Στα 16 του χρόνια, έπεσαν τυχαία στα χέρια του κάποιες φωτογραφίες με κέρινα ομοιώματα από μεγάλα μουσεία του κόσμου. Αυτό και μόνο ήταν η αφορμή για τον Θεόδωρο Κοκκινίδη να φτιάξει το πρώτο του κέρινο ομοίωμα, τον Μάικλ Τζάκσον και στη συνέχεια να δημιουργήσει ένα μουσείο στα Κηπιά Καβάλας.
Γεννημένος στο Βερολίνο από γονείς μετανάστες στη Γερμανία, ο Θεόδωρος Κοκκινίδης μίλησε στο pontosnews.gr για τη δημιουργία του Μουσείου Κέρινων Ομοιωμάτων που φιλοξενεί σπουδαίες προσωπικότητες της Ελλάδας και του εξωτερικού, τα μελλοντικά του σχέδια και τους προγόνους του που ήρθαν από τη Σμύρνη στα Κηπιά της Καβάλας, το 1922.
Από ποια περιοχή της Μικράς Ασίας κατάγεστε;
Οι παππούδες μου ήρθαν στην Ελλάδα το 1922. Ήταν παιδιά τότε. Ο ένας παππούς ήταν από τα Σόκια της Σμύρνης και ο άλλος από το Πασάκιο της Σμύρνης. Οι γιαγιάδες μου ήταν η μία από τις Σαράντα Εκκλησιές και η άλλη από τα Δημοκράτα. Πρόλαβα να γνωρίσω τους γονείς του πατέρα μου αλλά ήταν πολύ μεγάλοι και δεν έχω δυστυχώς αναμνήσεις.
Νομίζω πως οι γονείς του πατέρα μου όταν ήρθαν από τη Σμύρνη ήταν 17 και 24 χρονών. Πρόλαβα μόνο τη γιαγιά. Ο παππούς πέθανε δυστυχώς πολύ νέος από ανακοπή και δεν τον γνώρισα. Τη γιαγιά μου τη λέγανε Αυγερινή. Σαν όνειρο τη θυμάμαι. Ήμουν πολύ μικρός όταν πέθανε.
Ήταν άνθρωποι του μόχθου. Σκληραγωγημένοι. Και οι γυναίκες. Όχι μόνο οι άντρες.
Η γιαγιά μου ήταν πολύ δυναμική γυναίκα. Ήρθαν στα Κηπιά της Καβάλας και έζησαν εδώ όλη τους τη ζωή.
Πώς προέκυψε η ενασχόλησή σας με τα κέρινα ομοιώματα;
Από πάρα πολύ μικρός έκανα ζωγραφική δουλεύοντας συνήθως πορτρέτα. Προσωπογραφίες πιο πολύ. Θεωρώ πως ήμουν πιο ώριμος για την ηλικία μου, σε σχέση με τους συνομηλίκους μου. Στην εφηβεία είχα δει σε ένα περιοδικό ένα αφιέρωμα στην Madame Tissauds (Μαντάμ Τισό).
Εκείνη την εποχή δεν υπήρχε το ίντερνετ. Πήγα σε ένα φίλο που είχε μελίσσια και πήρα κερί για να φτιάξω το πρώτο μου κέρινο ομοίωμα. Έτσι έφτιαξα τον Μάικλ Τζάκσον, όταν ήμουν 16 χρονών.
Προσπαθούσα να καταλάβω την τεχνοτροπία. Να καταλάβω πως δουλεύεται το υλικό. Αναζητούσα πληροφορίες από όπου μπορούσα. Μέσα από βιβλία ή μέσα από εικόνες.
Το πρώτο κέρινο ομοίωμα του Θ. Κοκκινίδη το έφτιαξε σε ηλικία 16 ετών και ήταν ο Μάικλ Τζάκσον (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Όταν κάποια στιγμή πήγα στο Λονδίνο επισκέφτηκα το Μουσείο της Μαντάμ Τισό για να δω τα κέρινα ομοιώματα και να πάρω όποια πληροφορία μπορούσα. Εκεί συνάντησα ένα γλύπτη του μουσείου, ο οποίος που εξήγησε πολλά πράγματα και έλυσε πολλές από τις απορίες μου. Ήταν πολύ εγκάρδιος και θερμός. Ξεκλειδώθηκαν πολλά πράγματα που είχα ως απορίες.
