Τη Ζωή, το Διογένη αλλά και το ένα από τα τρία παιδιά τους, την αρχιτεκτόνισα Κατερίνα τους γνώριζα. Ο Διογένης είναι Καβαλιώτης, αλλά ζει με την πενταμελή οικογένεια του το μισό καιρό στη Θεσσαλονίκη και τον υπόλοιπο στη Ζαγορά, στο χωριό της γυναίκας του, γνωστό από το περίφημο Ελληνομουσείο της.
Δεν ήξερα όμως τίποτε για το Φεστιβάλ Πηλίου. Τα έμαθα όλα παρακολουθώντας πρόσφατα στο θερινό κινηματογράφο «Ζέφυρος», το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ του συμπολίτη μας Γιάννη Καραπιπερίδη «Ο Μότσαρτ στο βουνό των Κενταύρων».
Στη Ζαγορά λοιπόν, κυριολεκτικά μέσα στην καταπράσινη φύση της, διοργανώνεται κάθε χρόνο, τον Ιούλιο, το μουσικό αυτό φεστιβάλ και φέτος ήταν το 21ο στη σειρά. Η έκπληξη ήταν ότι η Ζωή (Σαμσαρέλου), που έμαθα καθυστερημένα, ότι είναι διεθνούς επιπέδου πιανίστα και καθηγήτρια στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και ότι μαζί με τον γιό της Δημήτρη Καραγιαννακίδη, δεξιοτέχνη στο βιολοντζέλο, είναι οι καλλιτεχνικοί διευθυντές του.
Η διοργάνωση γίνεται από την «Πολυρρυθμία», αστική μη κερδοσκοπική εταιρία, με την στήριξη του Δήμου Ζαγοράς-Μουρεσίου, την υποστήριξη της Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας και Σποράδων και φέτος με τη συνδρομή του Ιδρύματος Νιάρχου και της Αυστριακής πρεσβείας. Με τον καιρό, το φεστιβάλ έχει εξελιχτεί σε ένα από τα σημαντικότερα του είδους του. Περιλαμβάνει την Ακαδημία και το αμιγώς φεστιβαλικό-συναυλιακό πρόγραμμα, με την συμμετοχή καλλιτεχνών όλων κάθε ηλικίας, από Ελλάδα, Γερμανία, Ισπανία, Πορτογαλία, Ιταλία, Γαλλία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Πολωνία, Ρωσία, Τουρκία, Ιαπωνία, Κορέα, Ταϊβάν, Κίνα, Βραζιλία, Χιλή, Αμερική. Στο πλαίσιο της Ακαδημίας δίνονται από διακεκριμένους καθηγητές, master classes στο βιολοντσέλο, το βιολί, την βιόλα και το πιάνο.
Παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ, θαύμασα απεριόριστα τη Ζωή που είχε την καταπληκτική ιδέα να στήσει ένα τόσο υψηλού επιπέδου φεστιβάλ στο χωριό της, κυριολεκτικά μέσα στο σπίτι της, εμπνέοντας τόσο χαρισματικούς μουσικούς απ όλο τον κόσμο να εκπαιδεύσουν νέους στη μαγεία της μουσικής. Κι αναρωτιέμαι, πόσα διαδικαστικά προβλήματα άραγε έλυσε κατά καιρούς; Παρ όλα αυτά το 2017, το Pelion Festival Violoncello Ensemble, πέτυχε να δώσει συναυλία υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του διάσημου καθηγητή Ulrich Voss, με 45 βιολοντσελίστες.
Η συναυλία αυτή χάρισε μαγικές στιγμές στους ακροατές της, αλλά και οι άλλες, ιδιαίτερα όσες δόθηκαν στο εσωτερικό των εξαιρετικών μεταβυζαντινών ναών Παμεγίστων Ταξιαρχών Χορευτού, Αγ. Κυριακής Ζαγοράς, Αγ. Μαρίνας Κισσού. Πόσο ζήλεψα τις εκφράσεις των παρισταμένων και του μητροπολίτη, καθισμένων στα στασίδια της Αγ. Μαρίνας να τις απολαμβάνουν, υπό τα βλέματα των αγίων που σίγουρα επικροτούσαν το γεγονός.
Στο ντοκιμαντέρ, αναδείχτηκε το δυνατό σημείο του φεστιβάλ που είναι το ευχάριστο κλίμα συνεργασίας και η σύμπραξη στις συναυλίες Ελλήνων και ξένων μουσικών, μικρών και μεγάλων μαθητών και καθηγητών, σε σύνολα μουσικής δωματίου που δημιουργούνται αυθόρμητα, επί τόπου, όπου ο ένας στηρίζει τον άλλον. Είναι τόσος ο ζήλος τους που πολλές φορές, στο Δημοτικό Σχολείο της Ζαγοράς οι πρόβες συνεχίζονται και μετά τις βραδινές συναυλίες, μέχρι τα χαράματα, με εξαιρετικά αποτελέσματα.
Και δίπλα σ αυτά τα κλασικά, κι ένας Διογένης αποκάλυψη, σε ρόλο στηλοβάτη, σπουδαίου οικοδεσπότη, μάγειρα του σπιτιού για 15 τουλάχιστον ατόμων τη φορά, αλλά και εμψυχωτή όλων. Κι όμως ο Διογένης είναι μάχιμος δικηγόρος, διδάκτωρ νομικής, διακεκριμένος συγγραφέας ιστορικών και νομικών συγγραμμάτων, αλλά και νομικός σύμβουλος της Μονής Αγίας Λαύρας. Από κοντά και οι δύο κόρες, σε ρόλο γραφίστριας και βοηθών επί παντός επιστητού.
Ούτε κατάλαβα πότε ολοκληρώθηκε το ντοκιμαντέρ, ήταν εξαιρετικό γιατί πέρα από την πληροφόρηση διέλυσε και αστικούς μύθους της σύγχρονης ελληνικής πραγματικότητας περί μάταιων προσωπικών προσπαθειών, αστυφιλίας και κυρίως σοβαροφάνειας. Και όλα αυτά τα οφείλουμε σε μία οικογένεια!
ΤΑ ΕΥΣΗΜΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΣΑΜΣΑΡΕΛΟΥ, ΣΤΟ ΔΙΟΓΕΝΗ ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΑΚΙΔΗ, ΣΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΣΤΟΝ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ ΓΙΑΝΝΗ ΚΑΡΑΠΙΠΕΡΙΔΗ!
Σαπφώ Αγγελούδη-Ζαρκάδα
