Αυτή η συνέντευξη της Στέλλας Αργυρίου δόθηκε με την επιστημονική της ιδιότητα.
Μίλησε ως ψυχολόγος. Μίλησε για το Πάσχα, για τη Μεγάλη Εβδομάδα και φυσικά για τους ανθρώπους. Για την εορταστική τους συμπεριφορά. Μίλησε αληθινά. Περιέγραψε το ιδανικό και τις διαφορές του σε σχέση με την δύσκολη καθημερινότητα. Το Πάσχα ωστόσο είναι ή πρέπει να είναι και μια παρένθεση. Κάτι διαφορετικό και ανθρώπινο.
Η συνέντευξη
Ερ: Το Πάσχα είναι μια γιορτή όπως οι άλλες γιορτές; Μήπως για τους ανθρώπους και τη ψυχολογία τους έχει κάτι το διαφορετικό;
Απ: Το Πάσχα είναι μια γιορτή κατάνυξης. Διαφορετική από τα Χριστούγεννα. Το Πάσχα είναι μια γιορτή, στην οποία κοιτάς περισσότερο μέσα σου. Είναι μια γιορτή που σε κάνει να έρχεσαι αντιμέτωπος με τη δική σου θνητότητα. Παράλληλα είναι και μια γιορτή αισιόδοξη γιατί βλέπεις, συνειδητοποιείς ότι παρόλη τη μαυρίλα, το πένθος, την έλλειψη, κάτι ξαναγεννιέται. Ουσιαστικά αυτό που μένει μέσα μας και αυτό που χρειάζεται να καταλάβουμε είναι πως τις περισσότερες φορές η ζωή είναι αυτή που κερδίζει το θάνατο. Από την άλλη πλευρά αυτό που εμένα με λυπεί πραγματικά σ’ όλες αυτές τις γιορτές είναι ότι χρειαζόμαστε πάντα κάτι για να αλλάξουμε το χαρακτήρα μας. Το Πάσχα βλέπετε όπως και τα Χριστούγεννα γίνονται μια περίοδο αγάπης. Μια περίοδος στην οποία η αλληλεγγύη κυριαρχεί. Δε χρειαζόμαστε μόνο τέτοιες περιόδους και γιορτές για να βγάλουμε το καλό μας χαρακτήρα.
Ερ: Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που την αλληλεγγύη τη χρησιμοποιούν -όπως και την προσφορά και την εθελοντική εργασία, τη συμπαράσταση- για να προβληθούν οι ίδιοι.
Απ: Πραγματικά ας κρατήσουμε το ότι δίνουν. Δυστυχώς έχουν αλλάξει πάρα πολύ τα πράγματα. Έχουμε γίνει εγωιστές, δε νοιαζόμαστε για τον συνάνθρωπο μας. Οπότε εγώ και από την επιστημονική ιδιότητα μου αλλά και σαν άνθρωπος, επιμένω να βλέπω τα καλά. Φυσικά και υπάρχουν άνθρωποι που όλο αυτό το προβάλλουν. Θέλω να κρατήσω τη διάθεση τους για προσφορά έστω και αν αυτή γίνεται με κάποια σκοπιμότητα.
Ερ: Ο κόσμος καταφέρνει να μπαίνει στο κλίμα της Μεγάλης Εβδομάδας μ’ αυτήν την πιεστική καθημερινότητα;
Απ: Χρειάζεται να έχουμε παύσεις. Η Μεγάλη Εβδομάδα είναι πραγματικά μια εβδομάδα που θέλουμε αυτή την κατάνυξη, τη χρειαζόμαστε με την έννοια όμως της συνολικής παύσης. Παύση από την τοξικότητα η οποία βλέπετε ότι υπάρχει καθημερινά. Πόσο τοξική έχει γίνει η επικοινωνία μας! Παύση από την κακία, παύση απ’ όλο αυτό το τρέξιμο της καθημερινότητας που είναι φοβερά επιβαρυντικό, για τη διάθεση μας, για τη ψυχολογία μας και για τη σωματικής μας υγεία πέρα από τη ψυχική μας. Γενικότερα μια παύση για να δούμε και τον εαυτό μας. Αυτό είναι που χρειαζόμαστε. Μέσα στη ροή της καθημερινότητας δεν κοιτάμε τον εαυτό μας, δεν κοιτάμε το σπίτι μας, δεν κοιτάμε το διπλανό μας. Ίσως αν ασχοληθούμε πραγματικά με τον άνθρωπο, όπως η θρησκεία μας βάζει να ασχοληθούμε με τον Θεάνθρωπο, πραγματικά τα πράγματα θα αλλάξουν πολύ. Οπότε σε αυτές τις γιορτές, είναι να κοιτάξουμε τον άνθρωπο και να ξεκινήσουμε από τον εαυτό μας.