Το υλικό που χρησιμοποιείτε είναι καθαρό κερί;
Είναι μελισσοκέρι. Σ’ ένα κέρινο ομοίωμα τα μαλλιά φυτεύονται μέσα στο κερί. Κάποιοι χρησιμοποιούν σιλικόνη. Αυτή όμως με την πάροδο του χρόνου παραμορφώνεται ως υλικό. Το κερί όμως όχι. Με το μελισσοκέρι φτιάχνεται το πρόσωπο. Για το σώμα χρησιμοποιώ άλλο υλικό.
Η Μαντάμ Τισό, το σώμα το έφτιαχνε από ξύλο. Βλέπετε γεννήθηκε το 1761 και δεν υπήρχαν υλικά όπως αυτά που χρησιμοποιούμε σήμερα που είναι πιο εύκολα στο να τα πλάσεις, πιο ανθεκτικά και πιο ελαφριά.
Σήμερα φτιάχνονται με πολυεστέρα. Το ίδιο υλικό που έχουν οι κούκλες στις βιτρίνες των καταστημάτων. Την πολυεστέρα τη δουλεύεις όπως και την προτομή. Με καλούπι.
Πρώτα φτιάχνεις με πηλό και πάνω από τον πηλό ένα καλούπι. Πάνω σ’ αυτό το καλούπι δουλεύεις το κάθε έργο.
Προετοιμασία για το κέρινο ομοίωμα του Ντάνιελ Κρεγκ (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινίδη)
Ολοκληρωμένο το κέρινο ομοίωμα του κινηματογραφικού Τζέιμς Μποντ (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Έχετε συναντηθεί ποτέ με τον Παύλο Βρέλη;
Δεν έτυχε να τον συναντήσω. Κάποια στιγμή πήγα ως εκεί Νομίζω πως ήταν το 1995 ή το 1996. Ήθελα πολύ να τον δω, αλλά εκείνη την ημέρα έλειπε. Θαύμασα τα έργα του. Είναι πολύ σπουδαία η δουλειά του.
Έχει έρθει κάποιος νέος άνθρωπος να του δείξετε πως γίνονται τα κέρινα ομοιώματα;
Όχι δεν έχει έρθει. Τα κέρινα ομοιώματα είναι κομμάτι της γλυπτικής. Βέβαια υπάρχουν κάποια επιπλέον πράγματα που κάνεις όταν ασχολείσαι με τα κέρινα ομοιώματα. Εμπλέκονται και άλλες ειδικότητες. Όταν ασχολείσαι καθαρά με τη γλυπτική, δεν εμπλέκεις άλλες ειδικότητες αλλά μόνο με ένα υλικό.
Εσείς με ποιους συνεργάζεστε; Τι άλλες ειδικότητες απαιτούνται για να ολοκληρωθεί ένα έργο;
Στο εξωτερικό συνήθως με τα κέρινα ομοιώματα δουλεύουν σε ομάδες. Εγώ δουλεύω μόνος. Συνεργάζομαι με την κομμώτρια όταν τελειώσει το γλυπτό. Εγώ κάνω την εμφύτευση των μαλλιών αλλά το χρώμα και το χτένισμα το αναλαμβάνει εκείνη.
Παίζει μεγάλο ρόλο στην τελική εικόνα του κέρινου ομοιώματος να είναι σωστά τα μαλλιά.
Υπάρχουν και κάποια κέρινα ομοιώματα που χαμογελάνε. Εκεί συνεργάζομαι με οδοντοτεχνίτες για να κάνουν την οδοντοστοιχία. Εγώ θα φτιάξω το καλούπι σε πηλό αλλά ο οδοντοτεχνίτης θα πρέπει να κάνει την τελική δουλειά. Είναι σημαντικό ο άνθρωπος που θα κάνει αυτή τη δουλειά να έχει αντίληψη και να το κάνει εγκάρδια και όχι ως αγγαρεία, για να βγει ένα σωστό αποτέλεσμα.
