Το πρώτο δικό του γλυπτό το απέκτησα με δόσεις, νομίζω φοιτήτρια. Είναι η αγαπημένη μου γάτα που κουλουριασμένη στέκεται εδώ και χρόνια δίπλα στο τζάκι, να μου θυμίζει τη θητεία μου στο Αρχαιολογικό Μουσείο.
Ο καλλιτέχνης όλα αυτά τα χρόνια δεν ήταν μόνο γλύπτης, λιθοξόος όπως αυτοχαρακτηρίζεται, αλλά και μέχρι να συνταξιοδοτηθεί, υπάλληλος του μουσείου, και επιμελητής όλων των μόνιμων αρχαιολογικών εκθέσεων του νομού μας. Αλλά η λέξη που τον χαρακτηρίζει ως καλλιτέχνη είναι εργάτης, γιατί είναι εκπληκτική η παραγωγικότητά του, αποτέλεσμα ατέλειωτων ωρών εργασίας.
Λίγες μόνο μέρες πριν μιλήσαμε τηλεφωνικά και έμαθα για την έκθεση που εγκαινιάστηκε την Παρασκευή στο Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης μας. Έφτασα ασθμαίνουσα από άλλη εκδήλωση και έχασα την πρώτη από τις εξαιρετικές ανακοινώσεις που ετοίμασαν προς τιμή δική του αλλά και όλων των γυναικών, οι συνάδελφοι του αρχαιολόγοι της ΕΦΑ Καβάλας, απόδειξη της εκτίμησης που τρέφουμε όλοι όσοι συνεργαστήκαμε μαζί του.
Στο τέλος μου έκανε την τιμή να ανέβει πάλι στο πατάρι για να δούμε μαζί τα έργα του. Ανέβαινα ανέμελη την υπέροχη εργονομική σκάλα του μουσείου ανυποψίαστη εντελώς για αυτό που θα αντίκρυζα. Γιατί ένοιωσα μεγάλη αισθητική χαρά, όταν είδα να ξεπροβάλουν οι τροφαντές γυναίκες του.
Νόμισα ότι ξέφυγαν από τον περίφημο πίνακα «Ανοιξη» του Μποτιτζέλι και διασχίζοντας πέντε αιώνες ευρωπαϊκής τέχνης κατέφθασαν στην πόλη μας, χυμώδεις, πληθωρικές, γεμάτες νάζι και καμπύλες.
Όμως στους δικούς του πίνακες, οι άνδρες λείπουν και εικονίζονται μόνο γυναίκες. Είναι ντροπαλές, χαμηλοβλεπούσες, με κλειστά μάτια και βρίσκονται άλλοτε σε περισυλλογή, ή απολαμβάνουν το ρόλο της μητέρας, της φίλης, της ερωμένης. Κυριαρχεί το σώμα έναντι του προσώπου και η Πολυγνώτεια τετραχρωμία, ενώ το φόντο είναι αυστηρά μεσαιωνικό και γεωμετρικό. Η φύση σε αντιδιαστολή με τους πίνακες του Μποτιτζέλι απουσιάζει, και οι γυναικείες μορφές πάντα σε πρώτο πλάνο, οι περισσότερες με κότσο, είναι ακίνητες, ή λικνίζονται με χάρη.
Ξαφνιάστηκα πραγματικά για τη στροφή του καλλιτέχνη στη ζωγραφική, με την τεράστια εμπειρία όμως, του γλύπτη που δούλεψε εξαντλητικά τα θέματα του, και την εμπειρία αυτή την καταθέτει πλέον με εντυπωσιακή άνεση στα νέα του ζωγραφικά έργα. Είναι γεγονός, αυτός ο σεμνός, λιγομίλητος νεανίας καλλιτέχνης, και παππούς έχει τη δυνατότητα να μας ξαφνιάζει ευχάριστα.
ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΣΩΤΗΡΟΥΔΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΤΟ ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΒΑΛΑΣ «Η ΓΥΝΑΙΚΕΙΑ ΜΟΡΦΗ ΣΤΗ ΔΙΑΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ», ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΗ ΣΥΖΥΓΟ ΤΟΥ ΠΟΥ ΤΟΝ ΣΤΗΡΙΖΕΙ!
Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα
