4 εμβληματικά ζαχαροπλαστεία της Καβάλας
Γράφει στην «Καθημερινή» ο Γιάννης Παπαδημητρίου
Μπογάτσα Λεμονίδης
Ήταν στις αρχές της δεκαετίας του 1950, όταν ο Δημήτρης Λεμονίδης, γεννημένος το 1946 από πρόσφυγες γονείς στην Αλεξανδρούπολη, μετακόμισε οικογενειακώς στη Γενισέα Ξάνθης.
Μια μέρα, μαζί με τον πατέρα του, συνάντησαν έναν πλανόδιο μπογατσατζή και ο μικρός Δημήτρης παρατήρησε τα κάμποσα κέρματα που είχε στην ποδιά του. Σκέφτηκε ότι το επάγγελμα έχει χρήματα και ζήτησε από τον πατέρα του να τον στείλει κάπου να μάθει την τέχνη της μπογάτσας.
Μόλις τελείωσε το δημοτικό, επέστρεψε στη γενέτειρά του και θήτευσε σχεδόν μία πενταετία δίπλα σε έναν μάστορα του είδους. Ύστερα από πολλές περιπέτειες, μεταξύ των οποίων η επιστράτευση του 1974 και δύο ανοίγματα δικών του μαγαζιών στη Γενισέα και στην Ξάνθη, το 1985 έριξε άγκυρα στην Καβάλα.
Στο κατάστημα του Λεμονίδη διαθέτουν τεσσάρων ειδών μπουγάτσες: με κρέμα, κιμά, τυρί και σπανάκι. Παλαιότερα τη σέρβιραν και σκέτη, δηλαδή μόνο φύλλο και κανέλα.
«Αρχή και τέλος της μπογάτσας είναι το φύλλο της, αυτή η “γάστρα” από ζύμη που περιέχει τα υλικά», λέει ο Γρηγόρης Εμινίδης, ο οποίος έμαθε την τέχνη από τον πεθερό του, Δημήτρη Λεμονίδη.
Εδώ, στην οδό Κουντουριώτου 2, στο κέντρο της πόλης, άνοιξε το μπογατσοπωλείο του, το οποίο λειτουργεί στο ίδιο σημείο μέχρι σήμερα. «Αρχή και τέλος της μπογάτσας είναι το φύλλο της, αυτή η “γάστρα” από ζύμη που περιέχει τα υλικά», λέει ο γαμπρός του, Γρηγόρης Εμινίδης, ο οποίος έμαθε την τέχνη από τον πεθερό του και μαζί με την αδελφή της γυναίκας του, τη Δέσποινα, συνεχίζουν την οικογενειακή παράδοση των εξήντα και βάλε χρόνων.
Διατηρούν ένα συνοικιακό εργαστήριο, που καθημερινά προμηθεύει με φρέσκια μπογάτσα το κατάστημα. Σερβίρουν τεσσάρων ειδών, με τυρί, κρέμα, κιμά και σπανάκι, και τα ξημερώματα Παρασκευής και Σαββάτου δεν προλαβαίνουν να εξυπηρετήσουν την ουρά που σχηματίζεται από τους ξενύχτηδες συντοπίτες τους. Κουντουριώτου 2, τηλ. 2510-230249
Κουραμπιέδες Χρυσανθίδης
Οι βραβευμένοι κουραμπιέδες Χρυσανθίδης εξάγονται σε περισσότερες από 45 χώρες. Ζυγίζουν ο καθένας 25 γραμμάρια, έχουν σχήμα μισοφέγγαρο, περιέχουν ολόκληρο καβουρδισμένο αμύγδαλο και είναι κομμένοι στο χέρι.
Οι πολυβραβευμένοι κουραμπιέδες Χρυσανθίδης, οι οποίοι μεταξύ άλλων έχουν κατακτήσει συνολικά επτά Great και Super Taste Awards, γλυκαίνουν εδώ και 44 χρόνια τους Καβαλιώτες, και όχι μόνο.