Η κομμώτρια επιμελείται τα μαλλιά του Τομ Κρουζ (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Οι συνεργάτες που έχω το κάνουν με πολύ κέφι και διάθεση και πολλές φορές δεν ζητάνε καν να αμειφθούν για αυτό.
Φυσικά, το τελευταίο πράγμα μετά είναι το ρούχο. Τελευταίο αλλά πολύ σημαντικό για την εικόνα του κέρινου ομοιώματος. Αυτά φυσικά δεν αφορούν τη γλυπτική κι έτσι έχω συνεργάτες που τα αναλαμβάνουν.
Το δικό σας κέρινο ομοίωμα το φτιάξατε μετά την επίσκεψη στο μουσείο της Μαντάμ Τισό στο Λονδίνο, αφού ενημερωθήκατε για την τεχνοτροπία που χρησιμοποιούν εκεί. Να υποθέσω δημιουργήθηκε στο πλαίσιο της δοκιμής;
Το δικό μου κέρινο ομοίωμα έγινε ακριβώς όπως το είπες. Να δοκιμάσω όλες αυτές τις τεχνοτροπίες που είχα πάρει και από το Μουσείο της Μαντάμ Τισό. Προτίμησα να είναι το δικό μου πορτρέτο αυτό που θα αποτελέσει τη δοκιμή.
Είπα: Ας δοκιμάσω να φτιάξω εμένα, οπότε και να καταστραφεί δεν πειράζει. Αυτό σκεφτόμουν. Και να γίνει μία ζημιά δεν πειράζει. Έτσι κατασκεύασα το δικό μου κέρινο ομοίωμα. Στο πλαίσιο της δοκιμής της νέας τεχνοτροπίας.
Ο Θεόδωρος Κοκκινίδης με το κέρινο ομοίωμά του (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινίδη)
Με ποια κριτήρια επιλέγετε τα πρόσωπα που θα φτιάξετε;
Επιλέγω τα πρόσωπα με βάση το έργο τους και τη σημαντικότητά τους. Το πώς έχει δραστηριοποιηθεί κάποιος. Τι έργο έχει αφήσει πίσω του. Αυτό είναι που αποτελεί συνήθως πηγή έμπνευσης για μένα.
Το έργο που έχει κάνει. Σπάνια είναι η εξωτερική εικόνα αυτή που με εμπνέει μόνο. Όπως επίσης σημαντικό ρόλο παίζει το πόσο δημοφιλής είναι κάποιος, αλλά κυρίως αν έχει κάνει κάτι μοναδικό. Κάτι ξεχωριστό.
Το κέρινο ομοίωμα του Τομ Χανκς δημιουργήθηκε το 2020 (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Η επιθυμία μου είναι να αποτυπώσω στο κερί πρόσωπα που έχουν παίξει ρόλο σε μια χρονική περίοδο. Να τιμήσω κάποια τέτοια προσωπικότητα κάνοντας το κέρινο ομοίωμά της. Ή μια προσωπικότητα που έπαιξε κάποιο ρόλο, όχι απαραίτητα καλό.
Γενικά το ψάχνω πολύ. Λίγες φορές έχω λειτουργήσει παρορμητικά παρασυρόμενος από την εικόνα.
Ποια προσωπικότητα σας έχει παρασύρει με την εικόνα της;
Η Τζένιφερ Λόπεζ. Είναι εντυπωσιακά όμορφη γυναίκα και πολύ ταλαντούχα επίσης. Στην περίπτωσή της όμως ήταν η εικόνα που τράβηξε πρώτα.
Το κέρινο ομοίωμα της Τζένιφερ Λόπεζ φιλοτεχνήθηκε το 2019 (φωτ,: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Από τη στιγμή που αποφασίσετε ποια προσωπικότητα θα κατασκευάσετε, ποιο είναι το επόμενο βήμα;
Πρώτα συλλέγω πολλές φωτογραφίες. Μ’ αυτό τον τρόπο θέλω να καταλήξω στην τελική πόζα που θα έχει το έργο μου. Ταυτόχρονα μελετώ και ψάχνω να βρω πληροφορίες για οτιδήποτε την αφορά. Να γνωρίσω καλύτερα την προσωπικότητα.
