Γράφει ο Θόδωρος Θεοδωρίδης
Για όσους στις μέρες μας -μάλλον λίγοι πια- εξακολουθούν να διαβάζουν βιβλία και ιδιαίτερα λογοτεχνία, η διαδικασία της ανάγνωσης είναι μία κορυφαία απόλαυση, μια ηδονική περιπέτεια της ψυχής και του νου που σε απελευθερώνει και σε κάνει πλούσιο και ευτυχισμένο.
Ευρισκόμενος λοιπόν προ ολίγων ημερών στο βιβλιοπωλείο των εκδόσεων Gutenberg στην οδό Διδότου και διαβάζοντας το σύντομο σημείωμα του οπισθόφυλλου του βιβλίου του Γάλλου δημοσιογράφου και συγγραφέα Thomas Snegarof που κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες σε μετάφραση της Κατερίνας Γούλα με τίτλο “Πούτζι”, μου προξένησε το ενδιαφέρον και αποφάσισα να το προμηθευτώ.
Δεν ξέρω για σας εγώ πάντως δεν γνώριζα τον Έρνστ Χανφστένγκλ. Αυτός είναι ο Πούτζι (παρατσούκλι που κουβαλούσε από την παιδική του ηλικία), ένας ορκισμένος ναζί, λάτρης, πιστός φίλος, συνομιλητής και στενός συνεργάτης του Χίτλερ, την συναρπαστική ιστορία και περιπετειώδη διαδρομή του οποίου αφηγείται με εξαντλητικές και πρωτοφανέρωτες λεπτομέρειες ο Thomas Snegarof.
Μέσα όμως από την μόλις κατά 10% μυθοπλασία και 90% αληθινή ιστορία τού συγκεκριμένου μυθιστορήματος των 420 σελίδων, αναδύεται με γλαφυρό τρόπο όλη η δραματική και συνάμα τραγική ιστορία της ανέλιξης του Χίτλερ στην εξουσία και κυρίως η τρομακτική διαπίστωση της απόλυτης ταύτισης της συντριπτικής πλειψηφίας του γερμανικού λαού την εποχή εκείνη με τον στυγερό και παρανοϊκό αυτόν ηγέτη.
Ο Πούτζι ενώ είναι στενός συνεργάτης και συνομιλητής του Χίτλερ ακόμη και πριν εκείνος ανέλθει στην εξουσία, στη συνέχεια, γύρω στα 1937, πέφτει σε δυσμένεια κυρίως από τον Γκέμπελς ο οποίος φαίνεται πώς επηρεάζει τον Φίρερ και αναγκάζεται να φύγει στην Αμερική όπου συνεργάζεται με τον Ρούσβελτ μεταφέροντας πληροφορίες για τον Χίτλερ.
Το βιβλίο διατρέχει όλη εκείνη την σκοτεινή μεν αλλά τόσο ενδιαφέρουσα εποχή και μπορούμε να μάθουμε αν η Ρόμι Σνάιντερ ήταν ή όχι κόρη του Χίτλερ, αν ο Χίτλερ ήταν ή όχι ομοφυλόφιλος, να ανακαλύψουμε τον αντισημιτισμό που κυριαρχούσε στα μεγάλα και φημισμένα αμερικάνικα πανεπιστήμια όπως ήταν το Χάρβαρντ, το Γέιλ, το Πρίνστον, η συμπάθεια με την οποία αντιμετώπιζαν οι κυβερνήσεις στις Ηνωμένες Πολιτείες αλλά και στην Αγγλία τον Χίτλερ, γεγονός που προέκυπτε από την αντίστοιχη αντιπάθειά τους προς του Εβραίους.
Υπάρχουν αναφορές και γεγονότα που αφορούν τον Τόμας Μαν, τον Καρλ Γιουνγκ, τον Ρίχαρντ Βάγκνερ, την Λένι Ρίφενσταλ, τον Τσόρτσιλ, τον Λόιντ Τζορτζ όλους σχεδόν τους συνεργάτες του Χίτλερ, τον Γκέρινγκ, τον Γκέμπελς, τον Χίμλερ.
Είναι φανερό πως ο Snegarof έκανε μία ενδελεχή έρευνα που απέδωσε καρπούς. Πρόκειται για ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον βιβλίο της προσεγμένης και πάντα καλαίσθητης σειράς Αldina των εκδόσεων Gutenberg που αξίζει πραγματικά να διαβαστεί.
