Γράφει για το parallaximag η Δανάη Στυλιανίδου.
Να’ μαστε πάλι καραντινιέρισσες και καραντινιέρηδες! Σου μιλάω μόνο για μέρη τα οποία έχω δει με τα μάτια μου και ό, τι ιστορία μοιράζομαι μαζί σου είναι πραγματική.
Μοιράζομαι με ειλικρίνεια τις ταξιδιωτικές και προσωπικές μου εμπειρίες, τις σκέψεις και τα συναισθήματά μου.
Το ίδιο θα κάνω και τώρα.
Έχω αρχίσει να μη βιώνω διόλου καλά όλο αυτό που ζούμε αν και πάντα προσπαθώ να προσαρμόζομαι όσο γίνεται καλύτερα στην εκάστοτε πραγματικότητα. Αυτό που ζούμε επηρεάζει, τουλάχιστον στη δική μου περίπτωση, όλους τους τομείς της ζωής μου. Τα συναισθήματα που μου προκαλεί πια είναι δυσάρεστα και συχνά ασφυκτικά.
Αν όντως θέλει κάποιος να είναι τυπικός/η με τις οδηγίες που δίνονται και αν πράγματι προσπαθεί να προστατεύσει τον εαυτό του/της και τους γύρω του/της, εξαντλείται, κυρίως ψυχικά.
Πόσο μάλλον άνθρωποι ιδιαίτερα κοινωνικοί που στην κανονικότητά τους το ίντερνετ το είχαν μόνο για μια βασική επικοινωνία και κατά τα άλλα η ζωή ήταν με κόσμο και κυρίως εκτός σπιτιού.
Ανήκω, ευτυχώς ή δυστυχώς, σε αυτούς τους ανθρώπους, τους ιδιαίτερα κοινωνικούς και με μια ιδιαίτερη αγάπη στον δρόμο, στην αγκαλιά και καθόλου στη διαδικτυακή επικοινωνία. Σκέψου ότι δεν είχα καν ρούχα για μέσα στο σπίτι και αρνούμενη να περάσω άλλη μια καραντίνα με τζιν (άβολο) ή πυτζάμες (ό, τι πρέπει για να σου ρίχνει την ψυχολογία), έσπευσα να αγοράσω φόρμες την τελευταία στιγμή! Covid 19, season 2.
Η season 2 με βρίσκει με ζόρικο απολογισμό, όχι μόνο για αυτά που σου περιέγραφα πιο πάνω αλλά και γιατί άνθρωποι που γνωρίζω νόσησαν και δε το πέρασαν εύκολα όλοι, άλλοι που αν και τα τεστ πια βγαίνουν αρνητικά, ακόμη παλεύουν με τα απόνερα του ιού και είναι και εκείνοι (λίγοι ευτυχώς) που έφυγαν…
Αντίδοτο σε όλα αυτά είναι σίγουρα η αναμονή ενός ευχάριστου γεγονότος. Η προσμονή αυτού και η ανυπομονησία για την έλευσή του. Θα μου πεις, πώς γίνεται αυτό σε καιρούς εγκλεισμού… Γίνεται φροντίζοντας να δημιουργήσουμε εμείς οι ίδιοι αυτό το ευχάριστο γεγονός που θα κανονίσουμε να έρθει ιού επιτρέποντος.
Ευχάριστα μικροπράγματα οφείλουμε να φροντίζουμε να έχουμε έτσι κι αλλιώς στην καθημερινότητά μας, ειδικά σε αυτή τη γκρι περίοδο που διανύουμε. Όμως, εδώ μιλάμε για κάτι πιο γκράντε, όπως μια εκδρομή ή ένα ταξιδάκι.
Δεν είναι ανάγκη να είναι ούτε μακριά ούτε να είναι λουξ. Είναι ανάγκη απλώς να είναι… Εδώ θα είμαστε, να δίνουμε ιδέες! Πάντα μαζί! Σήμερα σκέφτηκα να σου δώσω μια ιδέα μακεδονίτικη, by the sea και φυσικά όμορφη!
Εκεί κατοικούν πάνω κάτω 55.000 άνθρωποι. Η απόσταση από την Αθήνα είναι περίπου 650 χλμ ενώ από τη Θεσσαλονίκη μόλις 160 χλμ. Ο λόγος για την Καβάλα! Μια πόλη χτισμένη στους πρόποδες του όρους Σύμβολο, σε στρατηγική τοποθεσία για εκδρομές σε νησιά και με μεγάλη Ιστορία!