Να κατανοήσω το χαρακτήρα και να μπορέσω στη συνέχεια να το αποδώσω στο κέρινο ομοίωμα. Κυρίως το βλέμμα, γιατί στο βλέμμα εμπεριέχεται το συναίσθημα. Να βρω κατά κάποιο τρόπο τα στοιχεία που το χαρακτηρίζουν.
Σε γενικές γραμμές προσπαθώ να είμαι αντικειμενικός. Αλλά αυτό που στο τέλος θα αποδώσω, είναι ο τρόπος που τους καταλαβαίνω εγώ.
Το έργο αποτυπώνει τη Whitney Houston την περίοδο του άλμπουμ της «I look to you», το τελευταίο της καριέρας της (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Βέβαια, το να έχει κανείς αυτοπεποίθηση, το να είναι δυναμική προσωπικότητα αντικατοπτρίζεται στον τρόπο που κοιτάει. Στο βλέμμα.
Υπάρχει κάποιο έργο που σας δυσκόλεψε στο να αποτυπώσετε το βλέμμα, το ύφος, την ένταση;
Αυτό συμβαίνει σε πολλά έργα, κυρίως γιατί δεν έχω το φωτογραφικό υλικό που χρειάζομαι. Για παράδειγμα στο μουσείο της Μαντάμ Τισό και αναφέρω αυτό το μουσείο γιατί τους θεωρώ κορυφαίους, συχνά τους ποζάρουν.
Τους φωτογραφίζουν. Αυτό σημαίνει ότι μπορείς να έχεις το έργο από όλες τις οπτικές γωνίες και έτσι μπορείς να το αποδόσεις με μεγαλύτερη ή με τη μέγιστη ακρίβεια. Στη δική μου περίπτωση όταν έχω για παράδειγμα, προσωπικότητες της δεκαετίας του ‘50 δεν υπάρχει επαρκές φωτογραφικό υλικό αλλά ούτε και με μεγάλη ευκρίνεια.
Σ’ αυτές τις περιπτώσεις αυτά που μου λείπουν προσπαθώ να τα φανταστώ.
Ο Γιάννης Τσαρούχης με τα αγαπημένα του λευκά ρούχα και στα χέρια του ένα πινέλο (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Πόσος χρόνος απαιτείται συνήθως για την ολοκλήρωση ενός έργου;
Δεν έχουν όλα τα έργα τις ίδιες απαιτήσεις. Λιγότερο από τρεις μήνες πάντως αποκλείεται. Συνήθως χρειάζονται πέντε ή έξι μήνες.
Όταν ολοκληρωθεί το έργο δεν μπορείς να κάνεις πολλές παρεμβάσεις. Η δουλειά γίνεται σταδιακά και δεν μπορείς να έχεις τη συνολική εικόνα καθώς χτίζεται κομμάτι κομμάτι. Το βλέπεις χωρίς τα μαλλιά, χωρίς τις βλεφαρίδες και χωρίς τα φρύδια που παίζουν καθοριστικό ρόλο στην συνολική εικόνα.
Το περίγραμμα των μαλλιών αλλά και ο όγκος τους παίζει σημαντικό ρόλο μαζί με το σχήμα του προσώπου. Τελειωμένο μπορεί να σκεφτείς ότι κάτι θα άλλαζες, αλλά αυτό είναι και η μαγεία της δημιουργίας. Ότι δεν είναι φωτοτυπία. Γίνεται με τα χέρια. Του δίνεις ψυχή. Αυτό είναι που το κάνει και μοναδικό.
Σας έχει ποζάρει κάποιος;
Ναι. Μου έχουν ποζάρει κάποιοι. Το 2010, ο αγαπημένος συνθέτης Μίμης Πλέσσας.
Η Βούλα Πατουλίδου, μου πόζαρε το 2012. Ήταν η πρώτη γυναίκα που στέφτηκε χρυσή Ολυμπιονίκης και ήταν ιδιαίτερη τιμή για μένα που όχι μόνο πόζαρε, αλλά δώρισε και τις φόρμες της για να ντύσω το έργο.
