Dark Mode Light Mode
Η Ιερά Σύνοδος αποφασίζει κλειστές εκκλησίες
3ο ΓΕΛ Καβάλας : Θεατρικό βραβείο στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες 2020
Στοίχημα: «Παιχνίδι» στη Χιλή!

3ο ΓΕΛ Καβάλας : Θεατρικό βραβείο στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες 2020

Η Ομάδα Θεατρικής Δράσης του 3ου ΓΕΛ Καβάλας, συμμετείχε στις 21 Φεβρουαρίου 2020 στους Πανελλήνιους Μαθητικούς Καλλιτεχνικούς Αγώνες που πραγματοποιήθηκαν υπό την αιγίδα των Εκπαιδευτηρίων Μαντουλίδη στη Θεσσαλονίκη, με το θεατρικό έργο «Himmelweg – Ο Δρόμος για τον Ουρανό» του Huan Mayorka.

Η ανατριχιαστική πραγματικότητα πίσω από μια επίπλαστη εικόνα στο ναζιστικό στρατόπεδο συγκέντρωσης Terezienstad στην Πολωνία του 1943.  Ένα έργο για το ολοκαύτωμα,τον φασισμό, τον παράλογο χαμό αθώων ανθρώπων, που το μόνο τους έγκλημα ήταν η διαφορετικότητά τους. Αλλά, ταυτόχρονα, κι ένα διαχρονικό σχόλιο για τις σφαγές και τις γενοκτονίες που συμβαίνουν ακόμα και σήμερα μπροστά στα μάτια μας αλλά επιλέγουμε να τις αγνοούμε σε μια προσπάθεια ηθελημένου εφησυχασμού.

Η ερμηνεία των μαθητών της Ομάδας Θεατρικής Δράσης του σχολείου μας, κέρδισε την καρδιά του κοινού και της κριτικής επιτροπής, προκάλεσε συγκίνηση και θαυμασμό. Το αποτέλεσμα ήταν να τους απονεμηθεί το Βραβείο Σκηνογραφίας.

 

Συμμετείχαν οι μαθητές:

  • Αγγελοπούλου Κωνσταντίνα
  • Αξυπόλιτος Γιάννης
  • Δουλγέρη Μικαέλα
  • ΚαμπέριΑνίσα
  • Κατσαντούρη Εβελίνα
  • Κουκουτίνης Δημήτρης
  • Κυριακού Βασίλης
  • Μιχαηλίδης Γιάννης
  • Πανταζής Νικόλας
  • Πετρίδου Κορίνα
  • Πιπερίδης Γιώργος
  • Σαρίδης Κώστας
  • Σεφεριάδης Γιάννης

Τεχνική Υποστήριξη προσέφεραν οι μαθητές :

  • Ταξίδου Πέννυ
  • Μαυρόπουλος Παναγιώτης
  • Μπαξεβάνη Στέλλα
  • Παπαβασιλείου Θοδωρής

o   Παπαδόπουλος Αχιλλέας

Υπεύθυνες καθηγήτριες της προσπάθειας ήταν η Δημητριάδου Μαρία, καθηγήτρια Αγγλικής Γλώσσας και η Μύσταξ Καλλιόπη, Φιλόλογος. Μετην πολύτιμη στήριξη και βοήθεια της Κατερίνας Φλωρέντζη, του Ραφαήλ Καραϊωακείμ και του Αντώνη Μαυρίδη, η ομάδα είχε την ευκαιρία να παρουσιάσει μια εξαιρετικής ποιότητας θεατρική δουλειά και να κερδίσει το σεβασμό, την εκτίμηση και την αναγνώριση.

