Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που έχουν καθαρά ενδιαφέρον δικανικό. Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που έχουν ενδιαφέρον πολιτικό. Θα σας θυμίσω τις περιπτώσεις Τσοχατζόπουλου, Παπαντωνίου κτλ. Τέλος υπάρχουν δίκες που η ετυμηγορία έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον γιατί αγγίζει θέματα της ιστορίας της κοινωνίας. Μεταπολιτευτικά είχαμε την δίκη των πρωταιτίων των Απριλιανών της Χούντας με τον εθνικό δικαστή Γιάννη Ντεγιάννη. Μια δεύτερη περίπτωση είναι η απόφαση που πρόκειται σε δύο μέρες να εκδοθεί για τη δράση της ναζιστικής – προσπερνώ το ναζιστικής γιατί αυτό είναι το πρώτο σκαλί – αλλά της εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής. Ξέρετε οι ιδεολογίες υπάρχουν και ως ένα βαθμό μέσα στο εύρος της δημοκρατίας- γιατί δημοκρατία είναι το πολιτικό εκείνο σύστημα που είναι ανοιχτό και ανεκτικό- αλλά βέβαια σε βαθμό που πρέπει να αυτοπροστατεύεται. Στην περίπτωση της Χρυσής Αυγής έχουμε ξεπεράσει το ναζιστικό μόρφωμα. Κι έχουμε καραμπινάτες αποδείξεις ότι πρόκειται για μια καλοστημένη εγκληματική οργάνωση. Η περίπτωση του αδικοχαμένου Παύλου Φύσσα ήταν η θρυαλλίδα για όλες τις προηγούμενες εγκληματικές ενέργειες από μια εγκληματική οργάνωση. Κι αναφέρομαι στην περίπτωση των συνδικαλιστών του ΠΑΜΕ που δέχθηκαν εγκληματική επίθεση από τα οργανωμένα μέλη της Χρυσής Αυγής. Τον κακόμοιρο τον Αιγύπτιο ψαρά… Με, με , με … Θα θυμηθείτε τι έγινε στο Μεσολόγγι όταν η παρέα αυτή της οργάνωσης της εγκληματικής μπήκε στους πάγκους της λαϊκής αγοράς με πρόσχημα να χτυπηθεί το παρεμπόριο.
Όμως το πρόβλημα βρίσκεται στο ότι εκκολάφτηκε αυτό το αβγό του φιδιού και μάλιστα με μεγάλη ζέση από το πολιτικό σύστημα, από το μιντιακό σύστημα. Ακόμη ακόμη και από λειτουργίες- θα έλεγα- του δημόσιου τομέα. Αναφέρομαι στην περίπτωση της Αστυνομίας, όταν σε τμήματα που ψήφιζαν οι αστυνομικοί τα ποσοστά της Χ. Αυγής το 2012 είχανε εκτοξευτεί στο εφιαλτικό 50%. Να θυμηθούμε λίγο το πώς φιλοτεχνούσαν και αγιογραφούσαν τα πρόσωπα των Χρυσαυγιτών – των πρωτοπαλίκαρων της Χ. Αυγής- τα μιντιακά μέσα; Όταν υποδόρια δημιουργούσαν την αίσθηση ότι έρχονται ως Ρομπέν των Δασών για να ξεβρομίσουν την κόπρο του αυγεία. Πολιτική κόπρο του αυγεία. Τους παρουσίαζαν ως κοινωνικούς απελευθερωτές. Αυτά δεν είναι προϊόν της αρρωστημένης φαντασίας μου. Αυτά είναι καταγεγραμμένα. Αν δείτε βίντεο από τα κεντρικά κανάλια. Από το πώς τους παρουσίαζαν εκπομπές Life Style και πολιτικές εκπομπές. Δημιουργούσαν στην κοινωνία την αίσθηση ότι είναι το αντίπαλο δέος της Αριστεράς. Αυτό ήταν ένα τέχνασμα πολιτικό της Σαμαρικής αντίληψης που ήθελε λίγο έως πολύ να αναδειχθεί το στοιχείο των δύο άκρων. Πράγματι η εγκληματική τους δράση αναδείχθηκε όταν έφθασε το θέμα σε δολοφονία έλληνα. Ποιο μπροστά υπήρχε μια συμπαιγνία να κλείνουνε τα μάτια στις εγκληματικές δραστηριότητες αυτής της οργάνωσης. Πλέον δεν μπορούσε να κρυφτεί όλη αυτή η φρίκη. Είναι κάτι ανάλογο με αυτό που έγινε προ ημερών όταν ο κ. Μητσοτάκης έβγαλε ντιρεκτίβα να μην πραγματωθεί η πρόσληψη της κ. Ζαρούλια στη Βουλή. Μετά από μια ατυχή, πρόχειρη και προκλητική απόφαση του προέδρου της Βουλής.