Η χρυσή μας Ολυμπιονίκης Βούλα Πατουλίδου «δημιουργήθηκε» το 2012 (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Το ίδιο έκανε και το 2013 ο Θοδωρής Ζαγοράκης, ο οποίος μου έδωσε τη στολή του, ως αρχηγός τότε της Εθνικής Ελλάδος. Μάλιστα στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα το 2004, στο οποίο η Ελλάδα κατέκτησε την πρώτη θέση, ο Ζαγοράκης είχε ανακηρυχθεί ο πολυτιμότερος παίκτης της διοργάνωσης.
Το 2014, πόζαρε για το κέρινο ομοίωμα της η Ζωζώ Σαπουντζάκη. Μια γυναίκα που για μένα αντιπροσωπεύει τη ζωντάνια και το κέφι για τη ζωή. Είναι από τους καλλιτέχνες που εκτιμώ ιδιαίτερα.
Η Ζωζώ Σαπουντζάκη πόζαρε για τον Θεόδωρο Κοκκινάκη το 2014 (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινάκη)
Είναι πολύ ωραίο να έχεις προσωπική επαφή με τους ανθρώπους που φτιάχνεις τα έργα τους. Γιατί τους γνωρίζεις καλύτερα και μπορείς να αποδόσεις με μεγαλύτερη ακρίβεια τα χαρακτηριστικά τους αλλά και κάποια στοιχεία του χαρακτήρα τους.
Όταν αποφασίζω να κάνω κάποιον που είναι εν ζωή και υπάρχει η πιθανότητα να τον συναντήσω, δεν ξεκινάω το έργο πριν προσπαθήσω να τον συναντήσω. Θέλω να τον φωτογραφίσω πρώτα. Συνήθως αν δεν συμβαίνει αυτό, προχωράω σε κάτι άλλο.
Θα είναι πολύ ωραίο το συναίσθημα όταν έρχονται και βλέπουν το τελικό αποτέλεσμα.
Ναι. Πράγματι. Η Βούλα Πατουλίδου ήταν πολύ συγκινημένη. Το ίδιο βέβαια και εγώ γιατί είναι ένας άνθρωπος για τον οποίο τρέφω μεγάλο σεβασμό για το έργο που έχει κάνει.
Εκείνη την ημέρα μάλιστα για τη Βούλα διοργανώσαμε και σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους εκδήλωση στο γήπεδο της Ελευθερούπολης, για να τιμήσουμε την ποντιακή της ρίζα.
Όταν λοιπόν τελείωσαν τα αποκαλυπτήρια του κέρινου ομοιώματος, ξεκίνησε η ποντιακή λύρα και ο ποντιακός σκοπός.
Ήταν πάρα πολύ ωραίο. Και πολύ συγκινητικό.
Όταν είδατε τον Μίμη Πλέσσα δίπλα στο Μίμη Πλέσσα;
Ήταν πολύ ωραία στιγμή. Το φοβερό ήταν ότι έτυχε εκείνη την ημέρα να φοράει και τα ίδια ρούχα, χωρίς να υπάρχει καμία συνεννόηση. Εξαιρετική συγκυρία. Εννοείται πως είχα πολύ μεγάλη αγωνία πως θα φαινόταν δίπλα-δίπλα. Απίστευτο συναίσθημα…
Μίμης Πλέσσσας με Μίμη Πλέσσα στο Μουσείο Κέρινων Ομοιωμάτων, στα Κηπιά Καβάλας (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Όταν φιλοτεχνήσατε τη Τζένη Καρέζη ποιο ήταν εκείνο το χαρακτηριστικό της που επιδιώξατε να αποδώσετε;
Νομίζω ότι η Τζένη Καρέζη παρότι έχει παίξει σε πολλές κωμωδίες ήταν περισσότερο μελαγχολική στο βλέμμα παρά κωμική. Αυτό που εισέπραττες είναι ότι ήταν μια γυναίκα στιβαρή με ένα βλέμμα αποφασιστικό και μελαγχολικό συνάμα. Το βλέμμα της είχε βάθος και περιεκτικότητα. Αυτό είδα στη Τζένη Καρέζη και ήθελα να αποδώσω στο γλυπτό μου.
