Δείτε περισσότερα στο: http://www.paratiritis-news.gr/
Από τα καλύτερα της φετινής φεστιβαλικής θεατρικής παραγωγής, η επιλογή του Φεστιβάλ Φιλίππων και του καλλιτεχνικού του διευθυντή Θοδωρή Γκόνη να εστιάσει στο πρόσωπο του ομηρικού Οδυσσέα. Χρησιμοποιώντας ως σκηνικό χώρους της Καβάλας και ως «συνεργάτες», μεταξύ πολλών εξαιρετικών επαγγελματιών καλλιτεχνών, ομάδες πολιτών της Καβάλας, όπως οι μαθητές που έγραψαν στο πλαίσιο Εργαστηρίου Δημιουργικής Γραφής για τον Οδυσσέα, και παρουσίασαν το έργο τους μάλιστα, αλλά και φοιτητές θεατρικών σπουδών από τη Θεσσαλονίκη (ΚΘΒΕ) που φτιάξανε τον δικό τους Οδυσσέα και παίξαμε τον ήρωά τους σε στέκια γειτονιών της πόλης. Για τον δικό τους Οδυσσέα κλήθηκαν επίσης να μιλήσουν ο συγγραφέας Κώστας Ακρίβος που γράφει για τον ήρωα στη συλλογή μυθιστοριών του «Τελευταία νέα από την Ιθάκη», αλλά και ο κλασικός φιλόλογος Γιώργης Γιατρομανωλάκης.
Το εγχείρημα του Φεστιβάλ Φιλίππων πρωταγωνιστεί φυσικά σε όλα τα αθηναϊκά μέσα, με «Οδυσσέα» τα τελευταία χρόνια στους θεατρικούς του πλόες, τον Θοδωρή Γκόνη, που κατέστησε το τοπικό, πανελλήνιο, αλλά και παγκόσμιο, όχι με λέξεις αλλά, το σημαντικότερο στην πράξη. Θυμίζουμε ότι στην Καβάλα ο κ. Γκόνης κατέφυγε μετά τη συντομότατη θητεία του στο ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής, το οποίο έκτοτε δεν είχε ξανά καλλιτεχνικό διευθυντή.
Από το πλούσιο δημοσιογραφικό ταξίδι του Οδυσσέα στα αθηναϊκά μέσα, αντλήσαμε και το επόμενο κείμενο, όπου ο νέος δήμαρχος Καβάλας, ο κ. Θόδωρος Μουριάδης ξετυλίγει στην «Εφημερίδα των Συντακτών» το σχέδιό του για τον πολιτισμό της Καβάλας, εκκινώντας από τα όσα σημαντικά προσφέρει στην πόλη και στη χώρα το Φεστιβάλ Φιλίππων.
Θόδωρος Μουριάδης «Θέλω το φεστιβάλ να πάει ακόμα πιο πάνω, να αποκτήσει διεθνή προβολή»
«Για μένα ο πολιτισμός είναι η καλλιέργεια της ψυχής, του πνεύματος, της αισθητικής μέσα από όλες τις μορφές της τέχνης, στα εικαστικά, στο θέατρο, στην ποίηση, στη λογοτεχνία. Θα δώσουμε πολύ μεγάλη βαρύτητα. Και ιδίως στις νέες γενιές, διότι εκεί διαμορφώνονται πλέον οι συνειδητοποιημένοι πολίτες. Θέλω να δώσω βήμα και έκφραση στη νεολαία. Θέλω το φεστιβάλ να πάει ακόμα πιο πάνω, να αποκτήσει διεθνή προβολή. Πιστεύω ότι επειδή έχουμε τον κατάλληλο άνθρωπο στην κατάλληλη θέση, τον Θοδωρή Γκόνη στη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή, μπορούμε να το πετύχουμε. Χρειάζεται δουλειά για να γίνει αυτό, αλλά πιστεύω πως θα τα καταφέρουμε. Σκοπεύουμε να είμαστε περισσότερο επιλεκτικοί στις παραστάσεις που καλούμε, μπορεί να είναι και κάποιες που θα έρθουν από το εξωτερικό. Οπως θα μπορούσαν και δικές μας παραστάσεις να βγαίνουν έξω.
Η πόλη είχε την τύχη να δημιουργηθεί, από άλλους δημάρχους, και το Φεστιβάλ Κοσμόπολις. Μέχρι τώρα περιελάμβανε μόνο έθνικ μουσική. Γίνεται μέσα στον Ιούλιο. Θέλουμε να το αναβαθμίσουμε σε μια δράση που θα γίνεται όλο τον χρόνο και κάτω από την ομπρέλα τού Κοσμόπολις να υπάρχουν και άλλες δράσεις. Αυτό που προσδοκώ από την κεντρική κυβέρνηση είναι η συνεργασία με το υπουργείο Πολιτισμού. Δεν πρέπει να βλέπουν αφ’ υψηλού την επαρχία. Πρέπει τουλάχιστον να μην υπαρχουν εμπόδια σε αυτά που θέλουμε να κάνουμε. Πολλές φορές η γραφειοκρατία μάς αποκαρδιώνει. Οπως στον τομέα της διατήρησης της αρχιτεκτονικής της πόλης μας. Η Καβάλα έχει μια τεράστια παρακαταθήκη, νεοκλασικά και καπναποθήκες. Σήμερα οι καπναποθήκες είναι εστία μόλυνσης. Κάνω έκκληση στην υπουργό Πολιτισμού κ. Μενδώνη, θα της τα πω και από κοντά, να μας αφήσει να σώσουμε αυτά τα κτίρια, να μας επιτρέψει να αλλάξουμε τους τίτλους χρήσης. Θα διατηρήσουμε το κέλυφός τους, αλλά μέσα θα ανακαινιστούν και θα γίνουν πιο χρηστικά.
Καμιά φορά και οι δήμαρχοι είναι λίγο στη θέση του Οδυσσέα
Καμιά φορά και οι δήμαρχοι είναι λίγο στη θέση του Οδυσσέα. Δεν έχω μεγάλη πολιτική ιστορία πίσω μου και ούτε αισθάνομαι πολιτικός. Είμαι ένας τεχνοκράτης πιο πολύ που ξεκινάει για να φτάσει σε έναν στόχο, να φτάσει στην Ιθάκη, στον δρόμο χάνει συντρόφους με κάποιο τρόπο, γνωρίζει πράγματα που τον σημαδεύουν για όλη του τη ζωή και τελικά φτάνοντας στην Ιθάκη αναρωτιέσαι αν άξιζε τον κόπο. Οπως όμως λέει κι ο ποιητής,
“η Ιθάκη σ’ έδωσε τ’ ωραίο ταξίδι.
Χωρίς αυτήν δεν θα ‘βγαινες στον δρόμο.
Άλλα δεν έχει να σε δώσει πια.
Κι αν πτωχική την βρεις, η Ιθάκη δεν σε γέλασε…”».
Όπως ακριβώς δηλαδή συμβαίνει και στη Ροδόπη, όπου ο πολιτισμός και ένα κάποιο πρόγραμμα για τον πολιτισμό είναι ακόμη και σήμερα κακές λέξεις…