Η Καβάλα ξεκίνησε ως αποικία των Θασίων, υπήρξε μέλος της Α’ Αθηναϊκής Συμμαχίας και της Β’ Αθηναϊκής Συμμαχίας, σημαντικό λιμάνι στους Ρωμαίικούς χρόνους και τόπος που γνώρισε την παρακμή αλλά και τη μεγάλη ανάπτυξη στα χρόνια της Οθωμανικής περιόδου. Το σημερινό της όνομα, το πήρε στο δεύτερο μισό του 15ου αιώνα.
Στην Καβάλα θα βρεις σίγουρα να μείνεις κάπου βολικά αλλά και οικονομικά. Υπάρχουν ενοικιαζόμενα δωμάτια, ξενοδοχεία και φυσικά airbnb. Το κόστος ενός δίκλινου για μια νύχτα είναι περίπου 50 ευρώ. Όποτε και να πας στην Καβάλα θα περάσεις καλά.
Δε νομίζω να υπάρχει ιδανική εποχή αν και εγώ προτιμώ το καλοκαίρι για να έχω τη δυνατότητα αφού απολαύσω την πόλη, να πάρω το καράβι για κάποιο νησί. Η Καβάλα συνδέεται ακτοπλοϊκά με νησιά του Βόρειου και Ανατολικού Αιγαίου όπως για παράδειγμα με τη Θάσο, τη Λήμνο, τη Λέσβο αλλά και πιο μακρινά όπως με την Ικαρία και άλλα.
Στην Καβάλα αξίζει να περπατήσεις στην Παλιά Πόλη. ‘’Η Παλιά Πόλη στη χερσόνησο της Παναγίας’’ όπως λένε. Στενά δρομάκια, γραφικά σπιτάκια με ξύλινους εξώστες και θέα!
Στην Παλιά Πόλη βρίσκεται το Ιμαρέτ, ένα τεράστιο κτίριο το οποίο χτίστηκε το 1817 από τον Μεχμέτ Αλή Πασά και λειτούργησε ως ιεροδιδασκαλείο. Από το 1902 ως το 1923 λειτούργησε ως καταφύγιο για τους πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία. Έπειτα λειτούργησε ως μπαρ, εστιατόριο, καφέ…
Πριν περίπου δεκαπέντε χρόνια η Αιγυπτιακή κυβέρνηση (στην Αίγυπτο ανήκει το Ιμαρέτ) πραγματοποίησε έργα αποκατάστασης και από τότε το κτίσμα λάμπει αγέρωχο και λειτουργεί ως το μοναδικό ξενοδοχείο (πολυτελείας παρακαλώ) της χώρας το οποίο στεγάζεται σε ιστορικό χώρο.
Στην Παλιά Πόλη να δεις και τους κήπους του Μωχάμετ Άλη! Είναι λες και μεταφέρεσαι ξαφνικά σε κάποιο μέρος της Ανατολής! Το σπίτι του Μωχάμτ Άλη είναι επίσης κάτι το οποίο αξίζει να δεις καθώς αποτελεί χαρακτηριστικό δείγμα οθωμανικής αρχιτεκτονικής.
Βρίσκεται στην ομώνυμη πλατεία όπου είναι και το άγαλμά του. Μπορείς να το επισκεφθείς και να ξεναγηθείς και στο εσωτερικό του. Περπατώντας τα πλακόστρωτα σοκάκια και αφού χαθείς και λιγάκι μέσα σε αυτά, έχε στο νου σου να επισκεφθείς Ιερό Ναό της Παναγίας.
Στην κορυφή της χερσονήσου βρίσκεται η Ακρόπολη της πόλης. Ένα φρούριο το οποίο κτίστηκε τον 15ο αιώνα και ακόμη δεσπόζει εκεί, προσφέροντας απίστευτη θέα!
Μη το χάσεις!
Κοντά στο φρούριο είναι και το τζαμί του Χαλίλ Μπέη, γνωστό ως Παλιά Μουσική εξαιτίας του γεγονότος ότι εκεί στεγαζόταν η Φιλαρμονική του Δήμου τις από το 1930 ως το 1940. Το κτίσμα πλέον, φιλοξενεί διάφορες εκθέσεις και εκδηλώσεις.