Το κέρινο ομοίωμα της Τζένης Καρέζη ήταν από τα πρώτα που φιλοτέχνησε ο Θ. Κοκκινίδης (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Στο κέρινο ομοίωμα του Μίκη Θεοδωράκη;
Ο Μίκης είναι από τα σπουδαιότερα κεφάλαια στο χώρο της δημιουργίας και της τέχνης στη χώρα μας. Είναι μια επιβλητική φυσιογνωμία. Είναι πάρα πολύ ψηλός και είναι μια πολύ ωραία στιγμή αυτή από τη συγκεκριμένη φωτογραφία που επέλεξα να αποδώσω με το κέρινο ομοίωμά του.
Εκτός από σπουδαίος μουσικός είναι και ένας άνθρωπος που είναι τολμηρός και αυτή η τόλμη νομίζω πως φαίνεται στο κοίταγμα, στον τρόπο που στέκεται. Το θάρρος και η τόλμη του ήταν αυτά που ήθελα να αποδώσω με το γλυπτό μου και νομίζω πως το πέτυχα.
Γιατί φιλοτεχνήσατε το κέρινο ομοίωμα της Μελίνας Μερκούρη;
Δεν είναι τυχαίο ότι της έχουν αποδώσει το τίτλο της τελευταίας Ελληνίδας θεάς. Είναι μια σπουδαία προσωπικότητα. Και όταν έκανα την έρευνα μου για να τη γνωρίσω καλύτερα αλλά και τώρα όταν βλέπω βίντεο με συνεντεύξεις της ή και ταινίες της, βλέπω ότι ήταν ένα πλάσμα μοναδικό.
Η κέρινη Μελίνα Μερκούρη (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Σε ποιο χαρακτηριστικό της Μελίνας Μερκούρη δώσατε ιδιαίτερη βάση προκειμένου να αποδώσετε το χαρακτήρα της;
Νομίζω πως τη Μελίνα την ενδιέφερε πάρα πολύ να προβάλει ζητήματα που αφορούσαν την ισότητα των γυναικών. Τότε που ασχολήθηκε η Μελίνα οι γυναίκες δεν είχαν την ίδια θέση που έχουν σήμερα. Η Μελίνα το διεκδικούσε με τη συμπεριφορά της και το επέβαλε.
Προσπάθησα να της δώσω ένα ανδρόγυνο στυλ. Ταυτόχρονα είχε μια μοναδική σαγήνη και μια θηλυκότητα που έβγαινε στο βλέμμα της. Είχε ένα δυναμικό και συνάμα λάγνο βλέμμα.
Από το ντύσιμο και τον τρόπο που στέκεται και κρατάει το τσιγάρο στο χέρι της ήθελα να βγάλω το δυναμισμό της. Έχει δικό της τρόπο να κοιτάει. Έχει ένα μειδίαμα μικρό, μία σαγήνη.
Επιλέξατε να φτιάξετε και το κέρινο ομοίωμα του Ιωάννη Καποδίστρια, αν και δεν υπάρχουν πολλές εικόνες του. Αυτό θα αύξησε υποθέτω το βαθμό δυσκολίας.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας ήταν ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας. Όταν ξεκίνησα να τον φιλοτεχνήσω και μελετώντας τη ζωή του, γιατί οι εικόνες είναι συγκεκριμένες μέσα από πορτρέτα του, διαπίστωσα πως δεν ήταν όμοια μεταξύ τους.
Ιωάννης Καποδίστριας. Ο πρώτος Κυβερνήτης της Ελλάδας έχει ιδιαίτερη θέση στο Μουσείο των Κέρινων Ομοιωμάτων του Θεόδωρου Κοκκινίδη (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινίδη)
Για να αποδώσω λοιπόν όσο πιο πιστά μπορούσα το κέρινο ομοίωμά του βασίστηκα φυσικά στα υπάρχοντα πορτρέτα του αλλά κυρίως στα όσα έμαθα για εκείνον μέσα από τις μαρτυρίες που υπάρχουν και αφορούν την προσωπικότητά του.
Έτσι κατέληξα πως ήταν ένας άνθρωπος ευφυής, τίμιος και πολύ φιλότιμος. Και όλα αυτά τα στοιχεία νομίζω πως φαίνονται στο έργο. Η γλυκύτητα και η καθαρότητα στο βλέμμα φαινόταν στα υπάρχοντα πορτρέτα και αυτό ήθελα να αποδώσω και στο δικό μου έργο.