Ιδιαίτερη ευχαριστήρια αναφορά πρέπει να γίνει στους χορηγούς μας, που χωρίς την πολύτιμη βοήθειά τους   δε θα ήταν εφικτή η απρόσκοπτη δημιουργία σκηνικών εποχής που ήταν απαραίτητα για την παράσταση. Ευχαριστούμε:

  • Τον Πολιτιστικό Σύλλογο Ποταμουδίων Καβάλας
  • Το Σύλλογο Γονέων & Κηδεμόνων του 3ου ΓΕΛ Καβάλας
  • Το Φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης ΕΠΙΓΝΩΣΗ
  • Το φροντιστήριο Μέσης Εκπαίδευσης ΦΩΣ
  • Το Κέντρο Ξένων Γλωσσών EXCELLENT
  • To Βιβλιοπωλείο Χαρτόπολις
  • Τα Φροντιστήρια ΠΟΥΚΑΜΙΣΑΣ

 «Προφέρεται Χίμελ-βεκ. Δεν είναι μία λέξη. Είναι δύο. “Χίμελ” σημαίνει “ουρανός”. “Βεκ” είναι ο δρόμος. “Χίμελβεκ” σημαίνει “ο δρόμος για τον ουρανό”. Άκουσα για πρώτη φορά αυτή την έκφραση ακριβώς εδώ, στον πόλεμο. Είχα έρθει στη Γερμανία ως εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού. Αποστολή μου ήταν να επισκεφτώ τα στρατόπεδα συγκέντρωσης».

Πολωνία 1943. Στρατόπεδο συγκέντρωσης Τερέζιενσταντ. Ένας Γερμανός διοικητής που προσπαθεί με εντολή του Βερολίνου να εξαπατήσει τον Ερυθρό Σταυρό παρουσιάζοντας τα θύματα ως ευτυχισμένους πολίτες μιας ουσιαστικά ανύπαρκτης κοινότητας. Ένας εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού που επιλέγει να μην εντοπίσει τη φρίκη και συντάσσει μια προσχηματική αναφορά. Ένας Εβραίος έγκλειστος, ο Γκέρσομ Γκότφρηντ, υποτιθέμενος δήμαρχος, μιας υποτιθέμενης ιδανικής πόλης «εβραϊκού εποικισμού». Η «Τελική Λύση» του Άντολφ Άιχμαν, η οργανωμένη και μαζική εξόντωση του Εβραϊκού πληθυσμού της Ευρώπης, σε πλήρη ανάπτυξη.

Το κιόσκι, με μια ορχήστρα να παίζει στο κέντρο της πλατείας. Ένας νεαρός να φλερτάρει μια κοπέλα σ’ ένα παγκάκι. Δυο παιδάκια να παίζουν με μια σβούρα. Ο σταθμός με το ρολόι να δείχνει πάντα ακριβώς έξι. Όλα να μυρίζουν φρέσκια μπογιά. Όλα να μυρίζουν ψέμα. Αδεξιότητα. Ανασφάλεια. Φόβο. Ο εκπρόσωπος του Ερυθρού Σταυρού, τα μάτια του έξω κόσμου μέσα στην επιμελώς καμουφλαρισμένη φρίκη. Μάτια που δε θέλουν να δουν. Μάτια που δεν θέλουν να μάθουν. Μάτια που δε θέλουν να ξέρουν για τα τρένα του θανάτου που φτάνουν πάντα στην ώρα τους, πάντα στις έξι το πρωί, για το υπόστεγο διαλογής των μελλοθάνατων, για τη ράμπα που ξεφορτώνουν ανθρώπους σαν ζώα μέσα από τα τρένα της απελπισίας, για τα σκυλιά που γαυγίζουν μέσα σε εκτυφλωτικά φώτα, για το ποτάμι στο οποίο ρίχνουν τις στάχτες των ανθρώπων που καίνε στα κρεματόρια. Τις στάχτες των αθώων. Μάτια που δε θέλουν να ξέρουν που οδηγεί «ο δρόμος για τον ουρανό».

 

Ο Διευθυντής

 EYAΓΓΕΛΟΣ ΑΔΑΜΟΣ

( ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ )

Προηγούμενο άρθρο

Η Ιερά Σύνοδος αποφασίζει κλειστές εκκλησίες

Επόμενο άρθρο

Στοίχημα: «Παιχνίδι» στη Χιλή!