Η οικογένεια άνοιξε το πρώτο της εργαστήριο στη Νέα Καρβάλη το 1980, επί της παλιάς εθνικής οδού. «Εκεί φτιάχναμε τα γλυκά των γιαγιάδων μας, φέραμε στη ζωή τις θύμησες από τη Μικρά Ασία και τον Πόντο», σημειώνει η Χρυσαυγή Χρυσανθίδου, η οποία τότε έκλεισε το αρχιτεκτονικό της γραφείο για να ασχοληθεί με τα παραδοσιακά γλυκά.
Ήταν τόσο ελκυστικά τα αρώματα των κουραμπιέδων που έβγαιναν από το εργαστήριο, που εκατοντάδες αμάξια σταματούσαν καθημερινά για να τους προμηθευτούν. Ο κουραμπιές έγινε σήμα κατατεθέν της Νέας Καρβάλης. Σήμερα, η εταιρεία διαθέτει οκτώ καταστήματα, τρεις σταθμούς εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών και μια σύγχρονη μονάδα παραγωγής.
Ο κουραμπιές έγινε σήμα κατατεθέν της Νέας Καρβάλης. Σήμερα, η εταιρεία διαθέτει οκτώ καταστήματα αρτοποιίας-ζαχαροπλαστικής, τρεις σταθμούς εξυπηρέτησης αυτοκινητιστών (ΣΕΑ) και μια σύγχρονη μονάδα παραγωγής προϊόντων αρτοποιίας, ζαχαροπλαστικής και σφολιάτας.
«Το σημαντικό είναι ότι ο κουραμπιές έγινε ένα προϊόν που τρώγεται όλο τον χρόνο, ειδικά εδώ στη Βόρεια Ελλάδα», καταλήγει η Χρυσαυγή, διευθύνουσα σύμβουλος της εταιρείας.
Η παραγωγή ξεπερνάει τους 250 τόνους τον χρόνο, ενώ γίνονται εξαγωγές σε περισσότερες από 45 χώρες, από την Κίνα και τη Σαουδική Αραβία μέχρι τη Γερμανία και την Αγγλία. Βενιζέλου & Δαγκλή, τηλ. 2510-228132
Παγωτό Χασουλάκη-Μπλέκου
Το παγωτό Χασουλάκη- Μπλέκου μετράει σχεδόν 80 χρόνια ιστορίας. Η συνταγή και η τεχνική παραμένουν ίδιες, οι γεύσεις όμως από τις αρχικές δέκα έγιναν εβδομήντα πέντε.
Ο Καβαλιώτης Νίκος Χασουλάκης ξεκίνησε την καριέρα του ως αυτοδίδακτος ζαχαροπλάστης την περίοδο του Mεσοπολέμου στο «Κεντρικόν», ένα από τα καλύτερα εστιατόρια τότε της πόλης.
Μαστόρευε κομπόστες, παγωτά και γλυκά ταψιού, και οι εφημερίδες της εποχής τον αποκαλούσαν «σπεσιαλίστα». Έπειτα από θητεία σε διάφορα μαγαζιά, το 1946 έστησε το δικό του εργαστήριο ζαχαροπλαστικής, στο οποίο έφτιαχνε δέκα γεύσεις παγωτού, με πιο διάσημη την «τούτι-φρούτι», με κομματάκια από γλυκά του κουταλιού.
Σχεδόν μισό αιώνα αργότερα, ο γαμπρός του Μάκης Μπλέκος, αρχηγός της ποδοσφαιρικής ομάδας της Καβάλας επί μία δεκαετία, θα ανοίξει μαζί με τη γυναίκα του Ελένη βιοτεχνία παγωτού στον Αμυγδαλεώνα, καθώς η ζήτηση είχε αυξηθεί πολύ.
Μετά από θητεία σε διάφορα μαγαζιά της πόλης, το 1946 ο Νίκος Χασουλάκης έστησε το δικό του εργαστήριο ζαχαροπλαστικής. Έφτιαχνε δέκα γεύσεις παγωτού, με πιο διάσημη την «τούτι-φρούτι», με κομματάκια από γλυκά του κουταλιού.
Σήμερα, η επιχείρηση έχει φτάσει να παράγει πάνω από εβδομήντα διαφορετικές γεύσεις, διατηρώντας τη μαστοριά του παππού και τις αρχικές γεύσεις, αλλά και ενσωματώνοντας στο μενού σύγχρονες διατροφικές τάσεις, π.χ. παγωτό χωρίς ζάχαρη.
«Τον θυμάμαι στο εργαστήριο να δουλεύει, από 15 χρονών ήμουν κι εγώ στο πλευρό του. Η μυστική συνταγή δεν έχει αλλάξει, το παγωτό μας παραμένει μαστιχωτό», εξηγεί ο εγγονός Βαγγέλης Μπλέκος, που πλέον τρέχει την επιχείρηση.
Όπως λέει, το καλοκαίρι, χονδρική και λιανική μαζί, πουλάνε ημερησίως πάνω από 300 κιλά φρέσκο παγωτό. Πάντως, και τον χειμώνα, που οι γεύσεις από εβδομήντα πέφτουν στις μισές, η ζήτηση και στα δυο τους μαγαζιά καλά κρατεί. Ομόνοιας 39 & Κριεζή, τηλ. 2514-000533, Κομνηνών 11, τηλ. 2510-229122
Προφιτερόλ Μαραντίδης
Τα αδέλφια Γιώργος και Χαράλαμπος Μαραντίδης στο οικογενειακό ζαχαροπλαστείο, που έγινε γνωστό για το σπέσιαλ προφιτερόλ του. Τα αδέλφια Χαράλαμπος και Γιώργος Μαραντίδης, 29 και 24 χρονών αντίστοιχα, ξεκίνησαν να ασχολούνται με το οικογενειακό ζαχαροπλαστείο στη συνοικία του Τιμίου Σταυρού από ανάγκη, όταν ο πατέρας τους Κωνσταντίνος αντιμετώπισε κάποια θέματα υγείας.
Παρακολούθησαν σεμινάρια ζαχαροπλαστικής και συνδυάζοντας την εμπειρία που είχαν αποκομίσει, βοηθώντας στο μαγαζί, αγάπησαν τη δουλειά και συνεχίζουν σήμερα την οικογενειακή παράδοση.
Ο Πόντιος παππούς τους τη δεκαετία του 1960 είχε γίνει γνωστός στην πιάτσα για τα κουλουράκια του, ο δε πατέρας τους ήταν ο πρώτος στην Καβάλα που έφτιαξε οικογενειακό προφιτερόλ για δέκα άτομα.
Στις βιτρίνες του ζαχαροπλαστείου τους, το προφιτερόλ δεν έχει θέση. «Έίμαστε τόσο συνδεδεμένοι με αυτό το γλυκό, που ο κόσμος το ζητάει χωρίς να το βλέπει», σημειώνει ο Γιώργος Μαραντίδης.
Στις βιτρίνες του ζαχαροπλαστείου τους, που βρίσκεται στο ίδιο σημείο από το 1967, το προφιτερόλ δεν έχει θέση. «Είμαστε τόσο συνδεδεμένοι με αυτό το γλυκό, που ο κόσμος το ζητάει χωρίς να το βλέπει, δεν υπάρχει λόγος να το βάλουμε», σημειώνει ο Γιώργος, ενώ ο αδελφός του προσθέτει πως «μένουμε πιστοί σε όσα μάθαμε από τον πατέρα μας. Βέλγικη σοκολάτα προμηθευόταν εκείνος, βέλγικη αγοράζουμε κι εμείς.
Άλλωστε, το προφιτερόλ δεν έχει κάποια μαγική πατέντα από πίσω. Αυτό που χρειάζεται είναι σωστή εκτέλεση και καλή πρώτη ύλη». Φανατικοί θιασώτες και οι δύο του χειροποίητου, δεν αγαπούν τη βιομηχανική παραγωγή και επιμένουν να τα φτιάχνουν όλα από την αρχή.
Γι’ αυτό άλλωστε δεν θέλουν να εξελιχθούν σε αλυσίδα, προτιμούν να έχουν όλο τον ποιοτικό έλεγχο οι ίδιοι, από την αρχή έως το τέλος. Σαππαίων 7, τηλ. 2510-226769
πηγή: kathimerini.gr – Φωτογραφίες: Κωνσταντίνος Τσακαλίδης