Στο άκρο της χερσονήσου , βρίσκεται ο Φάρος ο οποίος στέκει εκεί από λίγο πριν το 1900 οπότε και κτίστηκε. Μια βόλτα εκεί επιβάλλεται να την κάνεις. Να καθίσεις και να απολαύσεις τη θάλασσα, ιδανικά κατά τη δύση του ήλιου.
Φεύγοντας από την Παλιά Πόλη, πέρνα από τις Καμάρες, δηλαδή το παλιό Υδραγωγείο, το οποίο ίσως είναι και το πιο γνωστό και χαρακτηριστικό σημείο της πόλης. Είναι εντυπωσιακό, αλήθεια! Έχει μήκος κάτι λιγότερο από 300 μέτρα και το μέγιστο ύψος του είναι 25 μέτρα.
Το κτίσμα έχει τη σημερινή του μορφή του από τον 16ο αιώνα. Πίσω από το παλιό Υδραγωγείο, βρίσκεται η κάποτε καπναποθήκη του Μπαστερλή Κιολή Χότζα.
Δεν είναι η μόνη, βέβαια, αφού η Καβάλα από τα μέσα του 19ου αιώνα και μέχρι τη δεκαετία του 1950 ήταν το μεγαλύτερο κέντρο επεξεργασίας και εξαγωγών καπνού των Βαλκανίων. Άλλες καπναποθήκες είναι η καπναποθήκη Ρέζη και η Δημοτική καπναποθήκη.
Ενδιαφέρον βρίσκω και το Μουσείο Καπνού, για το οποίο η είσοδος είναι μόλις 2 ευρώ. Μιλώντας για μουσεία, να σου αναφέρω και το Αρχαιολογικό Μουσείο της πόλης αλλά και τον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων τον οποίο σίγουρα αξίζει να επισκεφθείς.
Το 2016 εγγράφηκε και στον κατάλογο των μνημείων πολιτιστικής κληρονομιάς της UNESCO. Δεν είναι μακριά από την Καβάλα. Απέχει μόλις 16 χλμ. Σχετικά με καφέ, μπαρ και ταβέρνες… Η εμπειρία ενός καφέ στο καφέ του Ιμαρέτ για΄ μενα ήταν εξαιρετική.
Πιο ακριβός από ό,τι ένας καφές στο κέντρο της πόλης, αλλά…με τι θέα! Στην Καβάλα να δοκιμάσεις ψάρι. Στην περιοχή Σφαγεία θα βρεις διάφορα ταβερνάκια. Έχω να σου πω καλά λόγια για την ταβέρνα του Σάββα, αλλά οι επιλογές είναι πολλές και επειδή δεν τις έχω γυρίσει, δε μπορώ να σου προτείνω κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Φέρεται ότι το ψαράκι θα είναι φρέσκο παντού και η φιλοξενία ,από τη δική μου εμπειρία, μπορώ να πω σχεδόν εγγυημένη όπου κι αν πας. Αυτό που μπορώ να σου προτείνω με σιγουριά είναι να συνοδέψεις το φαγητό σου με ένα τοπικό κρασί.
Ο νομός διαθέτει πάνω από 20 οινοποιία και η ποικιλία στους οίνους είναι ουκ ολίγη!
Με τόσο χρόνο που περνάμε στο σπίτι θα τελειώσει όλο αυτό και θα είμαστε όλοι/ες φωτεινοί παντογνώστες από τις τόσες ταινίες που θα έχουμε δει και τα τόσα βιβλία που θα έχουμε διαβάσει! Και προκομένοι/ες φυσικά διότι θα έχουμε μάθει να καθαρίζουμε σχολαστικά αρμούς και σοβατεπί αλλά και να φτιάχνουμε κάθε λογής λιχουδιές, πάντα με τα χεράκια μας!
Στα διαλείμματα όλων αυτών των διαδικασιών καθαριότητας και κουλτούρας, έτσι για αλλαγή, αφιέρωσε λίγο χρόνο να ονειρευτείς και να καταστρώσεις σχέδιο εξόρμησης για όταν φτουξελευθερωθούμε!
Και γιατί όχι στην όμορφη Καβάλα;
Και όπως λέει και ο Διονύσης Σαββόπουλος σε ένα παλιό καλό τραγούδι… ‘
’Τον χειμώνα ετούτο άμα τον πηδήσαμε!… Γι’ άλλα δέκα χρόνια άιντε καθαρίσαμε!…’’
