Μεταξύ των πέντε σημαντικότερων ελληνικών βιβλίων που κυκλοφόρησαν μέσα στο 2016, αλλά και των πενήντα σημαντικότερων της δεκαετίας 2010-2019, φιγουράρει και η συλλογή διηγημάτων «Με χίλιους τρόμους γενναίος» του Διαμαντή Αξιώτη. Αυτό προκύπτει από τα γραφόμενα του Γιώργου Βαϊλάκη, ο οποίος σταχυολόγησε τους τίτλους βιβλίων που ξεχώρισαν την δεκαετία 2010-2019 στην ελληνική εκδοτική παραγωγή. Ειδικότερα ο Γιώργος Βαϊκάλης σημειώνει:
Τα τελευταία δέκα χρόνια επεφύλαξαν για το βιβλίο στην Ελλάδα κάποιες πραγματικά εξαιρετικές εκδόσεις λογοτεχνίας, ανεβαίνοντας σταθερά επίπεδο τόσο στην επιλογή τίτλων από την παγκόσμια βιβλιοθήκη και στην ποιότητα των μεταφράσεων, όσο και στην κάλυψη σημαντικών κενών με έργα που εκδόθηκαν στην ελληνική γλώσσα – έστω, κατόπιν μιας διόλου ευκαταφρόνητης καθυστέρησης.
Υπάρχουν αξιόλογα έργα Ελλήνων δημιουργών σε αυτό το χρονικό διάστημα που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από άλλα ξενόγλωσσα, της ίδιας εποχής, τα οποία έμελλε να γνωρίσουν επιτυχία διεθνώς.
Η συνέχεια στη νέα δεκαετία αναμένεται με ανανεωμένο ενδιαφέρον. Η ελληνική λογοτεχνία αφορά πολύ περισσότερους από ό,τι υποψιαζόμασταν. Είναι εδώ και όλα δείχνουν ότι έχει ακόμα πολλά να πει. Ακολουθεί, εν είδη απολογισμού της δεκαετίας που πέρασε, μια επιλογή 5 σημαντικών βιβλίων ελληνικής και 5 ξένης λογοτεχνίας ανά χρονιά από τα καλύτερα που κυκλοφόρησαν αυτά τα χρόνια – συνολικά 100 βιβλία! Εξάλλου, σχεδόν όλα παραμένουν διαθέσιμα στα βιβλιοπωλεία εάν, με τη σειρά σας, τα επιλέξετε.
Καλή ανάγνωση…
*Μεταξύ των 5 σημαντικότερων ελληνικών βιβλίων που κυκλοφόρησαν το 2016, των 50 της δεκαετίας 2010-2019, φιγουράρει και η συλλογή διηγημάτων «Με χίλιους τρόμους γενναίος» του Διαμαντή Αξιώτη.
*Διαμαντής Αξιώτης «Με χίλιους τρόμους γενναίος», σελ. 208, εκδ. Κίχλη 2016
Στα διηγήματα του Διαμαντή Αξιώτη, ο φόβος, στις διάφορες μορφές του, κυριαρχεί στη ζωή των ηρώων: στρατιωτών της μεθορίου, οικονομικών μεταναστών, άστεγων των συσσιτίων, ψυχικά πασχόντων, αλλά και ώριμων γυναικών που βιώνουν την τελευταία αναλαμπή του πόθου. Δέσμιοι ασφυκτικών κοινωνικών συνθηκών, εσωτερικών συγκρούσεων και διλημμάτων, καθώς και μιας υπαρξιακής αγωνίας για το μέλλον, αδυνατούν να διαρρήξουν τα δίχτυα του φόβου. Κάποτε αποζητούν τη διαφυγή, μέσω της μνήμης, στον χαμένο παράδεισο της παιδικής ηλικίας ή καταφεύγουν στο παραμύθι, όπου λύνονται, με τρόπο μαγικό, τα δεσμά. Πρόκειται για μία σπουδή πάνω στις ατέλειωτες ποικιλομορφίες της καθημερινής ζωής.
