Ήταν το Grande maison, το σημαντικότερο κτίριο της Ξάνθης, κτισμένο το 1897 στην εμπορική οδό Βενιζέλου, από τον Εβραίο μεγαλοκαπνέμπορο και τραπεζίτη Ισαάκ Ντανιέλ. Περιελάμβανε κατοικία και γραφείο σε τρία επίπεδα γι’ αυτόν και τη γυναίκα του Σολ αλλά και δύο ισόγειες πτέρυγες με καταστήματα με πατάρι και υπόγειο προς ενοικίαση.
Κατά την κατασκευή του χρησιμοποιήθηκαν πολλά καινοτόμα υλικά και τεχνολογίες (σύμμεικτο οικοδομικό σύστημα σιδήρου-κεραμικών στοιχείων), γιατί ο κοσμοπολίτης ιδιοκτήτης, μπορούσε αλλά και ήθελε να κατασκευάσει ένα κτίριο που θα ξεπερνούσε τα δεδομένα της επαρχιακής πόλης, εναρμονισμένο με την ευρωπαϊκή πρωτοπορία. Τα κατάφερε και δημιούργησε ένα εκλεκτικιστικό κομψοτέχνημα με μεγάλους σπάνιους για την εποχή εξώστες που επιπλέον διαθέτει και τοιχογραφικό διάκοσμο των δωματίων της κατοικίας του, που συναγωνίζεται επάξια το Μέγαρο Σλήμαν!
Ως το 1924 το κτίριο έζησε δόξες μεγάλες αλλά ο Ντανιέλ το έτος αυτό πέθανε άκληρος και η συνέχεια είναι η αναμενόμενη. Φόροι από το Ελληνικό κράτος, ανίψια κληρονόμοι, διαδοχικοί ενοικιαστές, πυρκαγιά και το 1945 κατάληψη και στη συνέχεια παραχώρηση στην στρατιωτική διοίκηση Ξάνθης.
Ένας από τους ενοικιαστές έμελλε να σφραγίσει με την κατοίκηση του το κτίριο, τόσο που σήμερα το ξέρουμε με το όνομα του, παρ όλο που το κατοίκησε μόνο από το 1925 ως το 1932. Γιατί ήταν ο ΜΑΝΟΣ Χατζηδάκης που γεννήθηκε το 1925 στο δεύτερο του όροφο…
Το 2000 υπήρξε ευτυχές για το κτίριο, καθώς ξεκίνησε η μερική παραχώρηση του στη Νομαρχία Ξάνθης που ολοκληρώθηκε το 2005. Ευτυχώς ήδη από το 2000, επί ημερών Γεωργίου Παυλίδη στη Νομαρχία Ξάνθης χρηματοδοτήθηκε με πόρους της η μελέτη αποκατάστασης και οι πρώτες εργασίες. Επί περιφερειάρχη ΑΜ-Θ Άρη Γιαννακίδη, το έργο εντάχθηκε στο ΕΣΠΑ και έγινε ο κύριος όγκος των εργασιών που ολοκληρώθηκαν επί ημερών Παυλίδη στην Περιφέρεια, που είχε και την τιμή να το εγκαινιάσει ολόλαμπρο στις 17 Απριλίου 2016.
Είχαμε την ευκαιρία ως Σύλλογος Αρχιτεκτόνων να ξεναγηθούμε πέρσι στο κτίριο από τον επιβλέποντα μηχανικό Άγγελο Κολώνια και να εκτιμήσουμε το μόχθο όλων όσων κόπιασαν για να παραδώσουν στην τυχερή Ξάνθη αυτό το κτίριο. Το οποίο θα επιχειρήσει να στεγάσει στο δεύτερο όροφο το πνεύμα Χατζηδάκη, στην ημιυπόγεια στάθμη χώρους μουσικής άσκησης και έκφρασης, στο ισόγειο μικρό ραδιοφωνικό σταθμό και χώρους δημιουργικών εργαστηρίων, ενώ στον πρώτο όροφο θα στεγαστεί καφέ-θέατρο εξυπηρετούμενο στους εξώστες.
Έχοντας παρακολουθήσει τη μεθοδολογία αποκατάστασης του ιστορικού κτιρίου στο αντίστοιχο μάθημα της Αρχιτεκτονικής Σχολής του ΔΠΘ όπου και διδάσκεται από τους αρχιτέκτονες του έργου και διαβάσει τη διεξοδική έκδοση της Περιφέρειας, όπου αναφέρονται αναλυτικά οι πολλοί και άξιοι συντελεστές του έργου, επιτρέψτε μου δίκαια να αποδώσω,
ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΟΥΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΕΣ Μ. ΔΟΥΣΗ – Μ. ΑΝΑΓΝΩΣΤΙΔΗ – Μ. ΝΟΜΙΚΟ, ΣΤΟ ΣΥΝΤΗΡΗΤΗ ΕΡΓΩΝ ΤΕΧΝΗΣ Δ. ΚΑΠΙΖΙΩΝΗ, ΣΤΟΝ ΑΚΟΥΣΤΙΚΟΛΟΓΟ Ν. ΜΠΑΡΚΑ, ΣΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ ΑΡΓ. ΠΛΕΣΙΑ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΗΛΕΚΤΡΟΛΟΓΟ ΜΗΧΑΝΙΚΟ Γ. ΣΤΥΛΙΑΝΙΔΗ!
Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα
