Dark Mode Light Mode

Θεάνθρωπος

 

Προ των πυλών της εορτής των Χριστουγέννων και η λήψη νέων μέτρων βαρβαρότητας για το 2017 από τους δανειστές-δυνάστες κρέμεται ως δαμόκλειος σπάθη στον ορίζοντα, καθώς και το δίλημμα των εκλογών. Η σημερινή εποχή διέπεται από συνθήκες πλήρους αβεβαιότητος και ταχείας αλλαγής και εναλλαγής της πραγματικότητος. Ουδεμία σταθερά υπάρχει εντός της ευμεταβλητότητος και της ρευστότητος των καθημερινών συνθηκών εντός του οποίου καλείται να λειτουργήσει ο πολίτης. Αποτέλεσμα αυτής της ασαφεστάτου καταστάσεως είναι η όποια λήψη των αποφάσεων να γίνεται με αντικειμενικές και υποκειμενικές συνθήκες, οι οποίες καθίστανται ανίσχυρες, καθώς σε ελάχιστο χρόνο, αυτές, υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουν ανατραπεί.

Άρα τι το βέβαιον, το σαφές, το σταθερόν, το ισχυρόν, το αμετάβλητον και το αναλλοίωτον εκτός του ότι: «Η Γέννησίς Σου Χριστέ ο Θεός ημών, ανέτειλε τω κόσμω, το φως το της γνώσεως’ εν αυτή γαρ οι τοις άστροις λατρεύοντες, υπό αστέρος εδιδάσκοντο, σε προσκυνείν τον Ήλιον της δικαιοσύνης και σε γινώσκειν εξ ύψους Ανατολής, Κύριε δόξα Σοι» (Απολυτίκιον των Χριστουγέννων. Ήχος δ’).

Είναι η μόνη βεβαιότης κάθε έτος αυτή τη περίοδο. Η γέννησις του Θείου Βρέφους σε μία φάτνη αλόγων ζώων και με ένα άλλο αστέρι να οδηγεί τους μάγους, που έρχονται από τα βάθη της Ανατολής να προσκυνήσουν και να προσφέρουν τα δώρα τους στον Βασιλέα των όλων.

Απουσιάζουν από αυτό το μυστήριο της ενανθρωπήσεως του Λόγου του Θεού η χλιδή, ο κόσμος και οι φωταψίες του, η αλαζονεία, η έπαρσις και κυριαρχούν η ταπείνωσις και η σεμνότης και μαζί τους υπάρχουν οι ποιμένες και οι άγγελοι, των οποίων η παρουσία ενώνει τα άνω με τα κάτω και αυτή η ένωση των φύσεων στον Θεάνθρωπο, προμηνύει τα σωτήρια, για το ανθρώπινο γένος, συμβάντα, εκείνα της Σταυρώσεως, της Ταφής, της Ανατάσεως και της Αναλήψεως. Οπότε σκύβαλα τα πρόσκαιρα και συντρίβονται στην ασημαντότητα από την οποία προέρχονται. Τη θέση τους εσαεί στο σύμπαν και στον εδώ κόσμο, λαμβάνουν οι άστεγοι που δεν έχουν που τη κεφαλή κλίναι, οι ενδεείς νέοι και παλαιοί, οι πληγωμένοι και οι σφαγμένοι από το πόνο, οι κάτοικοι στις φαβέλες ανά το πλανήτη, τα βρέφη που πεθαίνουν από ασιτία και έλλειψη υγειονομικής περίθαλψης. Όπου υπάρχει ταπείνωσις, εκεί όντως γεννάται σήμερον ο Χριστός και τώρα και χθες και αύριο και πάντα και αείποτε, διότι ούτως επέλεξε Αυτός να γεννηθεί και η Γέννησίς του διδάσκει διηνεκώς το Τρόπο και τη μόνιμη Στάση. Εάν ήθελε τη πολυτελή κοσμικότητα, την εντυπωσιακή εμφάνιση θα είχε δίπλα του παραμάνες και μαίες σε μία έστω κατοικία και όχι το ταπεινό και άσημο στάβλο. Σεσωσμένοι λοιπόν οι ταπεινοί, οι αφανείς, οι ασήμαντοι, οι ανύπαρκτοι, οι ανυπολόγιστοι, όλοι εκείνοι που που το κοινωνικό σύστημα τους οδήγησε ακουσίως στο περιθώριο, αλλά και εκείνοι που συνειδητά εντός του συστήματος επέλεξαν ως στάση ζωής την αντίσταση στο κυρίαρχο κοσμικό φρόνημα, το οποίο και έχει διαβληθεί.

Ο Δημιουργός αγαπά μανικά και εκστατικά το δημιούργημά του τον άνθρωπο, ο οποίος αυτεξουσίως επλανήθη και έπεσε.”Πέφτει” λοιπόν ο ίδιος, λαμβάνοντας και την  ανθρώπινη φύση, κατέρχεται εδώ έως Άδου και τον σώζει με τη Σταύρωση και την Ανάσταση. Με την Ανάληψη επιστρέφει εις τα ίδια Του, που όμως παραμένουν και δικά μας και αναμένουν όσους τα επιθυμούν. Τα Χριστούγεννα είναι το ανέσπερον Φως, είναι «λόγος εκ της πράξεως, ταμείον της ελπίδος. Και η άπρακτος σοφία, παρακαταθήκη αισχύνης[….] πάσιν ως Θεός ψηφίζεται ο ταπεινόφρων» (Αββάς Ισαάκ ο Σύρος)

«[….] Ο Κύριος ήλθε, για να μας κάνει κοινωνούς της αιωνίου ζωής. Ήλθε για να μας μυήσει εις την ‘άγνωστον γνώσιν’, εις το γινώσκειν αγνώστως, οράν αοράτως και ακούειν της ησυχίας Αυτού. Για να κερδίσωμε τη ζωή δια του θανάτου’ να βρούμε την ψυχή μας δια της απωλείας’ να κάνει τα θεωρούμενα καλά (υγεία, χαρά, πρόσκαιρη ζωή) όντως καλά, μεταμορφώσιμα, επιδεχώμενα εξαγιασμό, αφθαρτοποίησι’ να μετατρέψει τις συμφορές (αρρώστια, πόνο, θάνατο) σε συμπεπυκνωμένη ευλογία και ζωή αιώνιο[….]» (Αρχιμανδρίτου Βασιλείου Προηγουμένου Ι. Μ. Ιβήρων «Το κάλλος θα σώσει τον κόσμο» Εκδόσεις Ι. Μ. Ιβήρων 2005. σελ. 21)

Καλά και ευλογημένα Χριστούγεννα.

 

Γιώργος Καλεάδης Πρόεδρος Πυρικαύστου Ελλάδας, οικονομολόγος, συγγραφέας

Προηγούμενο άρθρο

Καλές γιορτές !

Επόμενο άρθρο

Πέμπτη με Καμπιονάτο κι Ευρωλίγκα - Ξεχωρίζει μάχη του Ολυμπιακού στη Γερμανία