Ο Δήμος Θάσου σε συνεργασία με τη Θασιακή Ένωση Καβάλας διοργανώνουν την Κυριακή 14.5.2017 και ώρα 10.00 π.μ. ημερίδα στο «Καλογερικό» του Λιμένα Θάσου με θέμα: «Τα εμπράγματα δικαιώματα των Θασίων». Τούτο πραγματοποιείται για την αποκατάσταση της γενόμενης αδικίας στο νησί τους. Ανιστόρητος συντάκτης νομοσχεδίου προώθησε για ψήφιση νόμο που εξαιρούσε από το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου τις περιοχές των Πρωτοδικείων Ιόνιων νησιών, Κρήτης, Χίου, Σάμου, Λέσβου, Κυκλάδων, Κυθήρων και Αντικυθήρων, γιατί δεν υπήρξαν δορυάλωτες. Μη δορυάλωτη, όμως, ήταν και η Θάσος, γεγονός που αποδέχτηκε και η νομολογία των τοπικών δικαστηρίων (βλ. αποφάσεις 162/1994, 163/1994, 46/1995, 74/1997, 207/2007, 9/2013 κ.λπ. του Πολ. Πρωτ. Καβάλας, καθώς και τις υπ’ αριθ. 1924/2008, 862/2012, 124/2013 κ.ο.κ. του Μον. Πρωτ. Καβάλας, που προσπερνούν το σχετικό νόμο και αναφέρουν ότι η παράλειψη της εξαίρεσης της Θάσου αποτελεί δικονομικό προνόμιο υπέρ του Δημοσίου και όχι γενεσιουργό αιτία του δικαιώματος. Το ότι η Θάσος δεν υπήρξε δορυάλωτη αποδεικνύεται και από όλες τις μαρτυρίες των ιστορικών της Άλωσης. Την πρωτοβουλία της παράδοσής της στο σουλτάνο Μεχμέτ Β΄ είχε αναλάβει ο ιστορικός της Άλωσης Κριτόβουλος ο Ίμβριος. Αυτός απέτρεψε το ρεύμα της φυγής των ευγενών της Θάσου «χρησταίς ελπίσι κουφίσας». Αυτός παρακάλεσε το Μεχμέτ Β΄ ν’ αφήσει τα νησιά «εν τη προτέρα αυτών καταστάσει… και αποφέρειν αυτώ τους τε ωρισμένους φόρους ετησίως και άρχοντα ον αν κελεύση». Οι αντιπρόσωποι του Κριτόβουλου συναντήθηκαν με τους πρέσβεις των Φράγκων ηγεμόνων στην Αδριανούπολη και εκεί συμφώνησαν να επιδιώξουν από κοινού ώστε τα νησιά να παραμείνουν κάτω από τις ίδιες πολιτικές και κοινωνικές συνθήκες όπως και πριν. Τη λύση αυτή την αποδέχτηκε ο Μεχμέτ Β΄ και «δωρείται τας νήσους καθώς ήταν εν τω του βασιλέως καιρώ τεταγμέναι», τη Λήμνο και τη Θάσο στον Dorino A΄ και την Ίμβρο στον Παλαμήδη (βλ. Κριτόβουλου F.H.G.5, ΙΙ, 8.2, 5, 1, 75, Δούκα, έκδ. Βόννης, σ. 152, Απ. Βακαλόπουλου, Ιστορία της Θάσου, έκδ. ΕΜΣ 1984, σ. 15, 16, 20 και υποσ. 21, Ν. Ελευθεριάδη, Δικαιοσύνη 1926, σ. 348, Χαρ. Παπαστάθη, Αρμενόπουλος 11, Νοέμβριος 2010, σ. 1660 κ.ο.κ.).
Το μη δορυάλωτο της Θάσου αποδεικνύεται και από το πλήθος των ιδιωτικών πωλητηρίων εγγράφων, που διασώθηκαν και αρχίζουν από τα πρώτα χρόνια της τουρκοκρατίας. Πολλά από αυτά έχουν δημοσιευθεί στα «Θασιακά», ενώ άλλα φυλάσσονται σε αρχεία παλιών πατριαρχικών οικογενειών ή βρίσκονται στο Λαογραφικό Μουσείο Καβάλας. Τρανή απόδειξη για το μη δορυάλωτο της Θάσου αποτελούν ακόμα και οι αποφάσεις του Διοικητικού Εφετείου του υπουργείου Γεωργίας, που εκδόθηκαν κατά τα έτη 1929-1930 και αναγνώρισαν 170.000 στρέμματα δασικών εκτάσεων ως κοινοτικών (μπαλταλίκια), τα οποία πέρασαν σήμερα στην κυριότητα του Δήμου Θάσου. Όταν όλα αυτά βοούν και φωνάζουν για το μη δορυάλωτο της Θάσου, έρχεται σήμερα το υπουργείο Περιβάλλοντος, σ’ απάντηση αιτήματος της Θασιακής Ένωσης Καβάλας, να αναφέρει ότι δεν θεωρεί ότι η υπαγωγή της Θάσου «στην εξαίρεση του τεκμηρίου κυριότητας του άρθρ. 62 του νόμου 998/1979 πληροί τις προϋποθέσεις νομιμότητας και σκοπιμότητας προκειμένου να αναληφθεί σχετική νομοθετική πρωτοβουλία από το ΥΠΕΝ». O tempora, o mores! Και να σκεφθεί κανένας ότι για τη Μάνη, που παραλείφθηκε, ανέλαβε πρωτοβουλία το Υπουργείο και ψηφίστηκε σχετική διάταξη με το άρθρο 67 του ν. 4042/2012. Έτσι, όμως, τηρούνται οι διεθνείς συνθήκες που υπέγραψε η ίδια η Ελλάδα, που δεσμεύτηκε και με το πρωτόκολλο του Λονδίνου και με τη συνθήκη Αθηνών-Αγκύρας ότι το εμπράγματο ιδιοκτησιακό καθεστώς παραμένει ως είχε στις Νέες Χώρες μέχρι το χρόνο της απελευθέρωσής των;