Με τον ίδιο τρόπο απέδωσα και τα κέρινα ομοιώματα των οπλαρχηγών.
Φέτος έκλεισαν 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Έχετε επιλέξει κάποιες προσωπικότητες της εποχής εκείνης και ήδη έχουν βρει τη θέση τους στο μουσείο σας.
Ήθελα να τιμήσω τους ήρωες της Ελληνικής Επανάστασης και έτσι αποφάσισα να φτιάξω τα κέρινα ομοιώματα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη και της Λασκαρίνας Μπουμπουλίνας. Η προσπάθεια μου αυτή είχε δυσκολίες ανάλογες με το κέρινο ομοίωμα του Ιωάννη Καποδίστρια, λόγω της έλλειψης φωτογραφιών.
Όμως μελέτησα όλα γράφτηκαν ώστε να μπορέσω να αποδώσω με τη μέγιστη ακρίβεια τα χαρακτηριστικά κυρίως του χαρακτήρα τους.
Το κέρινο ομοίωμα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινίδη)
Θεωρώ ότι από την Επανάσταση, ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης ήταν η σπουδαιότερη στρατιωτική φυσιογνωμία της εποχής εκείνης. Ήταν αυτός που κράτησε την Επανάσταση ζωντανή. Ο Θεόδωρος Κολοκοτρώνης συνδύαζε την τόλμη και το θάρρος με μία ευφυΐα και μια σοφία, παρότι δεν είχε κάποια ιδιαίτερη μόρφωση. Κι αυτό τον ξεχώρισε ως προσωπικότητα πιστεύω για εκείνη την εποχή. Και η ιστορία τον έβαλε σε ένα άλλο βάθρο.
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα επίσης, ήταν η πιο σπουδαία γυναίκα της εποχής μαζί με τη Μαντώ Μαυρογένους. Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα έχει και έναν άλλο συμβολικό ρόλο.
Την επέλεξα για να αναδείξω τη συμβολικότητα του ρόλου της γυναίκας που πολέμησε και αγωνίστηκε για την ελευθερία του τόπου. Απέδειξε πως ο αγώνας ήταν κοινός και για τους άνδρες και για τις γυναίκες.
Οφείλω να πω πως για μένα, ήρωες ήταν όλος ο λαός που αγωνίστηκε αλλά δεν έγιναν γνωστοί.
Η Λασκαρίνα Μπουμπουλίνα (φωτ.: Αρχείο Θεόδωρου Κοκκινίδη)
Υπάρχει κάποιος άλλος από τους ήρωες του 1821 που σχεδιάζετε να φιλοτεχνήσετε;
Τώρα θα φτιάξω το κέρινο ομοίωμα του Γεώργιου Καραϊσκάκη. Ο Καραϊσκάκης ήταν πολύ ιδιαίτερος για μένα οπλαρχηγός της Επανάστασης. Ένας άνθρωπος που είχε μια ιδιαίτερη παρόρμηση και που προφανώς ήταν ευφυής. Δεν ήταν τυχαίο ότι ήταν αυτός που ήταν. Ο Κατσαντώνης ήταν αυτός που του έμαθε να διαχειρίζεται τις καταστάσεις και να βάζει σε κανάλια την ενέργεια του και τον τρόπο που σκέφτονταν. Ένας θαρραλέος, ατρόμητος, παρορμητικός οπλαρχηγός.
Πότε υπολογίζετε ότι θα είναι έτοιμο το κέρινο ομοίωμα του Καραϊσκάκη;
Με βάση τον προγραμματισμό που έχω κάνει ο Καραϊσκάκης θα είναι έτοιμος στις 15 Ιουνίου. Όλη τη χρονιά στόχος μου είναι να δουλέψω σε ήρωες της Επανάστασης. Όταν ολοκληρωθεί το κέρινο ομοίωμα του Καραϊσκάκη, το επόμενο θα είναι η Μαντώ Μαυρογένους. Και ανάλογα αν προλάβω, ένα ακόμα έργο.
