Ο «ΝΟΚ Αργοναύτες» συμμετείχε πρόσφατα στην προκριματική φάση του Πανελλήνιου Πρωταθλήματος Κ-15 Υδατοσφαίρισης το οποίο έγινε στη Θεσσαλονίκη.
Ο προπονητής του ομίλου Θεόδωρος Ανανιάδης έκανε την αποτίμηση αυτής της παρουσίας ενώ μίλησε παράλληλα στην Αθλητική Πρωινή και για την επόμενη μέρα σε μια δύσκολη εποχή λόγω της πανδημίας. Αρχικά αναφέρθηκε στο θάνατο του Κώστα Κακουλίδη.
Αναλυτικά η συνέντευξη.
Ερ: Σίγουρα σας συγκλόνισε ο θάνατος του Κώστα Κακουλίδη όλους εσάς που εδώ και πολλά χρόνια ήσασταν συνοδοιπόροι με τον εκλιπόντα.
Απ: Ήταν ένα σοκ για μας. Έτυχε της ημέρα της ονομαστικής του εορτής ενώ εμείς είχαμε ετοιμαστεί αν πάμε στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα. Ταξιδεύαμε και παίζαμε εκείνη την ημέρα.
Ο Κώστας πάνω απ` όλα ήταν φίλος, συναθλητής, είχε περάσει και σαν προπονητής από τον ΝΟΚ. Ήταν ένα μεγάλο σοκ. Το ελάχιστο που μπορούσαμε να κάνουμε εμείς ήταν να ζητήσουμε να κρατηθεί ενός λεπτού σιγή στο πρώτο παιχνίδι που δώσαμε. Τα παιδιά φωνάξανε το όνομα του. Φωνάξανε «αθάνατος».
Το βιντεάκι αυτό είχε πάρα πολύ μεγάλη απήχηση στη σελίδα του ομίλου μας. Το είδαν χιλιάδες άτομα. Τα λόγια είναι πολύ φτωχά, τέτοιες στιγμές.
Ερ: Ήταν και οι πρώτοι αγώνες που συμμετείχατε μετά από μήνες λόγω της πανδημίας.
Απ: Κοιτάξτε παραδοσιακές ομάδες όπως η Αλεξανδρούπολη, η Ορεστιάδα, η ΧΑΝΘ, ο Ηρακλής, η Κοζάνη, ο Μακεδονικός, η Πτολεμαϊδα, ο Πύρος Ιωαννίνων δεν κατάφεραν να μαζέψουν τα παιδιά και να κατεβούνε.
Η πανδημία επηρέασε σε πολύ μεγάλο βαθμό τις ομάδες, τους γονείς, τα παιδιά. Εμείς καταφέραμε σε πρώτη φάση να μαζέψουμε τα παιδιά, να κάνουν rapid test, να πληρώσουν οι γονείς, να κλείσουμε λεωφορείο, να μας εμπιστευθούν ότι τα παιδιά θα ταξιδέψουν με ασφάλεια τα παιδιά, θα διαμείνουν με ασφάλεια.
Ένα μεγάλο ξενοδοχείο που είχε μόνο εμάς. Όλα αυτά ήταν μια μεγάλη επιτυχία. Φτάνοντας στο αγωνιστικό και παίξαμε το πρώτο παιχνίδι με ταξίδι, με δύσκολα συναισθήματα λόγω του θανάτου του Κώστα Κακουλίδη.
Αν καταφέρναμε την πρόκριση θα ήταν μεγάλος άθλος. Ήταν ο πιο δύσκολος όμιλος. Ήταν οι καλύτερες ομάδες της Θεσσαλονίκης ακόμη εμείς και ο Πανσερραϊκός που είναι παραδοσιακή δύναμη. Κρίθηκε στις λεπτομέρειες με ένα και δυο γκολ η πρόκριση.
Θέλαμε δυο νίκες.
Ερ: Παλέψατε δηλαδή για την πρόκριση;
Απ: Βεβαίως. Πήγε στο γκολ με γκολ. Σημειώνουμε ότι η προετοιμασία ήταν ελλιπέστατη. Ήταν κάποια παιδιά του 2007 και 2008 τα οποία μπήκαν αργά στην προετοιμασία. Ξεκινήσαμε σε πρώτη φάση αρχές Μαρτίου με παιδιά του 2006 αλλά τον Απρίλιο μπήκαν τα παιδιά του 2007 και 2008.
Η παρουσία μας ήταν πολύ καλή στη Θεσσαλονίκη. Πήραμε μόνο τα εύσημα όχι μόνο στο αγωνιστικό αλλά και στο οργανωτικό όπου ο Βύρων Συμιτλιώτης έκανε φοβερή δουλειά. Υπήρχαν άνθρωποι της ομοσπονδίας που ήρθαν και μας δώσανε συγχαρητήρια για την όλη παρουσία μας.
Εμείς ζητήσαμε κάποια πράγματα και μας υποσχέθηκαν ότι θα γίνουν. Ήταν πολλαπλά τα οφέλη από αυτή την αποστολή. Τα παιδιά που ήταν στην αποστολή ήταν Κ-15 και Κ-14. Ασχολούνται με την Υδατοσφαίριση εδώ και 4 χρόνια.
