσινο φύλλο ριγμένο στο πέλαγος..». Αιωνία η μνήμη στους ηρωικώς πεσόντες, Έλληνες και Κυπρίους.
Αθαν. Πάσχου
Υποπτέραρχος ε.α. (ΟΙΚ)