Όταν θα κλείσει αυτός ο κύκλος των ηρώων της Ελληνικής Επανάστασης με τι σκέφτεστε να ασχοληθείτε;
Έχω διάφορα στο μυαλό μου αλλά η αλήθεια είναι πως δεν έχω καταλήξει ακόμα. Θέλω τρεις ζωές για να προλάβω να φτιάξω όσα σκέφτομαι.
Υπάρχουν προσωπικότητες που θέλω να τις συναντήσω από κοντά. Εύχομαι να μου δοθεί η ευκαιρία να γίνει και αυτό. Όταν κάτι γίνεται στην κατάλληλη στιγμή γίνεται ομαλά και ήπια, τότε και το αποτέλεσμα είναι πολύ ωραίο.
Όταν γίνεται βιαστικά και σε άλλο χρονικό διάστημα που δεν είναι ίσως το κατάλληλο, δεν εξελίσσεται ακριβώς όπως θα το ήθελα. Είναι και η χρονική συγκυρία που μερικές φορές είναι κατάλληλη για να ασχοληθώ με κάποια συγκεκριμένα κέρινα ομοιώματα.
Μεταξύ των επισκεπτών του μουσείου και ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χριστόδουλος (φωτ.: Αρχείο Θ. Κοκκινίδη)
Τι νιώθετε κάθε φορά που βλέπετε ένα έργο σας ολοκληρωμένο;
Σε όλο το διάστημα που δημιουργώ ένα έργο, έχω στο μυαλό μου συνεχώς την τελική εικόνα. Σε κάθε έργο που τελειώνει νιώθω μια απίστευτη χαρά, που φτάνει στο αποκορύφωμά της όταν είμαι κοντά στο να ολοκληρωθεί.
Είμαι τόσο ανυπόμονος που πολλές φορές τα υφάσματα τα ρίχνω πάνω για να φανταστώ το έργο. Γιατί εγώ πια έχω ολοκληρώσει τη δική μου προσπάθεια και μένουν οι τελικές πινελιές που περιμένω από τους ανθρώπους που συνεργάζομαι.
Η πιο μεγάλη χαρά είναι εκείνη η ώρα που θα βάλουμε τα ρούχα και θα μπορώ να το απολαύσω κοιτάζοντας το και πηγαίνοντάς γύρω-γύρω για να το κοιτάξω και να το φωτογραφίσω.
Μαρία Κάλλας, Ρένα Βλαχοπούλου, Μίμης Πλέσσας και Αλίκη Βουγιουκλάκη είναι μερικά μόνο από τα κέρινα ομοιώματα που μπορεί να θαυμάσει ο επισκέπτης του μουσείου (φωτ.: Θ. Κοκκινίδης)
Οι επισκέπτες του μουσείου, σάς προτείνουν ιδέες για κέρινα ομοιώματα;
Πολύ συχνά. Ακούω όλες τις προτάσεις. Τις συζητάω πολλές φορές μαζί τους. Μου αρέσει πολύ αυτό όταν γίνεται. Έχω και εγώ πολλά πρόσωπα στο μυαλό μου που θέλω να τα φτιάξω. Κάποια από αυτά που μου έχουν προτείνει τα έχω στο μυαλό μου να τα φτιάξω μελλοντικά.
Απολαμβάνω πραγματικά αυτή η επαφή με τους επισκέπτες. Τους είμαι ιδιαίτερα ευγνώμων που το αντιμετωπίζουν με πολύ σεβασμό και πολύ αγάπη.
Όταν έρχονται από πολιτιστικούς συλλόγους μου φέρνουν κρασιά και διάφορα προϊόντα της περιοχής –μέχρι από την Κρήτη μου έχουν φέρει. Είναι η σκέψη που με συγκινεί πολύ. Δείχνει μια συμπάθεια και μία ζεστασιά. Αισθάνομαι πάρα πολύ τυχερός που εισπράττω τόση αγάπη μέσα από την τέχνη μου και που μου δίνεται η δυνατότητα να συναντήσω τόσους ανθρώπους. Όλη αυτή η αγάπη που εισπράττω μου δίνει δύναμη για να συνεχίσω το έργο μου.
πηγή: pontosnews.gr – Ρεπορτάζ: Αγαθή Χατζή
