Πάλι εδώ, πάλι εμείς.
Άλλη μια φορά παρόντες, στητοί και περήφανοι απέναντι στο λιτό σας μνημείο, για να δείξουμε ότι δεν ξεχνούμε.
Η ζωή η ίδια είναι ένας πόλεμος καθημερινός για τον καθένα.
Πολεμάμε με ότι διαθέτουμε για την επιβίωση τη δική μας και των οικογενειών μας.
Μέσα σ’ αυτές τις οικογένειες μπήκατε κι εσείς οι Δασοκομμάντος.
Με την σειρά μας κι εμείς εισβάλαμε με αγάπη στις δικές σας πιστεύοντας ότι οι φυσικές σας οικογένειες μας δέχτηκαν σαν είμαστε δικά τους παιδιά, ένα ελάχιστο συμπλήρωμα στο κενό που αφήσατε με το άδικο φευγιό σας.
Όπως σήμερα 26 χρόνια μετά θα είμαστε πάλι εδώ, πάλι εμείς για την τιμή, το δίκιο, την αντρειοσύνη.
Οι Έλληνες γονατίζουμε μόνο μπρος στο Θεό και τους νεκρούς μας. Για όλους εσάς όμως Θεόκλητε, Δημήτρη, Δημήτρη, Αντώνη, Μανώλη, Γιώργο, Βαγγέλη, Μανώλη, Γρήγορη, Χρήστο στεκόμαστε ολόρθοι, περήφανοι και ευγνώμονες για την υπέρτατη θυσία σας για τα δάση, την Ελλάδα, την ζωή…
ΑΘΑΝΑΤΟΙ
(ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ)