Ερ: Υπάρχουν υποσχέσεις για το μέλλον απ`ότι καταλαβαίνουμε;
Απ: Φυσικά. Αυτό το είχαμε και πριν αλλά απλά όταν τα παιδιά φεύγουνε φοιτητές υπάρχει ένα θέμα. Πάνε σε άλλες πόλεις και δεν μπορούμε να τα έχουμε στη δύναμη μας.
Ερ: Μπορεί δηλαδή στο μέλλον να γίνει μια καλή ανδρική ομάδα;
Απ: Βέβαια. Ήδη φέτος και μιλάω τον Σεπτέμβριο θα κατεβάσουμε μια ανδρική ομάδα μετά από μια μίνι προετοιμασία με καθαρά δικά μας παιδιά. Προς το παρόν δεν έχουμε άλλους αγώνες. Τον Σεπτέμβριο θα πάμε σε δύο διοργανώσεις, το μίνι παίδων και το ανδρικό.
Όσο λειτουργεί το κολυμβητήριο θα κάνουμε προπονήσεις. Θα σταματήσουμε όταν θα κλείσει το κολυμβητήριο για συντήρηση.
Ερ: Σε σχέση με πέρσι, πρόπερσι αγωνιστικά αυτά τα παιδιά «μεγαλώνουν»;
Απ: Πιστεύω πως ναι. Είδαμε μεγάλες διαφορές και σωματικά και αγωνιστικά όπου βελτιώνονται. Επίσης παίρνουνε εμπειρίες. Σίγουρα το μειονέκτημα μας είναι ότι είμαστε αποκλεισμένοι. Δεν έχουμε πολλούς αγώνες.
Στη Θεσσαλονίκη στο ίδιο κολυμβητήριο μπορεί να είναι και τρεις ομάδες. Αυτοί βρίσκουνε ένα χώρο και κάνουν ένα φιλικό. Βρίσκουν αγωνιστικό ρυθμό πράγμα που εμείς εδώ δεν τον έχουμε. Εμείς παίρναμε πράγματα παιχνίδι με το παιχνίδι στο Πανελλήνιο.
Αυτοί ήδη τα είχαν κατακτήσει.
Ερ: Σας δίνει και δύναμη αυτή η παρουσία στη Θεσσαλονίκη για τη συνέχεια;
Απ: Εμείς γυρίσαμε με γεμάτες τις μπαταρίες. Αυτό που είδαμε ήταν ένα κίνητρο, μια υπόσχεση να προσπαθήσουμε και εμείς παραπάνω. Όλοι μας είδαμε ότι αυτά τα παιδιά έχουν τις προοπτικές να πάνε πολύ καλύτερα. Υπάρχουν παιδιά που είναι ταλέντα. Μπορούνε να φτάσουνε πιο ψηλά.
Εχουμε και άλλες ηλικίες και όποιο παιδί δούμε ότι εξελίσσεται και μπορεί να συμμετέχει, θα έχει το κίνητρο αρχικά να παίξει στην ανδρική ομάδα μας.
Ερ: Πόσα παιδιά ασχολούνται με την Υδατοσφαίριση αυτή την εποχή στην Καβάλα;
Απ: Αυτή τη στιγμή εμείς όταν κλείσαμε είχαμε γύρω στα 100 παιδιά. Μεγάλος αριθμός για τα σημερινά δεδομένα. Τώρα έχουν επιστρέψει γύρω στα 70. Οι συνθήκες είναι πολύ καλές. Τηρούμε τα πρωτόκολλα.
Το κολυμβητήριο είναι σε άριστη κατάσταση. Είναι ένα παλάτι. Υπάρχει υποστήριξη από το σύλλογο και τη διοίκηση. Ο κ. Συμιτλιώτης είναι κάθε μέρα δίπλα μας. Αφιερώνει πολύ χρόνο στο Πόλο.
Ερ: Σε κάποιες μελλοντικές διοργανώσεις φανταζόμαστε ότι θέλετε να κυνηγήσετε μια διάκριση;
Απ: Θέλουμε μια διάκριση. Σε πρώτη φάση θέλουνε να κάνουμε όσο μπορούμε περισσότερες προκρίσεις. Είχαμε στα ημιτελικά του Πανελληνίου του Βόλου, ήταν δυο τμήματα οι προκρίσεις. Τώρα σαν στόχο και δεν θέλω να το κρύψω είναι μια άνοδος στο ανδρικό.
Να επανέλθουμε στη Β`Εθνική από τη Γ`Εθνική. Εχουμε να ανταγωνιστούμε ομάδες στην ουσία από την Αθήνα. Θα προκριθούμε από την Βόρεια Ελλάδα και στην Αθήνα υπάρχει ένα άλλο δεδομένο.
Εκεί υπάρχουν παίκτες της Α1 που εκεί δεν μπορούν να ακολουθήσουν και στη συνέχεια κατεβαίνουν στη πιο μικρή κατηγορία και αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να δυναμώνουν οι ομάδες. Δεν κάνουν πολλές προπονήσεις αλλά το ταλέντο τους υπάρχει. Εκεί υπάρχει μια δυσκολία αλλά θα το παλέψουμε.