Ξέρω τι θα μου πείτε, ότι δεν έκανε τίποτα άλλο από το να εφαρμόσει τον κανονισμό της Βουλής. Ωστόσο κάποιες αποφάσεις ξεπερνούν τους κανονισμούς όταν διακυβεύονται πολιτικές καταστάσεις, πολιτικές εκτιμήσεις βαρύτητας μεγατόνων. Όσον αφορά τώρα το ότι κωλυσιέργησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ξέρουμε όλοι πάρα πολύ καλά ποιους ρυθμούς χελώνας έχει η διαδικασία απονομής της δικαιοσύνης. Είναι εύκολο να λέμε ότι 4,5 χρόνια, γιατί 5,5 είναι τώρα, μέχρι που παραδώσαμε, αλλά ξέρετε τα τερτίπια της δικαιοσύνης και τα γρανάζια της δικαιοσύνης είναι τόσο αργόσυρτα που μοιραία αυτό το αποτέλεσμα της επιμήκυνσης της δίκης είναι αναμενόμενο. Μη τα ρίχνουμε όλα σε πολιτικούς χώρους που εκ προοιμίου αλλά και στη συνέχεια, είναι τουλάχιστον βιασμός της λογικής να πούμε, ότι εμείς θελήσαμε να διευκολύνουμε τη Χρυσή Αυγή. Θα πω τρία πράγματα μόνο. Ανατρέξετε στο ιντερνέτ να δείτε δηλώσεις του Ανδρέα Λοβέρδου, του Παπαδημητρίου και κυρίως αυτές της Ντόρας Μπακογιάννη να λέει ότι δεν έκαναν τίποτα αυτοί οι άνθρωποι και μάλιστα φέρονται με ευγένεια όπου τους συναντώ. Έχει σημασία, δεν μπορεί άνθρωποι που μπήκανε στην βουλή, με τον τρόπο που μπήκανε να τους αποδεχόμαστε ως ισότιμους συνομιλητές επί θεμάτων που άπτονται της τύχης της κοινωνίας. Μιλάμε για ανθρώπους που ήρθαν να διαλύσουν την κοινωνία.
Να δούμε το θέμα διαφορετικά; Ενωτικά; Απέναντι μας είναι αυτό το μόρφωμα που δεν έχει χαρακτηριστικά πολιτικά. Αυτός είναι ο μανδύας. Στην ουσία έχει χαρακτηριστικά μας καραμπινάτης εγκληματικής οργάνωσης και επειδή είναι η αγωνία της κοινωνίας γιατί η τοποθέτηση της εισαγγελέως πραγματικά πρέπει να εγείρει τα κοινωνικά και δημοκρατικά αντανακλαστικά του κόσμου, όταν την διαχωρίζει την εγκληματική αυτή δράση αυτής της ομάδας. Πιστεύω επειδή η δικαιοσύνη σε ιδιαίτερα κρίσιμες στιγμές μπορεί να έχει πάρα πολλές αδυναμίες στην λειτουργία και στην απόδοση της δικαιοσύνης αλλά το σύστημα όταν χρειαστεί να υπερβάλει τον εαυτό του, το καταφέρνει αυτό το πράγμα. Χωρίς να υπάρχει πίεση από τον κόσμο δικαιολογημένη και απολύτως αποδεκτή, πιστεύω ότι θα πράξει αυτό που η ιστορική ευθύνη αυτών των ανθρώπων τους επιβάλλει. Να ξεκαθαρίσει η κοινωνία από ένα απόστημα που είναι νάρκη στα θεμέλια της δημοκρατίας και κυρίως της κοινωνίας.
(Το κείμενο προέρχεται από τις δηλώσεις που έκανε χθες στην Πρωινή ο πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Καβάλας Τάκης Εμμανουηλίδης, με αφορμή την απόφαση του δικαστηρίου στην υπόθεση της Χρυσής Αυγής)
